มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 2317

เฟนด์ตะโกนขึ้นทันควัน “ผมว่าเขายังกลับไปได้ ถ้าพวกเราทุกคนตายอยู่ที่นี่กันหมด จนไม่มีใครไปเป็นพยานในสิ่งที่เขาทำ เขาจะสามารถกลับไปได้อย่างปลอดภัย และอาจได้รับรางวัลมากมายด้วยซ้ำ"

คนอื่น ๆ รู้สึกขุ่นเคืองอย่างเห็นได้ชัดกับสิ่งนี้ แม้ว่าพวกเขาจะไม่อาจวิพากษ์วิจารณ์ต่อสิ่งที่เกิดขึ้นได้อย่างเต็มปาก ด้วยสถานะของกริฟฟินและคนอื่น ๆ ก็มาจากตำหนักสองกษัตริย์ แต่พวกเขาก็แอบรู้สึกรังเกียจสิ่งที่กริฟฟินทำอยู่เงียบ ๆ

แม้แต่ทรราชก็ยังรังเกียจคนที่ยอมโอนอ่อนให้กับศัตรูในเวลาลำบาก

อิเซยาห์กัดฟันพูด “เขาทำเกินไปแล้ว สิ่งที่เขาทำก่อนหน้านี้ก็เรื่องหนึ่ง แต่สิ่งที่เขาทำในครั้งนี้…”

“พอกันที” เฟนด์พูดขณะยกมือขึ้น “เราไม่จำเป็นต้องเสียเวลามาพูดถึงเขาในตอนนี้หรอก”

จากนั้นเฟนด์ก็ค่อย ๆ ลุกขึ้นและหันไปมองเกรแฮม “คุณมีวิธีติดต่อสื่อสารกับคนอื่น ๆ อีกบ้างหรือเปล่า?

“ในเมื่อพวกเขารวบรวมกำลังมาเล่นงานเรา วิธีที่ดีที่สุดของเราก็คือการรวบรวมกำลังคนทั้งหมดที่มี”

เกรแฮมพยักหน้าอย่างเคร่งขรึม รีบหยิบป้ายผนึกเวทย์สื่อสารออกมาและติดต่อกับคนอื่น ๆ ตำหนักสองกษัตริย์มีวิธีแบ่งปันตำแหน่ง แต่เมื่อเปรียบเทียบกับป้ายผนึกเวทย์สื่อสารมันนับว่าง่ายกว่ากัน

และมันยังมีประโยชน์อย่างมากอีกด้วย หลังจากติดต่อทุกคนอย่างรวดเร็วในเวลาไม่ถึงหนึ่งก้านธูป พวกเขาก็สามารถแจ้งให้ทุกคนทราบได้อย่างครบถ้วนแล้ว

หลังจากนั้นประมาณสองชั่วโมง ศิษย์จากสำนักทางเหนือที่รอดชีวิตทั้งหมดก็มารวมตัวกัน มีแม้กระทั่งคนที่บังคับตัวเองมาแม้ว่าจะมีอาการบาดเจ็บสาหัสก็ตาม

หลังจากที่พวกเขานับจำนวนคนแล้ว พบว่าพวกเขาเหลือกันเพียงยี่สิบห้าคนเท่านั้น ในตอนที่พวกเขาเข้ามาในแหล่งทรัพยากรยุทธต้องห้าม สำนักทางเหนือได้ส่งศิษย์มาที่นี่ทั้งหมดเก้าสิบคน พวกเขาเสียคนไปมากกว่าสองในสามแล้ว

ในขณะนั้น เสียงของเกรแฮมก็ดังมาจากระยะไกล "มาเถอะ เฟนด์ มาหาวิธีกันหน่อยว่าพวกเราจะทำยังไงต่อไปดี"

เฟนด์ถอนหายใจอย่างหงุดหงิด จริง ๆ แล้ว เขาไม่อยากจะคุยอะไรกับเกรแฮมเลยเขายังรู้สึกเหมือนกับว่าแม้ภายนอกของผู้ชายคนนี้จะดูเป็นสุภาพบุรุษที่สมบูรณ์แบบ แต่จริง ๆ แล้ว อีกฝ่ายไม่ได้เป็นคนดีพร้อมขนาดนั้น

น่าเสียดายที่ในตอนนี้เขาจำเป็นต้องทำงานร่วมกัน และการอยู่เป็นกลุ่มเป็นก้อนเช่นนี้ก็เป็นทางเลือกที่เหมาะสมที่สุด ด้วยเหตุนี้เองเขาจะทำอะไรไม่ได้นอกจากต้องเดินไปหาเกรแฮม

เกรแฮมเอ่ยขึ้นอย่างวิตกว่า “เฟนด์ คุณคิดว่าเป้าหมายของอีกฝ่ายคืออะไร?”

เฟนด์หัวเราะออกมาเล็กน้อย "มันเดาไม่ยากเลย"