มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1707

ขณะที่แฮร์รี่กำลังจะยอมแพ้ ผู้อาวุโสที่เกลี้ยกล่อมให้เขายอมจำนนก็มองเห็นกลุ่มคนที่บินมาแต่ไกล

“ใช่ แต่เราไม่รู้ว่ากองกำลังเหล่านี้เป็นฝ่ายไหน คนของกองกองกำลังแห่งท้องทะเลมีจำนวนมากมาย และมีความเป็นไปได้สูงที่พวกเขาจะเป็นหนึ่งในนั้น แม้ว่าพวกเขาจะเป็นคนจากแผ่นดินใหญ่ แต่สมาชิกของชนเผ่าอื่น ๆ อาจไม่ช่วยเรา บางพวกชอบที่จะเหยียบซ้ำตอนที่เราล้ม!” แฮร์รี่ขมวดคิ้วและยังคงไม่มีความหวังมากนัก

“ฮ่าฮ่า… พวกเขาดูเหมือนจะเป็นสมาชิกของตระกูลวู๊ด และหนึ่งในนั้นดูเหมือนจะเป็นแนช วู๊ด ตระกูลวู๊ดก็เป็นปฏิปักษ์กับกองกำลังแห่งท้องทะเล ในตอนที่พวกเขาไปที่เกาะวายุมืด กับตระกูลต่าง ๆ พวกเขาได้ต่อสู้กับสมาชิกจากกองกำลังแห่งท้องทะเลด้วย! ผมแน่ใจว่าพวกเขาจะเต็มใจช่วยเรา!” ผู้อาวุโสรู้สึกยินดีเมื่อจู่ ๆ เขาก็เห็นร่างที่คุ้นเคยท่ามกลางกลุ่มคนตรงหน้า

"จริงหรือ? ดูเหมือนจะจริงอย่างที่คุณว่า แ-่งเอ๊ย นายน้อยเฟนด์ก็อยู่ที่นั่นด้วย!” แฮร์รี่ขยี้ตาอย่างระมัดระวัง เขามีความสุขมากที่เฟนด์และคนอื่น ๆ ดูคล้ายจะมุ่งหน้ามายังทิศทางของพวกเขา

“เจ้าวิหารเราควรทำอย่างไรดี? ดูเหมือนว่าจะมีกองกำลังอื่นมุ่งหน้ามาที่นี่ และยังมีจำนวนค่อนข้างมากด้วย!” ผู้อาวุโสจากวิหารราชวงศ์ศักดิ์สิทธิ์รู้สึกตื่นตระหนกในทันที แม้ว่าในขณะนั้นพวกเขาจะได้เปรียบ แต่ก็ดูเหมือนว่าจะมีผู้คนจำนวนมากกำลังมา หากทั้งสองฝ่ายร่วมมือกัน พวกเขาอาจจะสู้กับอีกฝ่ายไม่ได้

“ฮ่า ฮ่า… คุณพูดแบบนี้เพราะเมื่อเห็นจำนวนที่เรามีก็เกิดไม่มั่นใจขึ้นมาใช่ไหม?” เฟนด์อ่านความคิดของเขาออก และพูดกับแองกัสด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา “ไม่สำคัญว่าแมทธิวจะเป็นคนมีสมองหรือไม่ เขาเคยเป็นเจ้าวิหารราชวงศ์ศักดิ์สิทธิ์ และเป็นตัวแทนของวิหารราชวงศ์ศักดิ์สิทธิ์ ดังนั้น ความแค้นระหว่างเราจึงเป็นความแค้นระหว่างสองตระกูล หากคุณต้องการให้ผมละทิ้งเรื่องที่เกิดขึ้นในอดีต ผมจะละทิ้งเรื่องพวกนั้นไปได้ก็ต่อเมื่อวิหารราชวงศ์ศักดิ์สิทธิ์ของพวกคุณพังทลายไปแล้วเท่านั้น!”

"พังทลายไป?" มุมปากของแองกัสสั่นหลายครั้ง “พ่อหนุ่ม ผมใจกว้างพอที่จะปล่อยพวกคุณไป แต่คุณกลับต้องทำทำลายวิหารราชวงศ์ศักดิ์สิทธิ์งั้นหรือ? ฝันไปเถอะ!"