มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1791

“พวกเขาเจ็ดคนคิดจะหยุดเรางั้นเหรอ? ไม่ไร้เดียงสาเกินไปหน่อยเหรอ?”

หญิงวัยกลางคนที่อยู่ในขั้นที่ห้าระดับเทพสูงสุดยิ้มอย่างเย็นชา เมื่อเธอเห็นว่าฝ่ายตรงข้ามเหลือกันเพียงเจ็ดคนเท่านั้น ในพริบตาเดียวเธอรุดไปหาเฟนด์ “ดูเหมือนว่าระดับพลังยุทธ์ของนายจะค่อนข้างสูงนะ ไอ้เด็กเหลือขอ วันนี้ขอฉันทดสอบนายสักหน่อยแล้วกัน!”

"บุก!"

เฟนด์กวักมือและพุ่งไปข้างหน้าโดยไม่เกรงกลัวหญิงวัยกลางคนแม้แต่น้อย

“นายกล้าที่จะพุ่งเข้ามาหาฉันเองเลยงั้นเหรอ?”

ดวงตาของหญิงวัยกลางคนประเมินฝ่ายตรงข้ามเมื่อเธอเห็นว่าเฟนด์มีจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ที่ดี จากมุมมองของเธออย่างมากเฟนด์ก็อยู่ในขั้นที่สามของระดับเทพสูงสุด และเขาไม่ได้ทำให้เธอกังวลเลย

"ไม่ เดี๋ยวก่อน ความเร็วของเขา มันเร็วมาก!”

ในวินาทีต่อมาเฟนด์ก็อยู่ตรงหน้าเธอแล้ว ความเร็วของเขาทำให้ผู้หญิงคนนั้นตกใจจนใบหน้าของเธอมืดมนลงทันที

เมื่อเธอเห็นว่าหมัดของเฟนด์เคลือบด้วยพลังฉีสีทองหนา หญิงวัยกลางคนก็ผงะไปเล็กน้อย “นายอยู่ในขั้นที่สี่ของระดับเทพสูงสุดจริงหรือ? เป็นไปได้ยังไง? หรือว่านายเป็นคนจากกองทัพทั้งเก้า?”

หญิงวัยกลางคนถอนหายใจด้วยความโล่งอกหลังจากที่เธอมองเห็นระดับการบ่มเพาะของเฟนด์ แม้ว่าความเร็วของเจ้าสารเลวตรงหน้านี้จะเร็วมากราวกับว่าเธอกำลังต่อสู้กับนักสู้ที่อยู่ในขั้นที่แปดของระดับเทพสูงสุด แต่หลังจากมองใกล้ ๆ เธอก็ตระหนักว่าระดับพลังยุทธ์ของเจ้าสารเลวนั้นไม่ถูกต้อง

ปัง!

หมัดของทั้งสองปะทะกันทันทีหลังจากที่สิ้นเสียงของหญิงวัยกลางคน

ผู้หญิงคนนั้นมองไปที่ศิษย์คนอื่น ๆ จากกลุ่มของเธอ พวกเขาแต่ละคนถูกสังหารโดยฝ่ายตรงข้ามและตกลงมาจากท้องฟ้าทีละคน พวกเขาสู้อีกฝ่ายไม่ได้เลย

"ไม่มีทาง พวกเขาจะมีคนที่อยู่ในขั้นที่สามของระดับเทพสูงสุดมากมายขนาดนี้ได้อย่างไร? ไม่จริง! นี่ต้องเป็นคนของกองทัพทั้งเก้าแน่ ไอ้พวกนรกกองทัพทั้งเก้า พวกมันกล้าดียังไงถึงส่งคนมาช่วยพวกคนนอกอย่างลับ ๆ !”

หญิงวัยกลางคนไม่กล้าที่จะเชื่อในความเป็นจริงนี้ ในท้ายที่สุด เธอทำได้เพียงมองดูเหล่าศิษย์ที่มากับเธอถูกสังหารโดยคนทั้งเจ็ดต่อหน้าต่อตา

“ได้โปรด ได้โปรดไว้ชีวิตฉันด้วย!”

เฟนด์เหาะไปข้างหน้าหญิงวัยกลางคน เธอกำลังมองเขาด้วยสีหน้าอ้อนวอน ขณะที่เธอนอนอย่างไร้เรี่ยวแรงอยู่บนพื้น