มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 2049

เมื่อนำแสงดังกล่าวดับสนิท คู่ต่อสู้ทั้งสองไม่สามารถมองเห็นกันและกันได้อย่างชัดเจน แต่สถานะนี้คงอยู่เพียงไม่ถึงอึดใจ วินาทีต่อมา เกล็ดน้ำแข็งขนาดเท่าเล็บมือก็ลอยลงมารอบตัวพวกเขา

เศษน้ำแข็งสีฟ้าเหล่านี้เป็นผลมาจากลูกศรน้ำแข็งหกเหลี่ยมที่ถูกบดขยี้ เมื่อหมาป่าน้ำแข็งเห็นชิ้นส่วนเหล่านี้บนท้องฟ้า ก่อนที่มันจะทันได้ตอบสนอง กริชสีเทาดำสี่เล่มก็พุ่งออกมาจากแสงที่ส่องประกายและเล็งตรงไปที่ลำคอของมัน

สิ่งนี้ทำให้หมาป่าน้ำแข็งตัวสั่นด้วยความหวาดกลัว หลังจากต่อสู้มานานหลายปี มันก็เกิดปฏิกิริยาตามสัญชาตญาณและเริ่มถอยหนีเพื่อหลีกเลี่ยงการโจมตีอย่างรวดเร็ว อย่างไรก็ตาม กริชทั้งสี่เล่มก็สั่นอย่างรุนแรงกลางอากาศ โดยที่กริชสามเล่มตรงกลางสั่นอย่างรุนแรงเป็นพิเศษ

หมาป่าน้ำแข็งได้ยินเสียง 'แกร๊ก' และกริชทั้งสามเล่มก็ระเบิดกลางอากาศพร้อมกันกับที่ชิ้นส่วนที่แตกเป็นเสี่ยง ๆ พุ่งไปรอบ ๆ ราวกับเข็มโลหะ หมาป่าน้ำแข็งเห็นกับตาตัวเองเลยว่าแม้กริชทั้งสามเล่มจะระเบิดไปแล้ว แต่ก็ยังมีลำแสงสีดำสามดวงอยู่ในตำแหน่งเดิม ลำแสงเหล่านั้นยังคงพุ่งเข้าหามันไปพร้อมกับกริชอีกเล่มที่ไม่ระเบิด

หมาป่าน้ำแข็งพบว่าสิ่งที่เกิดขึ้นล้วนแปลกประหลาดและถอยห่างตามสัญชาตญาณ มันพุ่งหลบไปอย่างรวดเร็ว แต่เฟนด์จะปล่อยโอกาสดี ๆ ที่จะได้ฆ่ามันแบบนี้ไปได้ยังไง? เขากระซิบ “ตอนนี้แหละ!”

เขาร่ายเวทย์ออกไปอีกครั้ง และดาบวิญญาณทั้งสามซึ่งอยู่ภายใต้การควบคุมของเขาก็ควบรวมเข้ากับกริชเพียงเล่มเดียวที่ไม่ได้ระเบิดไปก่อนหน้านี้ด้วยเสียงหวีดหวิว หลังจากหลอมรวมเข้าด้วยกันแล้ว พลังโจมตีของดาบวิญญาณเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วและความเร็วของกริชสีดำพุ่งสูงขึ้นด้วย

วิญญาณคือจุดอ่อนของของสัตว์อสูร ทันทีที่กริชสีดำที่บรรจุไปด้วยดาบวิญญาณสี่เล่มแทงทะลุร่างของ หมาป่าน้ำแข็ง วิญญาณของมันก็แตกสลายลง ความตายอาจไม่พอที่จะรับความเจ็บปวดดังกล่าวด้วยซ้ำ ก่อนที่หมาป่าน้ำแข็งจะหายใจเฮือกสุดท้ายออกมา มันก็ยังไม่เข้าใจว่ามนุษย์ที่อยู่ในขั้นแรกของระดับแรกกำเนิดจะแข็งแกร่งขนาดนี้ได้อย่างไร

เมื่อเห็นหมาป่าน้ำแข็งไม่เคลื่อนไหวบนพื้นเฟนด์ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก และแนชก็ออกมาจากมัสตาร์ด ซี๊ด