มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1759

“ใช่ค่ะ หัวหน้าป้อมปราการลำดับที่หนึ่ง ผู้ชายคนนั้นอาจจะทะลวงเข้าสู่ขั้นที่สองหรือสามของระดับเทพสูงสุดได้แล้วด้วย!”

เอลล่าคิดแวบหนึ่งแล้วเอ่ยตอบ

ออสตินจมสู่ห้วงความคิดอีกครั้ง ก่อนที่สุดท้ายเขาจะพูดขึ้นว่า “เอาอย่างนี้ดีไหม? ในความเห็นของผม เผ่ากระหายเลือดจะไม่เริ่มทำสงครามกับพวกเราแบบสุ่มสี่ส่มห้าหรอก หากเราและคนนอกร่วมกันต่อสู้กับพวกเขา ถึงพวกเขาจะชนะการต่อสู้แต่พวกเขาจะต้องเผชิญกับสูญเสียครั้งใหญ่เช่นกัน ผมไม่คิดว่าพวกเขาจะพร้อมจะจ่ายค่าตอบแทนราคาสูงขนาดนี้ ดังนั้น ผมคิดว่านี่ไม่ใช่เรื่องที่เราจะแกล้งปิดตาข้างนึงได้!”

“หัวหน้าป้อมปราการลำดับที่หนึ่ง คุณหมายความว่าเราจะช่วยคนพวกนั้น?”

เมื่ออาเธอร์ได้ยินคำพูดของออสติน จิตใจของเขาก็เบิกบานและเอ่ยถามอย่างตื่นเต้น

ออสตินพยักหน้ายืนยัน “ว่าก็ว่าเถอะ อย่างน้อยเราควรจะดึงอัจฉริยะมากความสามารถเหล่านั้นจากพวกคนนอกมา ยิ่งไปกว่านั้น พวกเขาจะต่อสู้กันเพื่อชิงสมบัติและทรัพยากรในป่าอย่างแน่นอน แถมสมาชิกของเผ่ากระหายเลือดก็จะตามล่าพวกเขาด้วย ดังนั้นพวกเขาจะสูญเสียคนไปไม่น้อยอย่างแน่นอน และเมื่อถึงเวลานั้นจะเหลือแค่นักสู้ที่แข็งแกร่งและมีความสามารถเท่านั้น มีเพียงคนที่แข็งแกร่งที่สุดที่จะอยู่รอด! เราต้องการแต่พวกนักสู้ชั้นยอดเท่านั้นเท่านั้น!”

คีแรนมึนงงไม่เข้าใจในสิ่งที่ออกมาจากปากของออสติน “หัวหน้าป้อมปราการลำดับที่หนึ่ง คุณหมายความว่ายังไง?”

“ฮ่าฮ่า! วิเศษไปเลย! เป็นความคิดที่ดีอะไรอย่างนี้! ปล่อยให้คนพวกนั้นต่อสู้กับเผ่ากระหายเลือดสักสองสามวัน วิธีนี้จะช่วยให้เราไม่ต้องสูญเสียอะไรมาก นอกจากนี้ เรายังสามารถได้รับความชื่นชมและยกย่องจากกองกำลังปฏิภาคีด้วย แล้วพวกที่เราจะช่วยในท้ายที่สุดก็จะเป็นพวกคนชั้นสูง และคนเหล่านี้ก็จะขอบคุณเราเช่นกัน! มีแต่ได้กับได้!”

ชายวัยกลางคนผู้นั้นหัวเราะออกมาเสียงดัง ดวงตาของเขาเปล่งประกายอย่างมีความสุข “อีกอย่างพวกเขาเข้ามากันจำนวนมากและเอาทรัพยากรยุทธของเราไปมากมาย ปล่อยให้คนพวกนั้นทนทุกข์ทรมานอีกสักนิดและได้ชดใช้เสียหน่อย! ถือว่าเป็นการลงโทษสำหรับการบุกรุกเข้ามาที่นี่!”

ไคอ้าปากแล้วหุบลงทันที เขาอยากจะพูดอะไรสักอย่าง แต่สุดท้ายเขาก็ไม่พูด เพราะเขารู้อยู่แก่ใจว่าความคิดของออสตินมีเหตุผลและน่าเชื่อถือที่สุด และจะเป็นประโยชน์มากที่สุดสำหรับกองทัพทั้งเก้า สมาชิกกองทัพทั้งเก้าส่วนใหญ่เห็นด้วยกับความคิดนี้ แม้ว่าเขาจะคัดค้าน มันก็คงไร้ประโยชน์และคงสร้างความไม่พึงประสงค์ให้กับกองทัพทั้งเก้าเปล่า ๆ