มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 263

“หน้าปากถ้ำมีค่ายกล เราผ่านเข้าไปไม่ได้ มีเพียงคนจำนวนน้อย ที่เข้าไปได้” หยวนหงพูด

“หา? ในถ้ำมีของดีอะไรเหรอ” หลัวซิวถามอีก

ในเมื่อมีคนเข้าไป หลัวซิวเชื่อว่าตัวเองก็เข้าไปได้ เพราะในบรรดาคนที่เข้ามาในแดนปริศนา พูดกันเรื่องพละกำลัง ไม่สามารถมีใครเทียบตัวเองได้

สิ่งที่เขาสนใจ ก็คือสมบัติในถ้ำนั้น

หยวนหงส่ายหน้าให้คำถามนี้ “ฉันรู้แค่ถ้ำปริศนา ส่วนสิ่งอื่นไม่ค่อยรู้ ได้ยินอาจารย์ในสำนัก ที่เคยมาที่นี่เมื่อ 30 ปีก่อนบอกว่า เคยมีคนเจอนักยุทธ์นักยุทธ์ขั้นดินสูงในนั้น”

“ขั้นดินสูงงั้นเหรอ” หลัวซิวอดตกใจไม่ได้

ในประเทศเทียนหวู มีเพียงผู้แข็งแกร่งระดับราชายุทธ์ไม่กี่คน ที่เป็นนักยุทธ์ขั้นดินสูง

หลงหมิงไม่เห็นเรื่องนี้อยู่ในสายตา พูดอย่างไม่สบอารมณ์ว่า “ในแดนปริศนาของสำนักไท่เสวียน ไม่มีนักยุทธ์ในยุคของพวกนาย ต้องมีคนได้เครื่องลางจากในนั้น แล้วเข้าใจผิดว่าเป็นกองทัพฟ้าดิน”

สมัยโบราณ ไม่มีอะไรที่เรียกว่านักยุทธ์ และไม่มีวิชาหลอมอาวุธ แต่เป็นวิชาหลอมสมบัติ

ในปัจจุบันวิชาหลอมสมบัติสูญหายไปแล้ว ถึงมีก็เป็นอะไรที่ไม่สมบูรณ์ คนรุ่นหลังวิวัฒนาการวิชาหลอมอาวุธจากสิ่งนี้ นับว่าเป็นสาขาย่อยของวิชาหลอมสมบัติ

วิชาหลอมสมบัติ จะกลั่นเครื่องสมบัติ เครื่องลาง เครื่องทิพย์ มีความสามารถที่เหลือเชื่อต่างๆ นานา นักยุทธ์ไม่สามารถเทียบความลี้ลับนี้ได้

ผ่านไปครู่หนึ่ง หลัวซิวพาปี้เซียนเสว่กับชิวลั่วสุ่ย มายังที่ตั้งของถ้ำปริศนาโบราณที่พูดถึง

จากที่หลงหมิงพูด แดนปริศนา เป็นสถานที่ที่ศิษย์ของสำนักไท่เสวียน ใช้ฝึกในสมัยโบราณ ข้างในมีสมบัติหลากหลายชนิด พวกพื้นที่อันตราย วิญญาณ ศพเดินได้ ถ้ำ ล้วนเป็นสิ่งที่ใช้ทดสอบประสิทธิภาพ

ถ้ำตั้งอยู่ในพื้นที่หุบเขากว้าง ปากถ้ำหินมีแสงม่านค่ายกล สว่างวาบอยู่ บริเวณรอบๆ มีนักยุทธ์รวมตัวกันหลายสิบคน

นักยุทธ์ที่ยังมีชีวิตอยู่ในตอนนี้ ตัดพวกที่แยกย้ายอยู่ตามที่อื่น ซึ่งเป็นจำนวนน้อย และคนที่เข้าไปในถ้ำ ตอนนี้เหลือเพียงคนพวกนี้เท่านั้น

ยอดฝีมืออายุน้อยของอำนาจใหญ่แต่ละฝ่าย ครั้งนี้เรียกได้ว่าสูญเสียไปเยอะมาก หลัวซิวเดาว่า ตอนถูกส่งออกไป ในบรรดา 130 กว่าคน คงเหลือรอดไม่เกิน 50 คน

หลัวซิวสัมผัสได้ถึงพลังหยินสุดขั้วอย่างรุนแรงที่นี่ เหมือนปราณหยินสีดำ ที่ระเบิดออกมาจากแหล่งหินหยินจำนวนมาก

ชีพจรมังกรหยิน!

