มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 2014

ดวงตาของทุกคนเบิกกว้างเมื่อได้ยินสิ่งนี้ นอกจากผลการต่อสู้ สิ่งของเดิมพันของเวสลีย์ที่เฟนด์ร้องขอก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้หลายคนตกใจ

ไม่ว่าใครจะทำการประลองเดิมพัน พวกเขาก็ไม่สามารถเดิมพันได้มากกว่าหนึ่งร้อยห้าสิบคะแนนได้ และนั่นหมายความว่าเฟนด์ได้ขอให้เวสลีย์เดิมพันด้วยคะแนนสะสมสูงสุด เมื่อรวมกับโอสถทะลวงวิญญาณสองเม็ด การเดิมพันก็จะยิ่งเพิ่มสูงขึ้นอีก เนื่องจากโอสถทะลวงวิญญาณเป็นหนึ่งในโอสถที่มีค่ามากกว่าโอสถระดับห้าชนิดอื่น ๆ

ในความเป็นจริง การบ่มเพาะโอสถทะลวงวิญญาณต้องใช้ส่วนผสมล้ำค่าหลายอย่าง เมื่อวัดจากคุณค่าของส่วนผสมเหล่านี้ มูลค่าของโอสถทะลวงวิญญาณจึงเทียบได้กับโอสถระดับหกเลยทีเดียว

ในตำหนักสองกษัตริย์มูลค่าของโอสถทะลวงวิญญาณแต่ละเม็ดคือหนึ่งร้อยห้าสิบคะแนนสะสมของตำหนัก และโอสถทะลวงวิญญาณสองเม็ดจะเท่ากับสามร้อยคะแนน เมื่อรวมกับคะแนนสะสมจำนวนหนึ่งร้อยห้าสิบคะแนน พวกเขาจะมีคะแนนสะสมของตำหนักทั้งหมดสี่ร้อยห้าสิบคะแนน!

มูลค่าของสิ่งของเดิมพันนี้สูงกว่าราคาห้องที่เฟนด์เป็นเจ้าของในตอนนี้มาก ศิษย์ภายนอกทั่วไปไม่มีทางมีคะแนนสะสมของตำหนักไว้ในครอบครองมากมายขนาดนี้ แม้ว่าพวกเขาจะสะสมคะแนนสะสมของตำหนักไว้มากมายเพียงใด พวกเขาก็ต้องนำมันมาใช้เพื่อแลกทักษะศิลปยุทธระดับสูงหรือทักษะยุทธอยู่ดี

มุมปากของเวสลีย์กระตุก ก่อนที่เขาจะทันได้ตอบรับ ชายที่มีดวงตารูปสามเหลี่ยมก็คร่ำครวญและจ้องมองที่เฟนด์ด้วยดวงตารูปสามเหลี่ยมที่น่าเกลียดของเขา "นี่นายบ้าไปแล้วหรือไง? กำลังขอให้ศิษย์พี่เวสลีย์เดิมพันด้วยสิ่งของที่มีมูลค่ามากราว ๆ สี่ร้อยถึงห้าร้อยคะแนนเลยนะ ทั้งที่นายมีแค่ห้องนั่นมาเดิมพันแค่ห้องเดียว ก็ดียังไงมาพูดแบบนี้!”

แม้ว่าทุกคนจะรู้ว่าเฟนด์จะไม่มีวันชนะ แต่พวกเขาก็ทราบดีว่าผู้ที่เข้าสู่สนามประลองเดิมพันจะเดิมพันด้วยสิ่งของที่มีมูลค่าเท่ากัน มูลค่าของสิ่งของที่เฟนด์ขอให้เวสลีย์เดิมพันนั้นสูงกว่ามากเมื่อเทียบกับสิ่งที่เขาจะสูญเสีย คำพูดของเฟนด์ทำให้สีหน้าที่มืดมนของเวสลีย์ค่อย ๆ เปลี่ยนเป็นสีม่วง

ทุกคนเบิกตากว้างและอ้าปากค้างอีกครั้งหลังจากได้ยินสิ่งที่เวสลีย์พูด เวสลีย์ทุ่มสุดตัวและเพิกเฉยต่อเกียรติและศักดิ์ศรีทุกอย่างที่มี เพื่อที่เขาจะได้ซัดเฟนด์ให้น่วม

เวสลีย์ทำเช่นนี้เพื่อไม่ให้เฟนด์มีข้ออ้างที่จะไม่ร่วมการเดิมพันกับเขา ในขณะนี้ ทุกคนมองไปที่เฟนด์อีกครั้ง แต่หลังจากที่เฟนด์ได้ยินสิ่งที่เวสลีย์พูด เขาก็ดูเหมือนจะผ่อนคลายลง สีหน้าหวาดกลัวและวิตกจริตที่ทุกคนคาดการณ์ไว้ไม่ปรากฏบนใบหน้าของเขา

เวสลีย์กำหมัดแน่นและกัดฟันด้วยความโกรธที่มีต่อเฟนด์ “ไอ้สารเลว จำคำฉันไว้ให้ดี สิ้นเดือนนี้จะเป็นวันตายของนาย!”