มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 222

“ว้าว! พวกเราได้ยินไม่ผิดใช่ไหม? คุณกำลังพูดถึงห้องส่วนตัวหรูหราขนาดใหญ่ ของโลตัสบาร์แอนด์เลานจ์?”

ราเชลถึงกับผงะ เธอเริ่มสงสัยว่าเธอได้ยินมันผิด เฟนด์ต้องการไปที่ห้องที่มีราคาล้านดอลลาร์เป็นค่าใช้จ่ายขั้นต่ำ?

ทุกคนในเหตุการณ์ต่างสงสัยกับคำพูดของเฟนด์ “เฟนด์จะขอห้องใหญ่ได้ยังไงในเมื่อเขาไม่มีแม้แต่กำลังจ่ายค่าห้องขนาดกลาง?” พวกเขาตั้งคำถาม

“คุณไม่ได้บอกว่ามีเปียโนอยู่ที่นั่นหรอ? ผมอยากฟังภรรยาเล่นเปียโน เราต้องไปที่นั่น” เฟนด์ยักไหล่

“ห้องนั้นแพงจัง...ไม่มีทาง เราจะไม่ไปที่นั่น! ฉันจะเล่นเปียโนให้คุณฟังเมื่อฉันว่าง เป็นเด็กดีโอเคไหม?” เซเลน่ามองไปที่เฟนด์และพูดต่อว่า “วันนี้เราใช้เงินไปแล้วมากกว่า 5 ล้านสำหรับรถสองคัน! คุณคิดว่าเงินของคุณไม่มีวันหมด? อย่าใช้จ่ายสุรุ่ยสุร่ายอีก!”

“ฮะ? ปอร์เช่911 ราคา 5 ล้านเหรียญ? คุณล้อฉันเล่น? คุณเคยเห็นปอร์เช่ไหมเซเลน่า? คุณได้สัมผัสมันด้วยตัวเองแล้ว!” ดีแลนขัดจังหวะทั้งคู่ด้วยน้ำเสียงเยาะเย้ย “อย่างน้อยคุณควรทำตัวให้เหมาะสม หัดดูคนอื่นบ้างนะ!”

“พวกเขาบอกว่าปอร์เช่911ของทั้งคู่ ราคาอยู่ที่ประมาณ 5 ล้านเหรียญ อย่าบิดเบือนคำพูดของพวกเขา!” ราเชลพูดถากถางและหัวเราะอย่างควบคุมไม่ได้ “พวกคุณไม่ควรจะเล่นมุขตื้น ๆ แบบนี้ โอเค?”

“หยุดเสแสร้งได้แล้ว! ถ้าคุณมีเงิน 5 ล้านเหรียญจริงๆ ก็เอามันออกมาและใช้จ่ายค่าห้องขนาดกลางคืนนี้! ห้องขนาดใหญ่นั้นเขามีไว้สำหรับนักธุรกิจระดับโลกเพื่อพูดคุยเกี่ยวกับธุรกิจ ฉันไม่กล้าใช้เงินคนเดียวที่นั่นด้วยซ้ำ”

“คุณพูดถูก ฉันถูกบังคับให้เก็บขยะเพื่อหาเลี้ยงชีพ มันไม่มีอะไรน่าอาย” ใบหน้าของเซเลน่าหลุบต่ำลงและตอบกลับด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “แต่นั้นก็เป็นสิ่งที่เกิดก่อนหน้านี้ ตอนนี้ฉันอยู่กับเฟนด์และเราทั้งคู่มีงานที่เหมาะสมพร้อมเงินเดือนปานกลาง ก็ไม่ได้แย่อย่างที่คุณคิด มันเพียงพอแล้วสำหรบเราที่จะอยู่อย่างสุขสบาย”

“ว้าว! แน่ใจเหรอ? คุณมีงาน?” แมทยิ้มเยาะ “คุณทำงานอะไรได้บ้าง? บอดี้การ์ด? ฉันอยากรู้จัง!”

รอยยิ้มบิดเบี้ยวปรากฏบนใบหน้าของเซเลน่า “คุณพูดถูก ตอนนี้เฟนด์เป็นบอดี้การ์ด แต่เขาก็ดีกว่าคุณมาก ตอนนี้คุณมีงานทำแล้ว? หรือมีธุรกิจของคุณเอง?” เธอตอบกลับอย่างไร้ความรู้สึก

“โอ้ฉันลืมไป! คุณก็มีงานทำเช่นกัน! งานของคุณคือเอาใจคุณบริตนีย์ใช่ไหม? เธอเป็นลูกสาวคนเดียวในตระกูลลีและคุณจะได้เงินทั้งหมดเมื่อแต่งงานกับเธอ จริงไหม?” เธอพูดต่ออย่างห้วนๆ “จิ๊ จิ๊ จิ๊ ฉันรู้จักคุณค่อนข้างดี เกณฑ์สองข้อสำหรับเลือกคู่ชีวิตของคุณคือหนึ่งต้องมีเงินและสองต้องเป็นลูกคนเดียวของครอบครัว”