มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1980

คลื่นกระแทกวิญญาณที่ก่อตัวขึ้นจากวิญญาณที่อัดตัวกันแน่นยังคงพุ่งเข้าหาวิญญาณของเฟนด์ แม้ว่าการเรียกใช้ทักษะทลายห้วงสุญญะโดยเฟนด์จะทนต่อความเจ็บปวดที่เกิดจากคลื่นกระแทกวิญญาณเหล่านี้ แต่เขาก็ไม่รอดพ้นจากสิ่งเหล่านี้ คลื่นกระแทกวิญญาณพุ่งเข้ามาหาเขาอย่างต่อเนื่อง และทำให้วิญญาณของเฟนด์รู้สึกถึงคลื่นความเจ็บปวดที่เสียดแทง

แต่เรื่องนี้ไม่ได้สร้างปัญหาให้กับเฟนด์ อันที่จริง เขารู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่ง เพราะในที่สุดเขาก็พบเหตุผลสำคัญที่ว่าทำไมเขาถึงไม่อาจสร้างดาบวิญญาณเล่นที่สองได้ ในอดีต จิตวิญญาณของเฟนด์นั้นมั่นคงมาก และหากไม่ได้รับการกระตุ้นเขาก็จะไม่รู้สึกอะไรเลย

อย่างที่โนเอลพูดเอาไว้ วิญญาณเป็นสิ่งลวงตา หากปราศจากสารกระตุ้นพิเศษ เฟนด์ก็สามารถสัมผัสถึงวิญญาณได้ แต่ไม่อาจสัมผัสกับอะไรได้มากมายนัก อย่างไรก็ตาม คลื่นกระแทกวิญญาณเหล่านี้ยังคงพุ่งเข้าหาวิญญาณของเฟนด์มันก่อให้เกิดผลกระทบบอกเขาครั้งแล้วครั้งเล่า เฟนด์ยังใช้โอกาสนี้ในการควบคุมการเคลื่อนไหวของจิตวิญญาณของตัวเองอีกด้วย

การสร้างดาบวิญญาณนั้นต้องการการเคลื่อนไหวของวิญญาณและการเคลื่อนไหวของวิญญาณของทุกคนก็แตกต่างกัน นี่คือสาเหตุที่การรับรู้และประสบการณ์ของปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่ไม่สามารถช่วยเฟนด์ในการสร้างดาบวิญญาณได้

ปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่มีจังหวะการเคลื่อนไหวของวิญญาณที่แตกต่างไปจากเฟนด์และในตอนที่เขาฝึกฝนทักษะทลายห้วงสุญญะร่างกายของปรมาจารย์ผู้นั้นก็เต็มไปด้วยพลัง ดังนั้นจึงเป็นเรื่องง่ายสำหรับเขาที่จะรู้สึกถึงการเคลื่อนไหวของวิญญาณ ซึ่งแตกต่างอย่างสิ้นเชิงสำหรับเฟนด์ ในตอนนี้เฟนด์ไม่ได้แข็งแกร่งนัก และเขาก็ไม่อาจรู้สึกหรือควบคุมการเคลื่อนไหวของจิตวิญญาณของเขาได้อย่างง่ายดายเหมือนกับปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่

ทว่าเฟนด์สามารถจัดการกับมันได้อย่างช้า ๆ ภายใต้การโจมตีของคลื่นกระแทกวิญญาณ เขากลั้นหายใจและรวบรวมจิต ปล่อยให้คลื่นกระแทกวิญญาณโจมตีวิญญาณของเขาอย่างต่อเนื่อง จากนั้นเขาก็เรียกใช้ทักษะทลายห้วงสุญญะและพยายามสร้างดาบวิญญาณที่สองต่อไป!

...

ในหอเจตสิก ศิษย์ต่าง ๆ รับผิดชอบเรื่องที่ต่างกัน ในช่วงเวลาที่แตกต่างกัน โนเอลจะเป็นผู้ดูแลรองของหอเจตสิกเป็นเวลายี่สิบวัน และถ้าไม่มีอะไรไม่คาดฝันเกิดขึ้น เขาจะเป็นผู้รับผิดชอบสูงสุดของหอเจตสิก

เห็นได้ชัดว่าโนเอลตกใจกับเสียงของเซน จนร่างกายของเขาสั่นสะท้าน สีหน้าของเขาบิดเบี้ยวอย่างมืดมน “นายจะตะโกนทำไมเนี่ย? เป็นบ้าหรือไง! นายทำให้ฉันตกใจหมด!”

ในขณะเดียวกัน เซนก็ดูเหมือนจะถูกโนเอลดุด่าอยู่เสมอ และดูเหมือนเขาไม่ได้สะทกสะท้านกับคำพูดที่ฟังดูน่ากลัวเหล่านี้เลย เขายังคงมองไปที่โนเอลด้วยความอยากรู้อยากเห็น

ประตูเรียงเนตรยังยังคงตั้งตระหง่านอยู่เหมือนเดิม มีอักษรรูนและตราประทับที่เขาไม่เข้าใจและความหมายของมันอยู่ที่ประตู โนเอลกำลังตรวจสอบกลไกของประตูเรียงเนตรอยู่งั้นหรือ?