มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 2295

แซมซั่นรู้สึกเหมือนทั้งสามคนกำลังพูดอะไรไร้สาระเกินไป ตลอดทางมานี้เฟนด์ไม่เคยมีส่วนร่วมด้วยและเอาแต่ทำตัวแปลกแยก เขาจึงเอ่ยขึ้นว่า "วู๊ด คุณคิดยังไงล่ะ?"

เฟนด์เลิกคิ้ว คิดอย่างจริงจังอยู่ครู่หนึ่ง "ผมคิดว่าชายสวมหน้ากากจะผ่านด่านทดสอบไปได้ และเฟนด์ก็น่าจะผ่านไปได้เช่นกัน"

พวกเขาเปิดเผยความคิดของตัวเองอย่างตรงไปตรงมา เฟนด์ไม่คิดว่าเกรแฮมจะผ่านบททดสอบนี้ไปได้ และอีกสามคนเองก็ไม่มั่นใจในตัวเกรแฮมมากเท่าไหร่เช่นกัน

แต่อีกสามคนไม่เคยพูดมันออกมาอย่างโจ่งแจ้งเช่นนี้ เฮย์เดนรู้สึกไม่พอใจเล็กน้อย “วู๊ด คุณดูมั่นใจในการตัดสินใจของคุณอย่างกับมันจะไม่ผิดไปจากนี้อย่างนั้นแหละ”

คำพวกของเขาไม่ว่าใครฟังดูก็จะรู้ว่ามีความนัยอะไรซ่อนอยู่ เฟนด์ไม่ใช่คนโง่ เขาบอกได้เลยว่าเฮย์เดนคงไม่พอใจอยู่หน่อย ๆ แต่ทว่าเขาก็ไม่สนใจและโต้ตอบอะไรเฮย์เดนกลับไป

แม้ว่าเฟนด์จะช่วยทั้งสามคนเอาไว้ แต่เฮย์เดนก็ยังรู้สึกตะหงิดใจกับเฟนด์อยู่ เขารู้สึกว่าการที่เฟนด์เก็บซ่อนตัวตนที่แท้จริงไว้แบบนั้นเป็นเรื่องที่ขี้ขลาดมาก

การที่เฟนด์ไม่ตอบยิ่งทำให้เฮย์เดนโกรธมากขึ้นไปอีก เฮย์เดนเลิกคิ้วในขณะเตรียมจะส่งคำเย้ยหยันไปให้เฟนด์ แต่ในขณะนั้นก็มีบางอย่างเกิดขึ้น ทำให้เขามองข้ามการกระทำดังกล่าวไปทันที

“มีคนอยู่ตรงนั้น! ไปดูกันเถอะ!”

เฟนด์เหลือบมองเฮย์เดนอย่างค่อนข้างฉงน เขาไม่คิดเลยว่าประสาทสัมผัสของเฮย์เดนจะเฉียบแหลมขนาดนี้ ในตอนที่เฮย์เดนตระหนักได้ว่ามีใครบางคนอยู่ที่นั่น เฟนด์ยังไม่ได้รู้สึกอะไรเลย พวกเขาพยักหน้าพร้อมกัน เดินไปยังทิศทางที่เฮย์เดนพูดถึงอย่างระมัดระวัง

ใบหน้าของไบรอนดูเข้มขึ้น เห็นกันอยู่ชัด ๆ ว่านี่เป็นการปล้นกัน ทุกคำพูดจากปากพวกเขาก็เป็นเพียงการบีบบังคับกันเท่านั้น

เฟนด์ขมวดคิ้ว เขาประหลาดใจที่ได้เจอไบรอน เฟนด์อยู่ห่างจากพวกเขาไม่ไกลนัก แต่หลังจากพวกเขาเก็บซ่อนออร่าของตัวเองเอาไว้ ก็ไม่มีใครสังเกตเห็นว่าพวกเขาอยู่ใกล้ ๆ นั่น

เฮย์เดนพูดด้วยความโกรธว่า "คนพวกนี้ชอบรังแกคนอื่นจริง ๆ! พวกเขาคิดว่าสำนักสหัสบรรณรังแกยังไงก็ได้หรือไง!"

อิเซยาห์พูดอย่างจริงจังว่า "ดูเหมือนทั้งสองฝ่ายจะมีกันฝ่ายละสามคน ถ้าเขาเสียเปรียบด้านจำนวน สำนักวายชนม์คงลงมือไปแล้ว!"