มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1700

“ฮ่าฮ่า ผมรู้ว่าพวกคุณทุกคนคันไม้คันมือ ถ้าคุณต้องการก็ออกไปสู้ได้เลย ผมจะคอยดู!”

เฟนด์ไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี เขายักไหล่อย่างไม่ใส่ใจและตอบกลับพวกเขา

"บุก!"

เคนเนธ ไททัส และคนอื่น ๆ ต่างก็กระตือรือร้นที่จะแสดงทักษะของพวกเขา หลังจากได้ยินเฟนด์พูดแล้ว พวกเขาทั้งหมดก็กระจายออกไปฆ่าทุกคนที่ขวางหน้า

แน่นอนว่าเวสตัน อเล็กซานเดอร์และคนอื่น ๆ ก็ตื่นตัวเช่นกัน พวกเขาบินออกไปอย่างรวดเร็ว เพราะกลัวว่าพวกเขาจะช้ากว่าคนอื่นเล็กน้อย

"ไม่มีทาง ระดับเทพสูงสุด?”

"พระเจ้า พวกเขามีกันมากมายเหลือเกิน!”

ผู้คนจากตำหนักนภามืดแปดทางเมื่อเห็นสิ่งนี้

"พระเจ้า พวกเขาแข็งแกร่งเกินไป!”

“ผ่านมาเพียงไม่กี่วัน กลับมีคนที่ทะลวงเข้าสู่ระดับเทพสูงสุดแล้วได้แล้วอย่างนั้นเหรอ?”

สมาชิกของตำหนักอินทรีทะยานรู้สึกประหลาดใจ แสงสีทองจาง ๆ ของพลังฉีทำให้พวกเขาแปลกใจ

ปัง ปัง ปัง!

เสียงการต่อสู้ดังขึ้นและจบลงอย่างรวดเร็ว หลังจากนั้นไม่นาน สมาชิกของตำหนักนภาก็กลายเป็นศพที่กระจายอยู่บนพื้น

“ขอบคุณ นายน้อยเฟนด์! ขอบคุณ! เราจะขอบคุณในความเมตตาของคุณตลอดไป!”

สมาชิกจากตำหนักอินทรีทะยานต่างรู้สึกขอบคุณเป็นอย่างยิ่ง พวกเขาหยิบหญ้าวิญญาณออกมาแล้วปล่อยมันลอยไปกลางอากาศ ปล่อยให้เฟนด์ได้เลือกมันด้วยตัวเอง

หลังจากที่เฟนด์วิเคราะห์หญ้าวิญญาณมาระยะหนึ่ง เขาก็เลือกวัสดุบางอย่างที่เขาสามารถใช้บ่มเพาะยาได้ในทันที จากนั้นเขาก็ใช้ภาษากายบอกให้อีกฝ่ายเก็บหญ้าวิญญาณไป หลังจากนั้น เขาก็บอกพวกเขาเกี่ยวกับกองกำลังภาคีและกองกำลังปฏิภาคี ก่อนจะโบกมือเป็นสัญญาณให้พวกเขาจากไปได้

ในขณะเดียวกัน คนอื่น ๆ จากตระกูลวู๊ดก็นำแหวนยุทธมาจากเหล่าสมาชิกของตำหนักนภาที่ถูกสังหาร โดยรับเอาของที่ริบมาจากการต่อสู้ไป

“คนเหล่านี้มีของล้ำค่าจากตำหนักนภาไม่น้อยเลย ฮิฮิ นายน้อยเฟนด์เลือกเลย เราจะแบ่งส่วนที่เหลือกันเอง!”

ไททัสและคนอื่น ๆ พูดพร้อมกับหัวเราะเบ าๆ ทุกคนรู้ว่าเพียงแค่เฟนด์ได้รับหญ้าวิญญาณไป เขาก็สามารถเล่นแร่แปรธาตุได้ หญ้าวิญญาณจะถูกใช้ได้อย่างเต็มประสิทธิภาพ