มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1723

“คนเหล่านี้ไม่ใช่คนจากทั้งสองฝ่ายงั้นเหรอ?” เจ้าอ้วนขมวดคิ้ว แต่แล้วเขาก็ยิ้ม “เป็นไปไม่ได้หรอกพวกเขาย่อมมาจากฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งอย่างแน่นอน! ฝ่ายหนึ่งอาจเป็นสมาชิกของกองกำลังภาคี และอีกฝ่ายคงเป็นสมาชิกของกองกำลังปฏิภาคี เดาว่าเร็ว ๆ นี้คงจะมีความขัดแย้งกันเกิดขึ้นนั่นแหละ!”

นั่นฟังดูสมเหตุสมผลสำหรับอาเธอร์เช่นกัน เขาพยักหน้าและพูดว่า “ฟังดูสมเหตุสมผลนะ เพราะทั้ง กองกำลังภาคี และกองกำลังปฏิภาคีต่างก็มีกองกำลังจำนวนมาก ถือว่าเข้าใจได้หากเราจะไม่สามารถจำรูปลักษณ์ของป้ายห้อยเอลของพวกเขาได้ แต่ฉันแน่ใจว่าฝ่ายหนึ่งคือกองกำลังภาคี ในขณะที่อีกฝ่ายเป็นสมาชิกของกองกำลังปฏิภาคี ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ย่อมเกิดความขัดแย้งครั้งใหญ่ขึ้นได้”

“ใช่ ใช่ ใช่… ฉันว่าต้องใช่แน่!” เอลล่าเห็นด้วยอย่างจริงจังและพยักหน้ารัว ๆ ราวลูกเจี๊ยบกำลังจิกข้าว เธอกลัวว่าอาเธอร์และคนอื่น ๆ จะรู้ว่าคนเหล่านี้มาจากดินแดนรกร้าง

“ฉลาดมาก นายน้อยอาเธอร์ ผมว่ามันต้องใช่แน่ ๆ!” เฮนดริคยังเช็ดเหงื่อเย็น ๆ ของเขาด้วย แต่นั่นดูเหมือนจะเป็นอย่างนั้นเมื่อเขาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ มันค่อนข้างยากสำหรับคนปกติที่จะคิดถึงเรื่องนั้น และโลกที่ทุกคนละทิ้งมาก็เกือบถูกลืมในขณะที่เวลาผ่านไปช้า ๆ ใครจะไปนึกถึงสถานที่นั้นได้ในทันทีล่ะ? เมื่อเวลาผ่านไปนานนมแล้ว ใครจะไปนึกถึงสถานที่นั้นในทันทีกัน?

อาเธอร์ค่อนข้างจะตื่นเต้นไปกับคำชมของเอลล่าและพี่ชายของเธอ จากนั้นเขาก็พูดอย่างถ่อมตัวว่า "ทุกอย่างมันก็ไม่ยากนี่ แค่มองดูก็รู้แล้ว!”

ทันทีที่เขาพูดจบ เขาก็พบว่าท่ามกลางกลุ่มคนที่กำลังต่อสู้มีสาวสวยคนหนึ่ง ผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่แค่สวย แต่เธอยังมีหุ่นที่ดีอย่างน่าตกใจอีกด้วย แม้ว่าเธอจะดูมีอายุเล็กน้อย แต่สัญลักษณ์ของความเป็นผู้ใหญ่นี้ก็ทำให้เขาต้องกลืนน้ำลาย

“ฮ่าฮ่า… น่าสิ้นหวังจริง ๆ ! คิดว่าจะหนีได้งั้นเหรอ” ทอมหัวเราะเสียงดังและโจมตีเฮเลน่าอย่างรุนแรง เขาเดินเข้าไปใกล้เฮเลน่า และเธอก็รู้สึกกดดันเล็กน้อย

ในที่สุด เขาก็กระแทกฝ่ามือเข้ากับหน้าอกของเฮเลน่าอย่างเต็มแรง และมันทำให้เธอกระเด็นออกไป