มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1843

ในไม่ช้ากลุ่มคนเรานั้นก็เข้ามาใกล้เฟนด์และคนอื่น ๆ

“นั่นไม่ถูกต้อง ทำไมถึงมีคนจากวิหารราชวงศ์ศักดิ์สิทธิ์อยู่ด้วย? และดูเหมือนว่าจะมีคนจากตำหนักนภาด้วยอีกต่างหาก!”

ชายคนหนึ่งจากตระกูลวู๊ดพินิจมอง และท้ายที่สุด เขาก็พูดด้วยความตกใจว่า “พระเจ้า นายท่านดูนั่นสิ ลิลลี่อยู่กับพวกเขาจริง ๆ !”

“ลิลลี่!”

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ สีหน้าของแนชก็ดูบูดบึ้ง ผู้หญิงคนนั้นเป็นนังงูพิษ พวกเขาเคยเป็นสามีภรรยากันมาก่อน แต่ปัจจุบันเขาเห็นเธอเป็นเพียงศัตรูมานานแล้ว เขาอยากให้เธอตายไปซะ

เดิมที เมื่อเขาเห็นโจเอลหลังจากเข้ามาในพื้นที่นี้ เขาจึงคิดว่าลิลลี่ก็น่าจะเข้ามาเช่นกัน

แต่เขาไม่เคยพบเธอเลย ยิ่งไปกว่านั้น เพราะระดับพลังยุทธ์ของเธอเคยถูกเขาทำลายไปแล้ว ตอนนี้ระดับพลังยุทธ์ของเธอจึงไม่สูงอะไรเท่าไหร่ เขาจึงเดาว่าต่อให้เธอเข้ามาในพื้นที่นี้ได้ เธอก็น่าจะตายในป่าไปแล้ว ดังนั้นเขาจึงไม่คิดถึงเรื่องนี้เลย

เขาไม่คิดเลยว่าผู้หญิงคนนั้นจะโชคดีถึงขนาดที่จะมีชีวิตอยู่ได้นานขนาดนี้

“แลนซ์?”

เฟนด์เป็นก็ยังอดขมวดคิ้วไม่ได้ แลนซ์หายไปเจ็ดหรือแปดเดือนแล้ว ทุกคนคิดว่าเขาตายไปแล้วด้วยซ้ำเฟนด์เองก็ไม่ได้ข่าวของคนที่เรียกได้ว่าเป็นพี่ชายซึ่งถือว่าเสียชีวิตไปนานแล้วเช่นกัน

ไม่มีใครรู้ว่าชายคนนี้อยู่ที่นี่มานานเท่าไหร่แล้ว ก่อนหน้านี้ในดินแดนรกร้าง เขาเป็นสุดยอดอัจฉริยะแห่งตระกูลวู๊ด เขาเข้ามาในดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งนี้เมื่อเจ็ดหรือแปดเดือนก่อน และเขายังไปอยู่ที่ตำหนักคลื่นเมฆาอีก ในตอนนี้ระดับพลังยุทธของเขาน่าจะค่อนข้างสูงเลยทีเดียว

"ใช่แล้ว เยาวชนจากตระกูลซีเมเนสอีกสองคนก็อยู่ที่นั่นด้วย! ไม่รู้ว่าตอนนี้พวกเขาอยู่ในระดับใดแล้ว พวกเขาค่อนข้างเก่ง อย่างน้อยก็คงอยู่ในระดับเทพแท้จริง ถูกไหม? ในตอนที่พวกเขาหายตัวไป พวกเขาอยู่ในระดับกึ่งเทพเท่านั้น!”

ชายชราอีกคนจากตระกูลซีเมเนสพูดอย่างตื่นเต้น

ในที่สุดผู้คนจากตำหนักคลื่นเมฆาก็หยุดดูอยู่ห่าง ๆ เพราะเขามองดูภาพรวมของสถานการณ์ตรงหน้า

“ไม่คิดเลยว่าเอ็ดเวิร์ด เกรย์จะตายไปแล้วจริง ๆ!”

เมื่อพวกเขาเห็นร่างของเอ็ดเวิร์ดอยู่บนพื้น โทมัส โลเปซ เจ้าตำหนักคลื่นเมฆาก็มีประกายแวววาวในดวงตาของเขา