มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1866

"ฮะ!" เซเลน่าสูดหายใจเข้าลึก ๆ เมื่อได้ยินอย่างนั้น เธอได้แต่สงสัยว่าตัวเองฟังผิดไปหรือเปล่า ไม่คาดคิดเลยว่าเฟนด์จะทะลวงเข้าสู่ขั้นที่หนึ่งระดับทะลวงวิญญาณได้ในช่วงเวลาสั้น ๆ เช่นนี้

“เหลือเชื่อจริง ๆ! ดูเหมือนว่าคุณได้บ่มเพาะโอสถชั้นยอดระดับสามได้แล้วด้วย ตอนนี้คุณอยู่ในขั้นที่หนึ่งระดับทะลวงวิญญาณแล้ว การที่คุณจะฆ่าใครสักคนในขั้นที่สองระดับทะลวงวิญญาณคงไม่ใช่เรื่องยากแล้วสินะ!” เซเลน่าตื่นเต้นมาก มันไม่ง่ายเลยที่จะทะลวงเข้าสู่ระดับทะลวงวิญญาณได้เพราะมันเป็นระดับที่เรียกได้ว่ายากเย็น

เมื่อเขาอยู่ในขั้นที่เจ็ดระดับเทพสูงสุด เฟนด์สามารถฆ่าปรมาจารย์ในขั้นที่หนึ่งระดับทะลวงวิญญาณได้ แล้วหลังจากที่เขาทะลวงเข้าสู่ขั้นที่หนึ่งระดับทะลวงวิญญาณมาได้เช่นนี้ การฆ่าปรมาจารย์ในระดับขั้นที่สองหรือสามในระดับทะลวงวิญญาณคงจะง่ายเช่นกัน

เฟนด์หัวเราะเบา ๆ และมีความหวัง “ฮ่าฮ่า… ถึงจะได้เป็นผู้นำอย่างแน่นอน และเมื่อผมเป็นผู้นำ ผมจะให้เวลาหัวหน้าป้อมปราการในการฝึกฝนเพื่อให้พวกเขาสามารถทะลวงเข้าสู่ขั้นที่หนึ่งระดับทะลวงวิญญาณได้ หากพวกเขาสามารถทะลวงได้ กองกำลังใหม่ของเราจะแข็งแกร่งกว่าตำหนักคลื่นเมฆาเสียอีก!”

เพื่อปกป้องสมาชิกที่เหลือของตระกูลวู๊ดและตระกูลคาเบลโลซึ่งสนิทชิดเชื้อกัน เขาต้องทำให้ตัวเองได้เป็นหัวหน้าของกองกำลังและจากนั้นหากมีเวลาเพียงพอก็เร่งสร้างความแข็งแกร่งให้กับกองกำลังของตัวเอง เมื่อถึงเวลานั้น พวกเขาไม่ต้องกลัวอะไรอีก ต่อให้คนของกองกำลังภาคีจะมาสร้างปัญหาให้กับพวกเขาก็ตาม

“แน่นอน คุณแข็งแกร่งกว่าคนอื่นมาก!” เซเลน่ายิ้มอย่างมีความสุข “คุณได้ทะลวงเข้าสู่ขั้นที่หนึ่งระดับทะลวงวิญญาณแล้ว และมันจะง่ายกว่ามากที่จะทะลวงไปสู่ขั้นที่สองหรือสามระดับทะลวงวิญญาณหลังจากที่คุณก้าวเข้าสู่ระดับการบ่มเพาะที่ยิ่งใหญ่เช่นนี้ สำหรับฉันชั่วชีวิตนี้ฉันคงไม่อาจไล่ตามคุณทัน”

“ฮ่าฮ่า… ที่รัก คุณก็เก่งมากเช่นกัน!” เฟนด์หัวเราะและหยิบโอสถออกมาสองเม็ดด้วยการพลิกมือเพียงครั้งเดียว “ผมเตรียมสิ่งนี้มาเพื่อคุณเป็นพิเศษ และมันจะดีต่อคุณมาก ระดับพลังยุทธของคุณค่อนข้างเสถียรแล้วในตอนนี้ และไม่นานมานี้คุณยังได้รับการฝึกฝนด้วยทักษะศิลปยุทธที่ใช้เพื่อทะลวงผ่านระดับไปแล้วด้วย โอสถทั้งสองนี้จะเพียงพอให้คุณสามารถทะลวงเข้าสู่ขั้นที่หนึ่งในระดับเทพสูงสุดได้ คุณจะมีอายุยืนยาวขึ้นเมื่อคุณได้กลายเป็นปรมาจารย์ด้วยพลังยุทธนั้น”

“ฮ่าฮ่า… วิเศษจริง ๆ!”เฟนด์หัวเราะอย่างมีความสุขเมื่อได้ยินสิ่งนี้

หลังจากนั้นไม่นาน เฟนด์ก็มาถึงที่ตั้งของป้อมปราการของวิตต์มอร์

“เฟนด์? ทำไมคุณถึงอยู่ที่นี่?" ผู้อาวุโสขมวดคิ้วเมื่อเห็นเฟนด์ ในขณะที่วันเลือกเจ้าตำหนักใกล้เข้ามา จู่ ๆ เฟนด์ก็ไปเยี่ยมพวกเขา