มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1693

"จริงเหรอ? คุณจะไม่กลับคำใช่ไหม?”

เด็กสาวมองไปที่เฟนด์และถามด้วยความสงสัยบนใบหน้าของเธอ

"ไม่ต้องกังวล เชื่อในคำพูดของผมได้เลย!”

เฟนส่งยิ้มอ่อนโยนให้เธอ จากนั้นเขาก็พลิกฝ่ามือและหยิบยารักษาออกมาโยนให้เด็กสาว “คุณได้รับบาดเจ็บ ดังนั้นกินยารักษานี้สิ ผมบ่มเพาะมันเอง”

“ฮึ่ม ถ้าคุณโกหกฉันและนี่คือยาพิษล่ะ?”

หญิงสาวตะคอกอย่างเย็นชา และดวงตาของเธอก็แสดงนัยของการระแวดระวัง

“ฮึ? ตอนนี้คุณบาดเจ็บสาหัส ถ้าผมอยากฆ่าคุณ ผมก็ลงมือได้เดี๋ยวนี้เลย ทำไมผมถึงต้องเสียสิ่งที่เรียกว่ายาพิษไปด้วย? นั่นจำเป็นด้วยเหรอ?”

เฟนด์หัวเราะเบา ๆ เขาไม่รู้ว่าจะร้องไห้หรือหัวเราะกับความคิดของหญิงสาวดี

เด็กสาวขมวดคิ้ว จากนั้นก็กลืนยาลงคอไปอย่างไม่เต็มใจนัก

“ฉันจะบอกคุณให้ว่าฉันเป็นคนจากหนึ่งในกองทัพทั้งเก้า นอกป่านี้ไปมีป้อมปราการเก้าแห่งอยู่ใกล้ ๆ ซึ่งเป็นกองทัพทั้งเก้า ผู้ฝึกยุทธแห่งกองทัพทั้งเก้าจะมาที่ป่าแห่งนี้เพื่อค้นหาหญ้าวิญญาณและทรัพยากรยุทธและทรัพยากรสำหรับการบ่มเพาะเมื่อพวกเขาว่าง! ตอนแรกฉันคิดว่าคุณเป็นคนจากหนึ่งในกองทัพทั้งเก้านี้ แต่เห็นได้ชัดว่าฉันคิดผิด!” เด็กสาวมองไปที่เฟนด์และเริ่มอธิบาย

ทันใดนั้นเฟนด์ก็เข้าใจสถานการณ์ทั้งหมด ปรากฎว่านอกป่านี้มีป้อมปราการเก้าแห่งที่เรียกว่ากองทัพทั้งเก้าอยู่ สถานะการต่อสู้ของหญิงสาวที่อยู่ต่อหน้าเขานั้นสูงมากตั้งแต่อายุยังน้อย เขาสงสัยว่ามีนักสู้ที่แข็งแกร่งกี่คนในป้อมปราการเหล่านี้

เด็กสาวมองเฟนด์แล้วพูดต่อ “มีนักสู้ชั้นยอดผู้ยิ่งใหญ่ผู้หนึ่งกำลังจะตาย และก่อนที่นักสู้คนนั้นจะสิ้นใจ เขาได้ตัดขาดส่วนเล็ก ๆ แยกตัวออกจากแผ่นดินใหญ่ และภายในพื้นที่เล็ก ๆ แห่งนี้ พลังฉีจะมีความสมบูรณ์และหนาแน่นกว่าพื้นที่ภายนอก” หญิงสาวชะงักไปครู่หนึ่งแล้วกล่าวเสริม “อ้อใช่แล้ว การที่คุณหาที่นี่เจอและเข้ามาที่นี่ได้ ก็แสดงว่าคุณเจอลูกหินทั้งเจ็ดแล้วใช่ไหม? โอ้ ฉันอาจจะบอกในส่วนที่เหลืออยู่ในคุณฟังได้นะ ลูกหินทั้งเจ็ดนั้นดูดซับพลังฉีอยู่ตลอดเวลา และพลังฉีที่ถูกดูดซับเหล่านั้นก็จะไหลเข้าสู่ป่าแห่งนี้ ดังนั้นเมื่อเวลาผ่านไปหลายปี สถานที่นี้จึงเต็มไปด้วยพลังฉี และพวกเรา ผู้ที่อยู่ในที่แห่งนี้ก็สามารถใช้พลังฉีที่อุดมสมบูรณ์เหล่านี้ได้ เช่นเดียวกับหญ้าวิญญาณระดับสามและระดับสี่ที่มีอยู่อย่างมากมายสำหรับการฝึกยุทธและบ่มเพาะระดับพลังยุทธ!”

เมื่อได้ยินความจริงข้อนี้ ความตกใจและความประหลาดใจกึกก้องในระหว่างพวกเฟนด์และคนอื่น ๆ พวกเขาไม่คาดคิดจริง ๆ ว่าสาเหตุที่พลังฉีที่โลกข้างนอกนั่นเบาบางมากก็เพราะพื้นที่เล็ก ๆ นี้กำลังขโมยพลังฉีจากภายนอกเข้ามา! และสิ่งนี้ทำให้ผู้คนข้างนอกฝึกฝนตนเองได้น้อยลงเรื่อย ๆ !

ยิ่งไปกว่านั้น หากยังเป็นเช่นนี้ต่อไป คนภายนอกจะไม่มีทางสืบสานวัฒนธรรมของพวกเขาได้!

สีหน้าของฝูงชนเปลี่ยนไปอย่างไม่น่าดูนัก ถ้าพวกเขาไม่พบลูกบอลหินทั้งเจ็ดลูกและพบหนทางที่จะเข้ามาในสถานที่แห่งนี้ ไม่มีทางที่คนนอกอย่างพวกเขาจะสามารถทะลวงเข้าสู่ระดับเทพสูงสุดได้!

เด็กสาวยิ้มอย่างขมขื่นเมื่อสังเกตเห็นความหม่นหมองบนใบหน้าของเฟนด์และคนอื่น ๆ “เฮ้อ! ช่วยไม่ได้ มนุษย์ต่างก็เห็นแก่ตัวกันทั้งนั้น ไม่งั้นแผ่นดินของพวกคุณจะถูกเรียกว่าพื้นที่รกร้างได้อย่างไร?”