มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1942

ไฟดวงที่สามสว่างขึ้นเพียงชั่วขณะ แต่ถึงอย่างนั้นมันก็เพียงพอที่จะทำให้เขาผ่านการทดสอบ เสียงของแอมโบรสดังไปทั่วฝูงชนอีกครั้ง “แสงดวงที่สาม หนึ่งวินาที โปรดไปยืนข้างหลังฉันเพื่อที่ฉันจะได้ลงทะเบียนของคุณในภายหลัง”

“ขอบคุณท่านผู้ดูแล!” แบร์ดีพูด เขายิ้มกว้างจนสุดหูขณะที่เขาเดินไปยืนอยู่ข้างหลังแอมโบรส ฝูงชนมองมาที่เขาด้วยความอิจฉา และความสงสัยทั้งหมดที่พวกเขามีต่อชายหนุ่มก็หายไปอย่างสิ้นเชิง ยังไงก็ตาม การแสดงออกที่อวดดีบนใบหน้าของชายร่างใหญ่ทำให้พวกเขายังหวังว่าจะได้ตบให้เขาลืมวิธียิ้มได้ด้วยมือของพวกเขาเอง

พลังคือทุกสิ่งทุกอย่างในโลกนี้ และชายร่างใหญ่ได้ใช้ความแข็งแกร่งของเขาเพื่อพิสูจน์ว่าเขาสามารถผ่านการทดสอบได้ มีเพียงเท่านี้ที่ทำให้เขาแข็งแกร่งกว่าคนส่วนใหญ่ในปัจจุบัน ยังไงก็ตาม ชายหนุ่มที่ยืนอยู่ข้างหน้าเฟนด์ยังไม่มั่นใจในพลังของชายร่างใหญ่ “ทำไมคุณถึงทำตัวหยิ่งยโสได้ขนาดนี้? ไฟดวงที่สามสว่างขึ้นเพียงหนึ่งวินาที นายผ่านการทดสอบแบบฉิวเฉียดด้วยซ้ำ! ทำอย่างกับว่าจุดไฟดวงที่สี่ได้สำเร็จอย่างนั้นล่ะ!”

แบร์ดีหันไปมองชายหนุ่ม ชายหนุ่มไม่ได้ปิดบังระดับพลังยุทธของเขา และแบร์ดี้ก็สามารถรู้สึกได้อย่างง่ายดายเลยว่าเขาอยู่ในขั้นสูงระดับติดตัว เขาลูบเคราและหัวเราะ “แหม ฉันก็นึกว่ามีคนแข็งแรงกำลังเอะอะอยู่ข้างล่าง แต่ที่ไหนได้ก็แค่นักสู้ขั้นสูงในระดับติดตัว นายมีสิทธิ์อะไรมาสงสัยในตัวฉัน ที่เป็นนักสู้ในระดับแรกกำเนิดและผ่านการทดสอบ”

“ผมอยู่ในระดับนี้เพราะยังอายุน้อย ผมแน่ใจว่าเมื่อผมอายุเท่าคุณ ผมจะแข็งแกร่งกว่าคุณแน่นอน” ชายหนุ่มกล่าวอย่างเกรี้ยวกราด

การทะเลาะเบาะแว้งเริ่มขี้คลายลงเมื่อมีบุคคลที่สามขึ้นเวทีเท่านั้น การทดสอบดำเนินไปอย่างราบรื่นและไม่มีอะไรน่าสนใจเกิดขึ้น จากผู้เข้าร่วมห้าร้อยคน มีเพียงคนเดียวเท่านั้นที่สามารถจุดไฟดวงที่สี่ได้เฟนด์ไม่รีบร้อนที่จะทำการทดสอบและเขาก็ทำคำนวณอย่างอดทนในหัวของเขา

จากผู้เข้าร่วมจำนวนห้าร้อยคน มีประมาณสี่สิบถึงห้าสิบคนเท่านั้นที่ผ่านการทดสอบ หมายความว่าจากผู้เข้าร่วมทั้งหมดสามพันคน ในท้ายที่สุดอาจจะเหลือเพียงสามร้อยคน แม้ว่าจำนวนเพียงร้อยละสิบจะดู ไม่สูง แต่ท้ายที่สุดก็จะคนถึงสามร้อยคนที่จะได้รับคัดเลือกเข้าสู่ตำหนักสองกษัตริย์