มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1921

แม้แต่ปรมาจารย์ที่แข็งแกร่งที่สุดของทวีปเฮสเทียก็ยังเทียบไม่ได้กับผู้อาวุโสคนนี้ ทักษะยุทธและทักษะศิลปยุทธที่ผู้อาวุโสคนนี้ฝึกฝนนั้นเหนือกว่าระดับที่พบได้ในโลกนี้ไปไกล

แต่ในระดับพลังยุทธปัจจุบันของเฟนด์ เขาไม่สามารถฝึกฝนทักษะศิลปยุทธได้มากมายอะไรนัก เขาค้นหาความทรงจำชนิดเลือกแล้วเลือกอีก เขาใช้เวลาในการเลือกทักษะยุทธและทักษะศิลปยุทธที่เขาสามารถฝึกฝนได้ไปพอสมควร!

แนชก็รู้เรื่องเหล่านี้ด้วยเช่นกัน เขามองไปที่เฟนด์และพูดว่า "ลูกคิดว่าทักษะศิลปยุทธ วิถีแห่งสุญญะ และทักษะศิลปยุทธ ทลายห้วงสุญญะ อยู่ในระดับใดในทวีปเฮสเทีย"

หลายวิธีในการตั้งชื่อและกำหนดระดับสำหรับทักษะศิลปยุทธและทักษะยุทธในทวีปเฮสเทีย ทั้งทักษะศิลปยุทธและทักษะยุทธต่างถูกแบ่งออกเป็นแปดระดับ

พวกเขาตั้งชื่อจากสิ่งทั้งแปด ได้แก่ ‘จักรวาล’ ‘โลกา’ ‘สุญตา’ ‘อันธการ’ ‘นภา’ ‘ปฐพี’ ‘โลหิต’และ‘อำพัน’

ตามการจัดลำดับของพวกเขาระดับ'จักรวาล'นั้นแข็งแกร่งที่สุดในขณะที่ 'อำพัน' อ่อนแอที่สุด แต่ละระดับยังแบ่งออกเป็นขั้นต้น ขั้นกลาง และขั้นสูงอีกด้วย

ตัวอย่างเช่น ชายมีหนวดเคราที่เฟนด์เพิ่งเห็นในโรงแรมสมีระดับความเชี่ยวชาญในระดับอำพันเท่านั้น เนื่องจากเขาเป็นคนธรรมดาสามัญ

ทักษะศิลปยุทธและทักษะยุทธที่แต่ละกองกำลังหรือแหล่งทรัพยากรยุทธอื่น ๆ นั้นเชี่ยวชาญเป็นสิ่งที่เหล่าผู้ฝึกศิลปยุทธเหล่านี้ปรารถนา

สิ่งสำคัญที่สุดของทุกกองกำลังก็คือทักษะศิลปะยุทธและหอทักษะยุทธ พวกเขาคิดว่าการถ่ายทอดทักษะและทักษะยุทธเหล่านี้ถือหัวใจหลักของกองกำลัง และห้ามไม่ให้ใครเผยแพร่ข้อมูลดังกล่าวโดยเด็ดขาด

โชคดีที่ความทรงจำปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่ทิ้งเอาไว้ไม่เพียงแต่มอบทักษะศิลปยุทธและทักษะยุทธให้เฟนด์เท่านั้น แต่ประสบการณ์การฝึกฝนเองก็ถูกทิ้งไว้และหลอมรวมเข้ากับร่างกายของเฟนด์ได้อีกด้วย!

การหลอมรวมกันของความทรงจำนั้นไม่อาจหาอะไรมาเปรียบได้ แม้แต่การสอนแบบจับมือทำของอาจารย์ที่มีชื่อเสียงก็ไม่สามารถเทียบได้กับการหลอมรวมของความทรงจำและประสบการณ์ที่เฟนด์ได้ประสบ

ทันใดนั้น แนชก็หัวเราะเบา ๆ และพูดว่า "ช่วงนี้ลูกเอาแต่ฝึกตัวเองและไม่ได้ใช้เวลาอยู่กับไคลี่เลย หลังจากพลังยุทธของลูกคงที่แล้ว ลูกก็ควรพาหลานของพ่อออกไปเดินเล่นบ้าง เธอยังเป็นเด็กและก็นับว่าเป็นเรื่องปกติที่เธอจะอยากรู้อยากเห็นเรื่องเกี่ยวกับโลกใบใหม่นี้ ถ้าลูกพาเธอไปเดินเล่นสักหน่อย เธอคงมีความสุขไปได้อีกหลายวัน”

เฟนด์พยักหน้าและรู้สึกผิดอยู่ในใจ หลายวันมานี้เขาไม่มีเวลาให้กับลูกสาวของเขาเลย เมื่อพวกเขามาถึงยังโลกใหม่ เขาจะพาเธอไปเดินเล่นและใช้จ่ายเงินทั้งหมดที่เขามีไปกับเธอ เขาอยากสอดแทรกความรู้ให้เธอในขณะที่เธอกำลังมีความสุขไปด้วย