มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1844

“นายหญิง พี่แรนดัลล์ วิเศษจริง ๆ ในที่สุดเราก็พบพวกคุณ!”

เยาวชนจากตระกูลแลงคาสเตอร์รีบบินไปอย่างมีความสุขทันทีที่ได้เห็นเชลบี้และคนอื่น ๆ

“สุดยอดไปเลยนายหญิง ขอบคุณพระเจ้า…"

เยาวชนสองคนจากตระกูลซีเมเนสก็บินออกไปเช่นกัน พวกเขาต่างตื่นเต้นมาก

มีเพียงแลนซ์จากตระกูลวู๊ดที่ยืนอยู่ที่เดิมอย่างเย็นชาโดยไม่ขยับเขยื้อนเลยแม้แต่น้อย หลังจากที่เขาเห็นแนชและสมาชิกตระกูลวู๊ดคนอื่น ๆ เขาก็ไม่คิดที่จะบินเข้าหาอีกฝ่าย

“วิเศษจริง ๆ เลยแลนซ์ ลูกยังมีชีวิตอยู่! ขอบคุณพระเจ้าที่ลูกยังมีชีวิตอยู่!”

แนชรู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อยเมื่อเห็นว่าแลนซ์ยังมีชีวิตอยู่ เพราะแลนซ์มักจะเก่งในทุก ๆ เรื่อง และชายหนุ่มก็เป็นลูกชายของเขา มิฉะนั้นเขาคงไม่ส่งคนออกไปตามหาเขาเป็นเวลานานตั้งแต่แรก

เขาต้องยอมรับความจริงว่าแลนซ์ตายแล้ว หลังจากไม่ได้ข่าวคราวเกี่ยวกับแลนซ์เป็นเวลานาน ถึงกระนั้นเขาก็ยังหวังว่าแลนซ์จะยังมีชีวิตอยู่

"ถูกต้อง ผมยังมีชีวิตอยู่ แน่สิ ผมยังไม่ตาย ผมไม่มีทางตายง่าย ๆ หรอก!”

หัวใจของแลนซ์เต้นแรงในทันที ลิลลี่ไม่เคยพูดถึงเรื่องนี้มาก่อน

ดูเหมือนว่าสถานการณ์จะไม่ใช่อย่างที่เขาคิด

แนชตกตะลึงไปครู่หนึ่ง จากนั้นเขาก็ยิ้มเย็นชาอย่างรวดเร็ว "หึหึ พ่อรู้ว่าแม่ของลูกคงไม่ได้บอกอะไรลูกทุกเรื่อง อาจรวมถึงไม่ได้บอกเรื่องการสมรู้ร่วมคิดของเธอกับผู้อาวุโสลำดับที่สามในการแย่งชิงทรัพยากรยุทธจากตระกูลสาขาเพื่อตัวเอง ส่งคนไปลอบสังหารเฟนด์อย่างลับ ๆ รวมถึงแผนการของเธอกับผู้อาวุโสลำดับที่สามที่จะฆ่าพ่อและฉวยเอาตำแหน่งหัวหน้าตระกูลไป!”

ใบหน้าของลิลลี่มืดลง ถึงกระนั้น เธอก็ก้าวไปข้างหน้าและพูดอย่างหนักแน่นว่า “อย่าไปฟังคำพูดของคนสารเลวอย่างแนช แลนซ์ แม่ทำทุกอย่างเพื่อลูก ถ้าเขาไม่ละเลยลูก แม่คงไม่ทำอะไรแบบนั้น!”