มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1832

“พวกคุณไม่จำเป็นต้องรู้หรอกว่าผมเป็นใคร สิ่งที่คุณต้องรู้ก็คือมันถึงคราวตายของพวกคุณแล้ว!” เฟนด์ตัดสินใจไม่บอกพวกเขาว่าเขาเป็นใคร เพราะเผ่ากระหายเลือดมีสมาชิกจำนวนมาก และเมื่อถึงจุด ๆ หนึ่งสมาชิกบางคนอาจหาทางหนีออกไปได้

ถ้าพวกเขารู้จักคนที่มีความสามารถพอ ๆ กับคนที่มาจากดินแดนรกร้างและประสบความสำเร็จภายในระยะเวลาอันสั้นอย่างเขา เมื่อถึงตอนนั้นกองกำลังภาคีจะต้องสนใจเขาอย่างแน่นอน คนพวกนั้นคงไม่ต้องการอะไรไปมากกว่าการฆ่าเขา

“พ่อหนุ่ม แกคิดว่าแกเป็นคนเดียวที่รู้จักวิธีใช้หมัดมังกรคู่งั้นเหรอ?” ผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่งและสองสบตากันก่อนที่พวกเขาจะแยกขา และหมอบลง เตรียมที่จะใช้ทักษะหมัดมังกรคู่

“หมัดมังกรคู่!” ทั้งสองตะโกนออกมาพร้อมกัน และหมัดของคนทั้งคู่ที่มีรูปร่างคล้ายกับหัวมังกรก็โผล่ออกมาแทบจะใดทันที กำปั้นขนาดมหึมาเหล่านี้ดูเหมือนจะสูงหลายฟุตและดูแข็งแกร่งมาก

ถึงกระนั้นเฟนด์หัวเราะเบา ๆ ก่อนที่จะเหวี่ยงกำปั้นทั้งสองข้างของตัวเองออกไปข้างหน้า ระเบิดพลังออกไปทางพวกเขา

จากนั้นการโจมตีก็จับตัวรูปร่างซึ่งสูงหกสิบเมตรต่อหน้าเขา

"โอ้พระเจ้า! นี่มัน… ชายหนุ่มคนนี้ได้บ่มเพาะทักษะหมัดมังกรคู่ได้อย่างสมบูรณ์แบบแล้ว!” ผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่งและสองเกือบจะกระอักเลือด ออกมาเมื่อเห็นเช่นนั้น

การโจมตีของพวกเขาปะทะกับการโจมตีจากหมัดทั้งสองของเฟนด์

แม้ว่าทั้งคู่จะโจมตีเฟนด์พร้อมกัน แต่หมัดรูปมังกรขนาดมหึมาของเฟนด์ก็กำจัดหมัดรูปมังกรทั้งสี่ของพวกเขาลงได้ การโจมตีของพวกเขาสามารถต้านทานเฟนด์ได้เพียงสองสามวินาทีก่อนที่พวกมันจะแตกสลายหายไป

"ไม่!" พวกอาวุโสลำดับที่หนึ่งและสองมองหน้ากัน ก่อนที่จะสร้างเกราะป้องกันปกคลุมตัวเองไว้อย่างเร่งรีบ

แม้จะเปิดใช้งานเกราะป้องกันแล้ว แต่พวกเขาก็รู้ว่าพวกเขาจะไม่สามารถต้านทานการโจมตีของเฟนด์ได้

ภายใต้พลังของเฟนด์ โล่นั้นเริ่มแตกออก รอยแตกนั้นค่อย ๆ ขยายขึ้นเรื่อย ๆ

“แม่งเอ๊ย! เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้ยังไง? เป็นไปไม่ได้!" โล่ของเพราะอาวุโสลำดับที่หนึ่งช่วยชีวิตเขาในการต่อสู้อื่น ๆ มานับครั้งไม่ถ้วน และเขามั่นใจในโล่นี้อยู่เสมอ

อนิจจา ดูเหมือนว่าครั้งนี้มันจะไม่เป็นอย่างนั้น

ตู้ม!

โล่ถูกทำลายลง และท้ายที่สุดการโจมตีดังกล่าวก็พุ่งเข้าไปทำร้ายผู้อาวุโสทั้งสองได้