มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1699

หลังจากที่เฟนด์คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ เขาก็บอกทุกคนว่า “ท้ายที่สุด ถ้าพวกเราทุกคนทะลวงเข้าสู่ในขั้นที่สามของระดับเทพขั้นสูงสุด ความสามารถของเราในการป้องกันตัวเองในป่านี้จะเพิ่มขึ้นอย่างมาก”

“ฮ่าฮ่า ถ้าอย่างนั้นฉันจะไม่รั้งรออะไรอีกต่อไป!”

อเล็กซานเดอร์ระเบิดเสียงหัวเราะ จู่ ๆ เขาก็รู้สึกว่าในการสร้างความสัมพันธ์อันดีกับตระกูลวู๊ดเป็นทางเลือกที่ถูกต้อง ถือว่าเป็นทางเลือกที่ชาญฉลาดอย่างน่าอัศจรรย์ ไม่อย่างนั้นเขาจะเข้าสู่ดินแดนนี้ได้อย่างง่ายดายและทะลวงเข้าสู่ในระดับเทพสูงสุดในเร็ว ๆ นี้ได้อย่างไร!

หัวใจของแลนสล็อตเต็มไปด้วยความชื่นชม ในครั้งก่อน เขาล้มเหลวในการก้าวไปสู่ขั้นที่หนึ่งระดับเทพสูงสุด เขาอาจต้องรออีกสองสามวันก่อนที่จะได้ลองพยายามทะลวงไปสู่ขั้นที่หนึ่งระดับเทพสูงสุด มันดูราวกับว่าห่างกันเพียงก้าวเดียว แต่แท้จริงแล้วมันเป็นความก้าวหน้าครั้งใหญ่ แค่ก้าวเดียวก็รู้สึกเหมือนเดินข้ามช่องเขา พลังยุทธของขั้นที่หนึ่งระดับเทพสูงสุดและขั้นสูงสุดระดับเทพแท้จริงนั้นเป็นสองระดับที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง

เช้าวันรุ่งขึ้น ทุกคนค้นหาหญ้าวิญญาณอย่างมีความสุข

ทว่าพวกเขาไม่คาดคิดเลยว่าระหว่างทางพวกเขาจะพบว่าสมาชิกจากตำหนักอินทรีทะยานต่อสู้กับตำหนักนภาเพื่อแย่งหญ้าวิญญาณ

“นายน้อยเฟนด์ช่วยเราด้วย!”

เนื่องจากจำนวนสมาชิกของตำหนักอินทรีทะยานมีน้อยเกินไป พวกเขาจึงถูกล้อมรอบด้วยกลุ่มที่มีจำนวนมากกว่าสองสามเท่า พวกเขาสูญเสียกันไปหลายชีวิตและแม้ว่าพวกเขาปรารถนาที่จะสละหญ้าวิญญาณของพวกเขาให้แก่อีกฝ่าย แต่ศัตรูกลับไม่คิดที่จะปล่อยพวกเขาไป

“ใช่ นายน้อยเฟนด์ เราจะให้หญ้าวิญญาณกับคุณหากคุณช่วยชีวิตพวกเรา!”

หลังจากได้ยินสิ่งที่อีกฝ่ายพูด เฟนด์ก็หัวเราะ “คุณคิดจริง ๆ หรือว่า สี่ชนเผ่าโบราณของพวกคุณแข็งแกร่งและยิ่งใหญ่เหมือนเมื่อก่อน แค่เอ่ยชื่อพวกคุณแล้วเราจะต้องกลัวจนหัวหดเลยรึไง? ตื่นได้แล้ว! ตอนนี้ชื่อตำหนักนภานั้นไม่มีค่าอะไรแล้ว!”

คนของตำหนักอินทรีทะยานต่างก็ยินดีเมื่อได้ยินเรื่องนี้ พวกเขารู้ได้เลยว่าเฟนด์กำลังจะลงมือแล้ว

“นายน้อยเฟนด์ตั้งแต่ระดับการบ่มเพาะของเราพัฒนาขึ้น เราก็ต้องการจะทดสอบทักษะของเรามานานแล้ว!”

เคนเน็ธ ไททัส และคนอื่น ๆ ต่างกำหมัดแน่น พวกเขากระตือรือร้นที่จะทดสอบพละกำลังของตน