มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 348

“ฮ่าฮ่า น้ำหนัก19 กิโลกรัม แต่คุณเก็บเงินแค่ 15 กิโลกรัมเท่านั้น คุณเป็นคนใจดีจริง ๆ!”

หลังจากฟังการแลกเปลี่ยนทันย่าก็ยิ้มอย่างเย็นชา “นี่เป็นเพียงหินธรรมดา ดังนั้นคุณถึงใจดีพอที่จะให้ส่วนลด! หากคุณคิดว่านี่เป็นหินคุณภาพสูงคุณยังจะทำแบบนี้ไหม?”

“ใช่! คุณกําลังหลอกลวงนักเล่นหินมือใหม่! คุณมันน่ารังเกียจ!” อีวอนน์ตะโกนก้องก่อนจะหันไปหาเฟนด์

“ให้ฉันช่วยนะเฟนด์ หินก้อนที่นายเลือกมันก็แค่หินก้อนใหญ่ธรรมดาจากริมถนน”

“อย่ายุ่งน่า!” นายน้อยวิลสันตัดบทพวกเขาอย่างรวดเร็ว “อย่าทำผิดกฎคุณอีวอนน์ ครั้งนี้ผมพนันกับเฟนด์ไม่ใช่คุณ! คุณไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ไม่ควรเข้ามายุ่ง! หากคุณทำอย่างนั้น จะเรียกว่าการเดิมพันเหรอ!”

“เขาพูดถูก คนนอกไม่ควรเข้ามายุ่ง!”

“ฉันเห็นด้วย! คนที่เดิมพันกับนายน้อยวิลสันควรเป็นคนเลือก!”

คนรอบข้างพูดขึ้นทีละคน พวกเขาแสดงความคิดเห็นต่อการเดิมพันนี้

อีวอนน์หน้าซีด เธอไม่สามารถทนได้อีกต่อไป แต่ถ้าเธอช่วยก็จะเท่ากับว่าเธอทำผิดกฎ

“คุณหมายความว่ายังไงที่ว่า ‘รังแกมือใหม่’ ? คุณอีวอนน์ ฉันรู้ว่าคุณเป็นสมาชิกของตระกูลเดรค แต่ได้โปรดมีเหตุผล! นี่คือหินการพนัน มันไม่สามารถคาดการณ์ได้ก่อนที่จะถูกเปิดออก คุณไม่อาจมองผ่านหินก้อนนี้ ถ้าพ่อหนุ่มนี่เลือกหินได้ถูกต้องล่ะ?”

หญิงวัยกลางคนกล่าวอยากบูดบึ้ง แต่เธอหันไปหาเฟนด์ด้วยรอยยิ้ม “พ่อหนุ่ม ยังต้องการหินก้อนนี้อยู่ไหม? ฉันให้ส่วนลดคุณอย่างยุติธรรมนะ!”

“เอาสิ! มันถูกลงตั้ง 9,000 เหรียญ! ทำไมผมจะไม่เอาล่ะ?”

หลังจบคำพูดไมเคิลชี้ไปที่หินการพนันก้อนหนึ่ง “อันนี้ไม่เลวเลย บริเวณพื้นผิวมีสีที่ดี อืมม ฉันว่ามันต้องดีแน่! ฉันเลือกอันนี้!”

อีวอนน์หัวใจเต้นแรงเมื่อไมเคิลเลือกหินก้อนที่เธอจะเลือก เธอถอนหายใจ ครั้งนี้เฟนด์ต้องแพ้แน่นอน

ก่อนหน้านี้อีวอนน์สังเกตเห็นผู้ชายสองคนเข้ามาดู เธอรู้สึกว่าหินพนันที่ไมเคิลเลือกค่อนข้างดี ตอนแรกเธอวางแผนจะให้เฟนด์เลือกหินก้อนนั้นแต่แล้วมันก็ตกไปอยู่ในมือของไมเคิล

แต่สิ่งที่ทำให้เธอเสียใจที่สุดจนอยากจะอาเจียนเป็นเลือดคือสิ่งที่เฟนด์กล่าวกับไมเคิล “หินก้อนนี้ดูดีเลย! ส่วนใหญ่มันเป็นหยกและยังเป็นหยกแข็งอีกด้วย คาดหวังได้เลย ช่างเป็นผู้ชายที่โชคดีจริง ๆ !” เฟนด์เยินยอไมเคิลหลังดูชิ้นส่วนในมือของเขา

ไมเคิลคิดว่าถึงแม้เฟนด์จะเป็นนักพนันหินมือใหม่ แต่เขาก็อดรู้สึกภูมิใจไม่ได้เกี่ยวกับเรื่องที่เฟนด์สรรเสริญเขา “จริงหรอ? ฮ่า ๆ! งั้นแกก็ยอมรับความพ่ายแพ้ได้เลย ถ้าครึ่งหนึ่งของฉันเป็นหยกขาว ฉันว่ามันมีค่าไม่ต่ำกว่า 1,000,000! แกต้องเรียนรู้วิธีการเห่าเหมือนหมาแล้ว!”