หลัวซิวมองใต้เท้าตัวเอง เห็นได้ชัดว่าถ้ำโบราณแห่งนี้ อยู่บนชีพจรมังกรหยิน

แดนปริศนาทั้งหมด เป็นค่ายกลขนาดใหญ่ ที่อาศัยชีพจรมังกรหยิน เป็นฐานหลักในการวางค่ายกล ระดับค่ายกลเกิน 9 ระดับ แม้เป็นผู้แข็งแกร่งแดนมหาจักรพรรดิยุทธ์ ก็ไม่มีทางอาศัยพละกำลัง ฝ่าพันเข้ามาได้

อีกทั้งชีพจรมังกรนี้ ผ่านกาลเวลามานับไม่ถ้วน พลานุภาพที่ซ่อนอยู่ แค่คิดก็ทำให้กลัวแล้ว

หลัวซิวสูดหายใจลึก ถึงชีพจรมังกรหยินจะทำให้คนกลัว แต่ว่ากันว่า ถ้าไม่เสี่ยง ก็ไม่ได้ของดี ถ้ำโบราณแห่งนี้ ไม่ว่ายังไงเขาก็จะฝ่าฟันเข้าไปให้ได้

นักยุทธ์หน้าถ้ำหินหลายสิบคน มีคนลองดูว่าเข้าไปได้หรือไม่ เป็นระยะๆ แต่แค่เดินเข้าไป ก็เคลื่อนไหวได้ยากลำบาก แต่ละคนถอยกลับมาด้วยสีหน้าซีดเผือด

“จู่โจมวิญญาณเหรอ เหมือนตัวหยั่งรู้ของพวกเขาโดนโจมตี ทำให้ตัวสำนึกสูญเสียพลังมาก” ชิวลั่วสุ่ยเอ่ยขึ้น

“เดี๋ยวเธอตามหลังฉันมา ฉันจะช่วยเธอต้านทานพลังจู่โจมวิญญาณ” หลัวซิวพูด

“อืม” ปี้เซียนเสว่พยักหน้าอย่างว่าง่าย เธอไม่ขัดขืนคำสั่งใดๆ ของหลัวซิว

ชิวลั่วสุ่ยก็เดินเข้ามาถามว่า “คุณพาฉันเข้าไปด้วยได้ไหม”

เธอก็อยากเข้าไปในถ้ำหินโบราณนี้เหมือนกัน แต่รู้ดีว่าอาศัยพละกำลังของตัวเอง ไม่สามารถเข้าไปได้แน่นอน ดังนั้นจึงหวังว่าหลัวซิวจะช่วยได้

“ขอโทษด้วย ยิ่งเข้าใกล้ม่านแสงค่ายกล การโจมตีตัวสำนึกก็ยิ่งรุนแรงขึ้น ผมพาเข้าไปได้แค่คนเดียว” หลัวซิวพูดแบบขอโทษ

ในความเป็นจริง อาศัยตัวสำนึกระดับราชายุทธ์ เขาสามารถพาทั้งสองคนเข้าไปได้ ไม่ใช่ว่าเขาไม่ยอมช่วยชิวลั่วสุ่ย แต่เพราะนอกจากเขาต้องพาปี้เซียนเสว่เข้าไป เขายังต้องพาหลงหมิงเข้าไปด้วย

มังกรไร้ร่างตัวนี้ ชิงมาเกิดใหม่ได้อย่างอัศจรรย์ ผลการฝึกตนในสมัยโบราณไม่เหลือแล้ว พลังกำลังของมันในตอนนี้ ไม่สามารถต้านทานการโจมตีตัวสำนึก ระดับฝึกจิตขั้น9 ได้

ปี้เซียนเสว่กับหลงหมิง เป็นคนของตัวเอง แต่ชิวลั่วสุ่ยมีความสัมพันธ์กับเขาแค่ทางธุรกิจเท่านั้น หลัวซิวรู้ดีว่าควรเลือกยังไง

เมื่อได้ยินว่าหลัวซิวพาตัวเองเข้าไปไม่ได้ ชิวลั่วสุ่ยอดสิ้นหวังไม่ได้

แต่ปี้เซียนเสว่กลับดีใจมาก เธอคิดว่าหลัวซิวพาตัวเองเข้าไป แต่ไม่พาชิวลั่วสุ่ยเข้าไป เห็นได้ชัดว่าตำแหน่งของตัวเองในใจของหลัวซิว อยู่เหนือกว่า

ความคิดเล็กๆ น้อยๆ ประเภทนี้ของผู้หญิง แน่นอนว่าหลัวซิวคิดไม่ถึง เขายิ้มแบบรู้สึกผิดให้ชิวลั่วสุ่ย จากนั้นจึงเดินเข้าไปที่ม่านแสงค่ายกล