มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 2050

แนชขมวดคิ้วและมองไปที่เฟนด์ เขาเดินไปที่ศพของหมาป่าน้ำแข็ง ขณะที่เฟนด์พยักหน้าและวางมือไว้ใต้จมูกของหมาป่า “สิ้นลมแล้ว และดูเหมือนจะตายอย่างทรมานด้วย”

เฟนด์พยักหน้าอีกครั้ง เขาเช็ดเหงื่อเย็นออกจากหน้าผากของตัวเอง และเดินไปอย่างช้า ๆ “ดูเหมือนว่าผมยังขาดประสบการณ์ในการต่อสู้ที่แท้จริงอยู่ คงไม่ควรต้องหักโหมขนาดนี้ เพราะหมาป่าน้ำแข็งประเมินผมต่ำเกินไป มันคงจะตายไปเร็วกว่านี้ถ้าผมใช้พลังเต็มที่ตั้งแต่แรก”

แนชพยักหน้า เขาไม่ได้เห็นการต่อสู้ที่เกิดขึ้น แต่ถึงกระนั้น เมื่อดูจากเหงื่อเย็นบนหน้าผากและการแสดงออกของเฟนด์ เขาก็พอเข้าใจว่าการต่อสู้จะต้องดุเดือดเพียงใด

ในเวลานี้ ชิ้นส่วนที่แตกเป็นเสี่ยง ๆ ของผลึกน้ำแข็งหกเหลี่ยมยังคงลอยละล่องลงมาจากด้านบน ซึ่งทำให้อุณหภูมิโดยรอบลดลงสองสามองศา แต่เนื่องจากพวกเขาเป็นผู้ฝึกยุทธ ความหนาวเย็นดังกล่าวจึงไม่ส่งผลกระทบอะไรต่อพวกเขา

แนชขมวดคิ้วแล้วพูดว่า “ไปจัดการกับหมาป่าน้ำแข็งแล้วรีบออกไปจากที่นี่กันเถอะ ถึงยังไงพ่อก็ไม่คิดว่าที่นี่เป็นสถานที่ที่ปลอดภัยเท่าไหร่นัก”

เฟนด์พยักหน้าและไปจัดการสิ่งที่ควรทำในทันที เขาหยิบกล่องขนาดใหญ่ออกมาจากมัสตาร์ด ซี๊ดพร้อมกับมีดแล่หนังขนาดใหญ่ และร่วมด้วยช่วยกันกับแนชเริ่มเลาะชิ้นส่วนของสัตว์อสูรที่มีมูลค่าออกมา เช่น แก่นวิญญาณและหนังของหมาป่าน้ำแข็ง

พวกเขาลงมือกันอย่างรวดเร็วและหลังจากจัดการทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว เฟนด์และแนชก็จากไปอย่างรวดเร็ว หลังจากที่พวกเขาจากไปเป็นเวลาห้านาทีให้หลัง สัตว์อสูรอีกหลายตัวก็วิ่งออกมา ถ้าในตอนนั้นเฟนด์ยังอยู่ที่นั่น เขาจะต้องประหลาดใจมากกว่านี้ เพราะล้วนแล้วแต่มีสัตว์อสูรที่อยู่ในระดับแรกกำเนิดด้วยกันทั้งนั้น

เฟนด์หายใจออกเบา ๆ และหยิบแผนที่ออกมา แผนที่ดังกล่าวแบ่งพื้นที่อันตรายไว้อย่างครบถ้วน และแม้แต่สถานที่ของสัตว์อสูรที่ทรงพลังบางตัวก็ถูกขีดเส้นใต้และทำเครื่องหมายไว้อย่างชัดเจน ประเภทและความแข็งแกร่งของสัตว์อสูรถูกเขียนไว้ข้าง ๆ กัน เขาจ้องไปยังแผนที่แล้วส่ายหน้าเล็กน้อย “ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่ผมก็คาดการณ์เอาไว้แล้วล่ะว่าอาจมีอะไรผิดพลาด”

แนชมองไปที่เฟนด์อย่างเคร่งขรึมและพูดว่า "บางทีเราควรออกจากป่าผืนนี้แล้วค่อยกลับมาใหม่ในภายหลัง"

เฟนด์ขมวดคิ้ว เห็นได้ชัดว่าไม่เต็มใจที่จะทำเช่นนั้น เขาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้และพูดว่า “แม้ว่าอะไร ๆ จะไม่เป็นไปตามที่คาดไว้ แต่เราควรยึดตามแผนการเดิมของเราที่จะอยู่แถบชายป่าต่อไป หากไม่มีอะไรเลวร้ายเกิดขึ้นเราก็น่าจะปลอดภัย”