มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 2116

เมื่อเรื่องนี้ทำให้เกิดแรงสั่นสะเทือนครั้งใหญ่ เหล่าศิษย์ภายในจำนวนมากจึงกระตือรือร้นที่จะลองดู ริมฝีปากของโนเอลบิดเป็นรอยยิ้มที่ทำอะไรไม่ถูกและอิจฉา “ศิษย์ภายนอกอย่างพวกเราก็ทำได้เพียงเฝ้าดูฉากนั้น โอกาสเช่นนี้จะไม่เกิดขึ้นกับเรา แต่ฉันกลับรู้สึกว่าทุกคนสามารถเป็นศิษย์เพียงคนเดียวของผู้อาวุโสลำดับที่สิบเอ็ดได้ ยกเว้นก็แต่โอลิเวอร์”

หลังจากพูดเรื่องนี้แล้วโนเอลก็จ้องมองที่เฟนด์เป็นเวลานาน และเฟนด์ก็เข้าใจสิ่งที่เขาหมายถึง ในฐานะพี่ชายแท้ ๆ ของเวสลีย์ โอลิเวอร์คงจะเกลียดเฟนด์อย่างแน่นอน เมื่อได้รับรู้ถึงความบาดหมางอย่างสุดซึ้งระหว่างเขากับเวสลีย์ เฟนด์อาจเป็นคนแรกที่เขาจะไปหาหลังจากผ่านช่วงเวลาที่เขาประสบความสำเร็จไปได้

เฟนด์หัวเราะเบา ๆ และพูดว่า “ผมเชื่อว่าผู้อาวุโสก็อดฟรีย์เป็นคนฉลาด เขาจะไม่ยอมเป็นเบี้ยให้ใครง่าย ๆ และคงไม่มอบทุกสิ่งทุกอย่างของเขาให้กับบุคคลภายนอก”

เซนขมวดคิ้วเพราะเขาไม่เข้าใจว่าคำพูดของเฟนด์หมายถึงอะไร แต่ดวงตาของโนเอลเป็นประกายในขณะที่เขาจิบชา เขาแทรกทำเป็นว่าไม่สนใจ “พูดดูมีประเด็น แต่ไม่มีอะไรรับประกันได้ว่าจะไม่มีอะไรผิดพลาด เป็นการดีที่สุดที่จะเตรียมพร้อมเพื่อที่เราจะไม่ถูกกดขี่”

เฟนด์พยักหน้า เขารู้ว่าโนเอลกำลังเตือนเขาว่าพวกเขาควรเตรียมตัวให้พร้อมสำหรับปัญหา เนื่องจากเขาเคยขัดแย้งกับเวสลีย์มาก่อน อย่างไรก็ตามเฟนด์ไม่รู้สึกกลัวเลยแม้แต่น้อย ไม่ว่าอย่างไรเขาก็ไม่ใช่คนไร้ประโยชน์ และแรงกดดันนี้จะกลายเป็นแรงจูงใจของเขาเสี่ยงมากกว่า

โนเอลตกตะลึงเมื่อสังเกตเห็นว่าสีหน้าของเฟนด์ที่ดูไม่ชะงักงันเลยแม้แต่น้อย แม้ว่าเขาจะพูดถึงความกังวลแล้วก็ตาม “ความคิดความอ่านนายนี่ค่อนข้างน่าประทับใจ”

เฟนด์เลิกคิ้วขึ้น “ไม่เกี่ยวอะไรกับความคิดความอ่านของผมหรอก เพราะต่อให้ผมจะนั่งกังวลกับปัญหาเรื่องนี้อยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน ผมก็ไม่อาจหยุดสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นได้ ในเมื่อเป็นแบบนั้น ผมเอาเวลาไปจดจ่ออยู่กับการการฝึกฝนและพยายามอย่างหนักเพื่อเพิ่มความสามารถในการต่อสู้ของตัวเองซะยังจะดีกว่า เพื่อที่ผมจะได้สามารถรับมือกับสิ่งที่จะถาโถมเข้ามาในในอนาคตได้”

โนเอลหัวเราะเย้ยหยัน เห็นได้ชัดว่าเขากำลังล้อเลียนสติปัญญาของเซน “นี่นายไม่เข้าใจในสิ่งที่เขาพยายามจะสื่อเหรอ? ผู้อาวุโสภายในคนใดบ้างของเราที่ไม่พยายามอย่างเต็มที่เพื่อให้มีภาพลักษณ์ที่คาดเดาไม่ได้? พวกเขาไม่เคยแสดงเจตนาออกมาอย่างตรงไปตรงมา เหล่าศิษย์จะต้องคาดเดาวาระซ่อนเร้นเบื้องหลังคำพูดของพวกเขา เจตนาเบื้องหลังสิ่งที่เขาพูดค่อนข้างชัดเจน ถ้าตอบสนองความต้องการทั้งหมดของเขาไม่ได้ แล้วบุคคลคนนั้นจะสามารถเป็นคนที่ดีเลิศไปเสียทุกสิ่งได้หรือ? ผู้อาวุโสก็อดฟรีย์จะต้องพอใจกับพรสวรรค์ นิสัยใจคอ และรูปลักษณ์ของศิษย์คนนี้!”

สีหน้าของเซนเปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด ขนาดนั้นเขาถึงตระหนักรู้ได้ คิ้วที่มัดเป็นปมของเขาค่อย ๆ หายไปในตอนที่เขาตีต้นขาของตัวเอง “แบบนี้นี่เอง ฉันก็นึกว่าความต้องการของผู้อาวุโสลำดับที่สิบเอ็ดคือการให้ลูกศิษย์ประจบประแจงเขาเสียอีก ถ้านั่นคือทั้งหมดที่เขาต้องการ ฉันก็ทำได้เหมือนกัน!”

โนเอลอดไม่ได้ที่จะกลอกตาเมื่อได้ยินสิ่งที่เซนพูด ในท้ายที่สุด เขาไม่ยอมแม้แต่จะมองไปที่เซน