มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 2363

เมื่อดูจากเครื่องแต่งกายของพวกเขา เฟนด์สามารถบอกได้ว่าพวกเขามาจากสำนักสหัสบรรณ พวกเขาไม่ใช่พวกเจ้าหน้าที่ระดับล่างอีกด้วย เขาเห็นว่าผู้อาวุโสก็อดฟรีย์อยู่ข้างหลังพวกเขา พร้อมด้วยพวกอาวุโสลำดับที่หนึ่งและสอง

นั้นทำให้เขาเข้าใจได้ไม่มากก็น้อยว่าพวกเขาอาจเป็นผู้อาวุโสของสำนักสหัสบรรณ และคนที่ยืนอยู่ข้างหลังพวกเขาอาจมาจากตำหนักสองกษัตริย์และเผ่าปฐมหายนะ!

ผู้อาวุโสของสำนักสหัสบรรณมีสีหน้าตื่นเต้น เขาไม่อาจกลั้นความตื่นเต้นไว้ได้ พวกเขามองทุกคนที่นั่นอย่างตื่นเต้น

ราวกับว่าพวกเขาต้องการอ่านใจทุกคน! ศิษย์ของสำนักทางเหนือที่อยู่ในปัจจุบันต่างแสดงความเคารพต่อผู้อาวุโส และผู้อาวุโสทั้งหมดก็พยักหน้าเล็กน้อย

ผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่งของสำนักสหัสบรรณยิ้มอย่างตื่นเต้น “เธอทำได้ดีมาก เธอไม่ได้ทำให้ผิดหวังและสามารถเอาสมบัติมาได้”

หลังจากพูดอย่างนั้น ผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่งของสำนักสหัสบรรณก็เงยหน้าขึ้นมองยอดเขาแห่งความว่างเปล่าอันศักดิ์สิทธิ์ สถานที่นั้นว่างเปล่าโดยสิ้นเชิง แสงที่ส่องสว่างทั้งหมดก็หายไป

เขาเลิกคิ้วขณะที่เขามองไปที่เหล่าศิษย์ทั้งหมดที่อยู่ในปัจจุบัน ในศิษย์ที่เหลือหลายร้อยคน สิ่งที่กังวลมากที่สุดในหมู่พวกเขาคือศิษย์ของตระกูลทางใต้และเฟนด์

ในขณะนั้น ในที่สุดเฟนด์ก็เข้าใจสิ่งที่พวกเขามาที่นี่! ผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่งของสำนักสหัสบรรณมองไปที่เกรแฮม เกรแฮมดูซีดเซียวในขณะนั้น ร่างกายของเขาไม่อยู่ในสภาพที่ดีนัก

ท้ายที่สุดแล้ว เขาได้รับบาดเจ็บสาหัสขณะต่อสู้กับอสรพิษปีศาจแปดหาง แม้จะฟื้นตัว อยู่ในช่วงหลายวันที่ผ่านมา อาการของเขาก็ยังไม่ดีขึ้นมากนัก

“เธอได้รับบาดเจ็บเหรอ?” ผู้อาวุโสลำดับแรกของสำนักสหัสบรรณถามเกรแฮม

เกรแฮมมีสีหน้าไม่ดีนัก แต่มันไม่ได้เกิดจากอาการบาดเจ็บสาหัสที่เขาได้รับทั้งหมด แต่มีเหตุผลที่ซับซ้อนข้ออื่น ๆ อีก ถึงกระนั้นเขาก็ไม่อาจส่งเสียงของตัวเองออกไปได้ และทำได้แค่พยักหน้าเท่านั้น

คำพูดเยาะเย้ยเหล่านั้นทำให้ผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่งของสำนักสหัสบรรณมีสีหน้าบูดบึ้งอย่างไม่น่าเชื่อราวกับว่าเขาโกรธ ใบหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นสีแดงในขณะที่เขามองไปที่ผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่งของสำนักวายชนม์อย่างเย็นชา

ผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่งของสำนักสหัสบรรณกล่าวว่า "ผมรู้ว่าไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่จะสลัดคุณให้พ้นไป!"

เมื่อเขาพูดอย่างนั้น เขาก็ดูอับจนหนทางอย่างที่สุด เขาอาจไม่ได้ค่าคิดเลยว่าจะถูกคนพวกนี้ติดตามมาถึงสถานที่แห่งนี้ด้วย

เพราะนี่เป็นความลับของสำนักสหัสบรรณ แต่พวกเขากลับถูกอีกฝ่ายค้นพบความลับนี้ได้ เฟนด์ถอนหายใจ ผู้อาวุโสของสำนักวายชนม์จะเป็นคนโง่ได้ยังไง?

สำนักสหัสบรรณได้ทำหลายสิ่งหลายอย่างเพื่อผู้อื่นโดยไม่ยอมเสียค่าใช้จ่ายเอง และพวกเขาจะปราศจากเป้าหมายในใจได้ยังไง? เพราะเขาไม่ได้ทำแบบนี้เพราะต้องการทำบุญเสียหน่อย! ผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่งของสำนักวายชนม์ดูเหมือนจะไม่ต้องการพูดต่อและจ้องมองไปที่อื่น