มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 2365

ช่วงเวลาที่สกายลาร์กล่าวว่าผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่งของสำนักสหัสบรรณมีสีหน้าบูดบึ้ง เขาสังเกตเห็นตั้งแต่ก่อนหน้านี้แล้วว่าจากศิษย์จำนวนห้าสิบคนที่เขาส่งมา มีเหลือกันอยู่เพียงหกหรือเจ็ดคนเท่านั้น

แม้ว่าเกรแฮมจะยังมีชีวิตอยู่ แต่คนที่หายไปก็มีระดับการบ่มเพาะที่สูงเช่นกัน หากเกิดอะไรขึ้นกับพวกเขาจริง ๆ นี่คงจะเป็นการสร้างความเสียหายครั้งใหญ่ให้กับสำนัก

สกายลาร์มองไปที่ผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่งของสำนักสหัสบรรณอย่างเย็นชา “ดูเหมือนจะมีอะไรบางอย่างเกิดขึ้น คุณพูดถูก รอยซ์แข็งแกร่งมาก ต่อให้จะเกิดอะไรขึ้นกับคุณ มันก็ไม่น่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเขา”

“แต่ก็เอาเถอะ เขาอาจจะเก่งแต่คงไม่ค่อยสนิทกับใครเท่าไหร่ ความจริงที่ว่าพวกเขาไม่ได้อยู่ที่นี่อาจหมายความว่ามีบางอย่างเกิดขึ้นกับพวกเขา คุณไม่คิดอย่างนั้นเหรอผู้อาวุโสเซย์น?”

เซย์นเป็นชื่อของผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่งของสำนักสหัสบรรณ เหตุผลเดียวที่ทำให้สำนักสหัสบรรณและสำนักวายชนม์สงบสุขมาเป็นเวลานานก็เพราะป่าดงอสูรที่คั่นกลางอยู่ระหว่างทั้งสองฝ่าย

ถ้าไม่ใช่เพราะป่าดงอสูร ทั้งสองสำนักคงขัดแย้งกันอย่างไม่น่าเชื่อ จากสิ่งที่สำนักวายชนม์ได้ทำ เห็นได้ชัดว่าทั้งสองสำนักไม่ได้มีความรู้สึกที่ดีต่อกัน

ในฐานะผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่งของทั้งสองสำนัก พวกเขาอาจดูเหมือนมีข้อตกลงที่ดีร่วมกันในภายนอก แต่พวกเขาก็ขัดแย้งกันเป็นปกติ สายตาที่เซย์นมองอีกฝ่ายดูราวกับว่าเขาอยากจะกินชายคนนั้นทั้งเป็น

สกายลาร์รู้สึกไม่อยากจะทะเลาะกับอีกฝ่ายอีกต่อไป และท้ายที่สุด พวกเขายังต้องระบุว่าใครเสียชีวิตและใครรอด และรวมไปถึงการมีอยู่ของหีบปะการังอีกด้วย!

ในสายตาของผู้อาวุโสเหล่านั้น หีบปะการังแดงย่อมอยู่ในมือของลูกศิษย์ที่แข็งแกร่งที่สุดโดยธรรมชาติ โดยธรรมชาติแล้ว สกายลาร์คิดว่าผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดคือรอยซ์อย่างแน่นอน แต่เขาไม่เห็นเด็กนั่นเลย

ใบหน้าของสกายลาร์เป็นสีเขียวคล้ำ “เพราะตายงั้นเหรอ เขาตายได้ยังไง ใครฆ่าเขา มันเกิดอะไรขึ้น เล่าทุกอย่างมาเดี๋ยวนี้!”

เลนนอนกลืนน้ำลาย เขาหันกลับมามองเฟนด์ ทันทีที่เฟนด์เห็นสีหน้าของเขา เฟนด์ก็รู้ว่ามีบางอย่างเกิดขึ้นแน่ เขารู้ดีว่าหากเขาไม่ได้ทำอะไรสักอย่าง ผู้อาวุโสที่บ้าคลั่งคนนั้นอาจมาฆ่าเขาในวินาทีถัดไป

ดังนั้น เขาจึงเงยหน้าขึ้นมองผู้อาวุโสก็อดฟรีย์ นับตั้งแต่ผู้อาวุโสก็อดฟรีย์เข้ามาในพื้นที่แห่งนี้ เขาก็เอาแต่จ้องมองไปที่เฟนด์

เฟนด์ถอนหายใจด้วยความโล่งอกและรีบไปหาผู้อาวุโสก็อดฟรีย์ ผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่งและสองมองเฟนด์ด้วยสายตาเย็นชา พวกเขารู้สึกว่าเฟนด์เป็นเหมือนแมวที่พยายามซ่อนตัวและดูน่าอายอย่างยิ่ง!