มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1823

อนิจจา ออสตินไม่มีเวลาประเมินอะไรอย่างถี่ถ้วน เมื่อเขาเห็นว่าเอ็ดเวิร์ดเหวี่ยงกำปั้นมาทางเขา ก็เหวี่ยงหมัดกลับไปสกัดกั้นอีกฝ่ายเอาไว้

ตู้ม!

เสียงอึกทึกก้องออกมาในขณะที่ปรมาจารย์ในขั้นที่หนึ่งระดับทะลวงวิญญาณทั้งสองปะทะฝีมือกันครั้งแรก

พลังอันแข็งแกร่งกระจายออกจากจุดที่กำปั้นของพวกเขาสัมผัสกันและทำให้เกิดแรงสั่นสะเทือนที่รุนแรง ความสั่นสะเทือนดังกล่าวนี้ได้ส่งศิษย์ที่มีพลังยุทธต่ำหลายคนปลิวไปไกลกว่าที่พวกเขาจะตั้งหลักได้

"อ๊า!" ออสตินตะโกนเสียงดังและยืนหยัดต่อสู้กับฝ่ายตรงข้ามเป็นเวลาหลายวินาที เม็ดเหงื่อร่วงหล่นลงมาจากหน้าผาก คู่ต่อสู้ของเขาแข็งแกร่งกว่าเขามาก

"อ๊า!" เอ็ดเวิร์ดตะโกนออกมาเช่นกัน สีหน้าของเขาบิดเบี้ยวด้วยความอาฆาตมาดร้าย เขาเพิ่มพลังลงไปในหมัดของเขาและในที่สุดก็ได้เปรียบคู่ต่อสู้ เขาบังคับให้ออสตินล่าถอยไปได้ประมาณ 10 กว่าเมตรออสตินถลาไปกลางอากาศก่อนที่เขาแทบจะทรงตัวไม่อยู่

“ฮ่าฮ่า! คุณสู้ผมไม่ได้หรอก ออสติน หลังจากที่ผมฆ่าคุณ ก่อนที่จะฆ่าหัวหน้าป้อมปราการที่อยู่ในขั้นที่เก้าระดับเทพสูงสุดอีกสองสามคน ผมจะเอาชนะพวกคุณได้แน่ ต่อให้ตอนนี้พวกคุณจะดูเหมือนว่ามีคนมากกว่าเราก็ตาม!” เอ็ดเวิร์ดผู้หยิ่งยโสหัวเราะเบา ๆ อย่างเย่อหยิ่งหลังจากส่งออสตินให้ลอยออกไป

“คุณอยากจะฆ่าผมอย่างนั้นเหรอ? ไม่ง่ายแบบนั้นหรอก!” มุมปากของออสตินกระตุกสองสามครั้ง แต่เขากัดฟันและพูดว่า “ผมแค่ต้องอดทนและซื้อเวลาให้มากขึ้น เมื่อเทียบกับคนของพวกคุณแล้ว ความแข็งแกร่งโดยรวมของสมาชิกในระดับเทพสูงสุดของเรานั้นไม่ได้อ่อนแอ ไหนจะเรื่องที่ผู้อาวุโสลำดับที่สี่ของคุณได้ตายไปแล้วอีก หึ! ผมก็แค่ต้องพยายามต่อไปอีกหน่อย เมื่อถึงตอนนั้นหัวหน้าป้อมปราการคนอื่น ๆ อีกสองสามคนจะมาช่วยผม คุณอาจพบว่ามันถึงคราวตายของคุณแทนหากเราช่วยกันโจมตีคุณ!”

ในไม่ช้าแนชก็สังเกตเห็นอะไรบางอย่างและรีบวิ่งไปข้างหน้าพร้อมกับคนประมาณหนึ่งโหล “ตรงนั้นมีกลุ่มสมาชิกของวิหารราชวงศ์ศักดิ์สิทธิ์อยู่ด้วย เดี๋ยวพ่อจะพาคนของเราไปฆ่าคนพวกนั้นเอง”

เวลาผ่านไปอย่างช้า ๆ และเพียงไม่นานเฟนด์และคนอื่น ๆ ก็มาถึงพี่ด้านนอกของป่า พวกเขาไม่หยุดที่จะค้นหาสิ่งของล้ำค่า การเดินทางของพวกเขาไม่ได้กินเวลาเท่าไหร่

เฟนด์มองไปที่ศิษย์ของเผ่ากระหายเลือดที่อยู่เบื้องหน้าและยิ้มเยาะ เขาโบกมือและประกาศว่า “ฆ่าพวกเขาซะ ดูแล้วศิษย์ของเผ่ากระหายเลือดมีประมาณหนึ่งพันหรือสองพันคนเท่านั้น เราจัดการพวกเขาได้ไม่ยากเลย”