มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1698

เมื่อมองไปที่ร่างของเอลล่าขณะที่เธอบินจากไปอเล็กซานเดอร์ขมวดคิ้ว และอารมณ์นับร้อยท่วมท้นหัวใจของเขา

ในเวลานี้ชายชราจากตระกูลคาเบลโลก้าวไปข้างหน้าและกระซิบกับเฟนด์ว่า “นายน้อยเฟนด์ คุณจะปล่อยเธอไปจริง ๆ เหรอ? แค่นี้เลยเหรอ? ถ้าเธอกลับไปยังชนเผ่าของเธอแล้วบอกคนอื่นเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นที่นี่จะทำอย่างไร? เพื่อความปลอดภัยของเรา ฉันขอแนะนำให้ฆ่าเธอเสียเดี๋ยวนี้! เธอบาดเจ็บและสู้กับคุณไม่ไหวหรอก!”

อย่างไรก็ตาม เมื่อชายชราเสนอความคิด เขาก็ต้องพบกับสายตาที่เย็นชาและดุร้ายจากเฟนด์ “เราเป็นพวกสับปลับตั้งแต่เมื่อไหร่กัน? เราสัญญากับเธอแล้วนี่ว่าจะไว้ชีวิตเธอ!”

เฟนด์หยุดพูดและรอยยิ้มแกน ๆ ก็คืบคลานเข้ามาบนใบหน้าของเขา “อีกอย่าง เธอยังให้ข้อมูลที่เป็นประโยชน์มากมายแก่เรา! มันเป็นข้อมูลที่สามารถช่วยชีวิตเราได้ ถ้าเธอไม่บอกเราจนหมดเปลือกอย่างนี้ เราคงท่องไปโดยไม่รู้เรื่องรู้ราวและเข้าสู่พื้นที่ของพวกกองกำลังภาคีและเมื่อเราเข้าไปในพื้นที่ของพวกเขา คุณคิดว่าเราจะมีโอกาสรอดชีวิตหรือไง?”

“เฟนด์พูดถูก เอลล่าบอกข้อมูลที่เป็นประโยชน์มากมายแก่เรา!”

อเล็กซานเดอร์ผงกศีรษะอย่างเห็นด้วย “นอกจากนี้ ถึงเธอจะเปิดเผยเรื่องของเราหรือไม่ แต่ผู้คนเรือนแสนจะถูกผู้คนที่นี่ค้นพบในไม่ช้า ไม่ช้าก็เร็วเรื่องนี้ก็ต้องเกิดขึ้น เฟนด์พูดถูกเรื่องการบ่มเพาะระดับพลังยุทธ สิ่งเดียวที่เราทำได้ในตอนนี้คือการพยายามยกระดับพลังยุทธของเรา สำหรับเรื่องสวัสดิภาพของเรา เราจะปลอดภัยชั่วคราว เอลล่าเคยบอกว่าเราอยู่ใกล้กับกองทัพทั้งเก้า และอย่างน้อยคนของกองทัพทั้งเก้าก็คงจะไม่ฆ่าเรา!”

"เอาล่ะ แสวงหาหญ้าวิญญาณกันต่อ! แต่เราก็ต้องระวังตัวไว้ด้วย! อย่างไรเสียผู้คนของกองทัพทั้งเก้าก็ไม่ได้เป็นหนึ่งเดียว!”

เฟนด์พยักหน้าและบินนำหน้าทุกคนไปเพื่อค้นหาหญ้าวิญญาณ

ว่ากันตามตรงแล้ว ในป่านี้มีหญ้าวิญญาณระดับสองและระดับสามเป็นจำนวนมาก แต่หญ้าวิญญาณระดับสี่นั้นแทบไม่มีให้เห็น

เฟนด์และพรรคพวกเดินเตร็ดเตร่และคนหาของอยู่ในป่าทั้งวัน แต่หลับไม่พบหญ้าวิญญาณระดับสี่เลย แต่ก็ยังโชคดีที่พวกเขารวบรวมหญ้าวิญญาณระดับสามได้มากมาย!

เฟนด์ยิ้มในขณะที่เขาแจกจ่ายยาให้กับแนช ไททัส เคนเนธ เวสตัน และอเล็กซานเดอร์ แต่ละคนได้รับโอสถคนละเม็ด

“เห? คุณจะให้เราอย่างนั้นเหรอ? ผมไม่ต้องแลกมันกับอะไรเลยเหรอ? ผม…ผมยังไม่ได้รวบรวมวัดถุดิบที่จำเป็นสำหรับยาเม็ดนี้เลย!”

เคนเนธถือยาล้ำค่าไว้บนฝ่ามือที่สั่นเทา ตอนนี้เขาแทบจะเก็บความตื่นเต้นไว้ไม่อยู่

“ตอนนี้ผมไม่อาจใช้โอสถหกเม็ดได้เพียงคนเดียว ผมเห็นว่าเราได้ทำให้ระดับเทพสูงสุดของเราเสถียรแล้ว อืม พรุ่งนี้แล่วกัน! พรุ่งนี้เราลงมือทำกันเถอะ! เราจะยังคงค้นหาหญ้าวิญญาณให้มากขึ้นในตอนกลางวัน และในตอนกลางคืน เราจะหาถ้ำที่อยู่ห่างไกลเพื่อให้พวกเราทั้งหกคนซ่อนตัว และพยายามที่จะบุกทะลวงไปสู่ขั้นที่สามของระดับเทพขั้นสูงสุด การจะบุกทะลวงเข้าไปในระดับพลังยุทธที่แตกต่างและสูงกว่านั้นเป็นเรื่องยาก แต่การที่จะก้าวไปสู่ขั้นอื่นภายในระดับพลังเดียวกันจะง่ายกว่า”