มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 2294

เฟนด์ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้ ไม่มีใครรู้ดีไปกว่าเขาว่าเขามาถึงจุดที่กำลังอยู่นี้ได้อย่างไร เขารู้ว่าอิเซยาห์กำลังสับสนเรื่องอะไร เขาทำได้เพียงแค่ยิ้มออกมา เพราะอยากรู้ว่าอิเซยาห์จะอธิบายให้ทั้งสองคนฟังอย่างไร

หลังจากผ่านไปหลายอึดใจ ใบหน้าของเฮย์เดนและแซมซั่นก็เริ่มบอกบุญไม่รับ ก่อนที่อิเซยาห์จะอ้าปากตอบอย่างช้า ๆ ว่า "เฟนด์เคยเป็นเพียงศิษย์ภายนอก ที่แสนธรรมดาอย่างไม่น่าเชื่อ เขาพัฒนาตัวเองได้เร็วมาก"

เฮย์เดนและแซมซั่นตกตะลึงราวกับว่าพวกเขาเพิ่งได้ยินเรื่องร้ายแรงอะไรบางอย่าง พวกเขามองอิเซยาห์ด้วยสายตาสงสัย

ท่าทางเหล่านั้นดูคล้ายจะกล่าวหาอิเซยาห์ กริยาท่าทางเหล่านั้นดูคล้ายจะบอกเป็นนัยว่าแม้เขาจะไม่ต้องการเปิดเผยความจริง เขาไม่ควรพูดอะไรโง่เขลาแบบนี้ออกมา

อิเซยาห์ถอนหายใจเมื่อเห็นสีหน้าของพวกเขา "ผมไม่ได้โกหกจริง ๆ นะ ถ้าพวกคุณไม่เชื่อผม คุณก็ไปถามศิษย์คนอื่น ๆ จากสำนักของเราได้ แล้วตอนนั้นคุณก็จะรู้เอง เรื่องนี้ไม่ใช่ความลับของตำหนักเสียหน่อย"

คำอธิบายของอิเซยาห์ทำให้พวกเขาเชื่อ แซมซั่นยกมือขึ้นลูบหน้าตัวเอง “จริงหรือ เขาเป็นเพียงศิษย์ภายนอกจริง ๆ เหรอ?”

อิเซยาห์พยักหน้าในทันที อิเซยาห์เองก็ไม่อยากจะเชื่อเช่นกัน พวกเขาไม่เคยเห็นเฟนด์อยู่ในสายตามาก่อนได้อย่างไร? หากเฟนด์ไม่ได้อยู่ที่หุบเหวแห่งสุญญะและมีผลงานที่โดดเด่นเช่นนี้ เขาคงไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเด็กหนุ่มคนนั้นเป็นใคร

เฮย์เดนหายใจออกยาว ๆ “เฟนด์อยู่ในระดับเดียวกับศิษย์ที่ดีที่สุดจากสำนักวายชนม์และอยู่ในระดับเดียวกับศิษย์ที่ถูกเลือกที่ดีที่สุดอันดับสามจากสำนักสหัสบรรณ! ทั้งที่เขาเป็นเพียงศิษย์ของผู้อาวุโสจากสำนักระดับสามเท่านั้น นี่เป็นเรื่องที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน…”

เฮย์เดนพยักหน้า ยอมรับอย่างตรงไปตรงมา “เฟนด์แข็งแกร่งจริง ๆ แล้วผมก็รู้สึกว่าเขามีลับลมคมในอะไรบางอย่าง ผมว่าเขาน่าจะผ่านไปได้!”

ความเชื่อมั่นเบื้องหลังคำพูดของเขาทำให้ดูเหมือนว่าเขามั่นใจในตัวเฟนด์มากกว่าตัวเฟนด์เองเสียอีก อีกสามคนไม่ได้ล่วงรู้เลยว่าคนที่พวกเขากำลังพูดถึงนั้น อยู่ข้าง ๆ พวกเขาและฟังพวกเขาอย่างเงียบ ๆ มาโดยตลอด

หลังจากพวกเขาประเมินกันเสร็จแล้ว ทั้งสามคนก็ค่อย ๆ เงียบไป ตั้งแต่ต้นจนจบเฟนด์ไม่ได้มีส่วนร่วมในการสนทนาเลยแม้แต่น้อย และได้แต่เป็นฝ่ายรับฟังเท่านั้น