มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 2139

ผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่งและผู้อาวุโสที่สองเงียบปากลงในทันที ผู้อาวุโสก็อดฟรีย์พูดถูก พวกเขาอาจต้องทะเลาะกันจนปากเปียกปากแฉะและยังไม่อาจฟันธงได้ว่าใครจะได้เป็นศิษย์ลำดับสุดท้ายนี้

ดวงตาของผู้อาวุโสก็อดฟรีย์ยังคงจับจ้องไปที่ผู้ฟัง “คนที่จะได้เป็นสิทธิ์เพียงคนเดียวของฉัน คือใครบางคนที่อยู่ในใจของฉันอยู่แล้ว ฉันเคยบอกแล้วว่าศิษย์เพียงคนเดียวของฉันต้องเก่งในทุกด้านที่ฉันเห็นว่าสำคัญ”

เฟนด์ขมวดคิ้ว โนเอลเคยวิเคราะห์และอธิบายประโยคนี้ให้เขาฟังมาก่อน เขาคิดว่าผู้อาวุโสก็อดฟรีย์คงกำลังหมายความถึงศิษย์ที่ใกล้ชิดของเขาจะต้องเป็นเลิศในทุกด้าน เมื่อคำนึงถึงสิ่งนี้ สายตาของเขาจึงจับจ้องไปที่โอลิเวอร์และอีกสองคน ซึ่งทั้งหล่อเหลา มีความสามารถ และมีภูมิหลังที่โดดเด่น ดูแล้วไร้ที่ติในทุกด้าน

ในขณะที่เขากำลังคิดอยู่นั้น เสียงของผู้อาวุโสก็อดฟรีย์ก็ดังขึ้นในหูของทุกคน “พวกเขาสามคนไม่จำเป็นต้องต่อสู้กันเลยแม้แต่น้อย ฉันมีตัวเลือกอยู่ในใจแล้ว”

ร่างกายของทุกคนแข็งทื่อ พวกเขาหันมาจ้องมองผู้อาวุโสก็อดฟรีย์ทีละคน คนที่กังวลมากที่สุดคือผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่งและผู้อาวุโสลำดับที่สอง เพราะทั้งสองต่างรู้ดีอยู่แก่ใจว่าไม่ว่าเขาจะเลือกศิษย์คนไหน อำนาจที่อยู่เบื้องหลังศิษย์คนนั้นจะทำลายความสมดุลที่ละเอียดอ่อนระหว่างพวกเขาลง

ริมฝีปากของผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่งถูกเมมให้เป็นเส้นบาง ๆ และดวงตาของเขาก็จับจ้องไปที่ผู้อาวุโสก็อดฟรีย์อย่างแน่วแน่ แม้แต่ผู้อาวุโสลำดับที่สองที่สงบและผ่อนคลายก็ยังมองไปที่ผู้อาวุโสก็อดฟรีย์ด้วยสีหน้าเคร่งขรึม

เฟนด์เป็นที่รู้จักกันดีในหมู่ศิษย์ภายนอก แต่ศิษย์ภายในส่วนใหญ่ล้วนแล้วแต่ไม่รู้จักเขา นับประสาอะไรกับศิษย์ที่ถูกเลือกที่จะไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร ทุกคนต่างมองหน้ากันอย่างนึกสงสัย นี่หูของพวกเขามีอะไรผิดปกติไปหรือเปล่า?

ผู้อาวุโสก็อดฟรีย์คิดว่าเขาพูดเสียงดังชัดเจนพออยู่แล้ว ถึงกระนั้นเขาก็พูดซ้ำอีกครั้งด้วยน้ำเสียงที่ดังสนั่น "ฉันเลือกเฟนด์เป็นศิษย์เพียงคนเดียว!"

คราวนี้ความโกลาหลก็ปะทุขึ้นราวกับน้ำแข็งถูกเทลงในน้ำมันที่กำลังเดือด ทุกคนต่างพูดอะไรไม่ออก แม้แต่เฟนด์เองก็พบว่าปากของเขาถูกแง้มเล็กน้อย เขาต้องล้างหูเพื่อให้แน่ใจว่าเขาได้ยินไม่ผิดไป