มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 314

ระยะหลังที่ผ่านมานี้ เขาได้ยาทิพย์ชั้นสูงไม่น้อย แต่ว่ายาทิพย์ที่ข้องเกี่ยวกับกลั่นร่างและกลั่นวิญญาณนั้น น้อยมาก

ปรมาจารย์ยุทธ์ฝึกจิตขั้น7ที่เจอบัวน้ำใจดำคนนั้นพุ่งตัวไปทันที ฝ่ามือผนึกรวมพลังจิตแท้ พุ่งตัวไปหาดอกบัวสีดำที่ลอยอยู่บนบ่อน้ำ

ส่วนล้ำค่าที่สุดของบัวน้ำใจดำคืดเมล็ดบัว เมล็ดบัวอยู่ตรงใจกลางดอกบัว เพียงแค่คว้าดอกบัวไปก็ได้แล้ว

"คังจงหยาง อย่าเพิ่งไป！” หัวหน้าทีมจวงหย้าเฟยขมวดคิ้วเป็นปม พูดเสียงดัง

ในบ่อน้ำอมตะ โดยทั่วไปพื้นที่ที่มีของล้ำค่าปรากฏตัว โดยมากล้วนเคล้าไปด้วยอันตราย อีกด้านหนึ่งเพราะไม่ใช่แค่นักยุทธ์เท่านั้นที่ต้องการยาทิพย์ในการพัฒนาพลังยุทธ์ อสูรกายเองก็เหมือนกัน

ยังมีอีกหนึ่งเหตุผลหนึ่ง ซึ่งก็คือพื้นที่ที่มียาทิพย์ ต้องเป็นพื้นที่ที่สภาพแวดล้อมพิเศษ ง่ายที่จะดึงดูดอสูรกายฝึกตนอยู่รอบๆ

ขอเพียงเป็นนักล่าอสูรที่มีประสบการณ์มากมาย โดยมากล้วนรู้กฎข้อนี้ แต่ว่าบัวน้ำใจดำซึ่งเป็นยาทิพย์ระดับ5นั้นมีมูลค่าสูงมาก จึงทำให้ปรมาจารย์ยุทธ์ขั้น7คนนั้นที่มีประสบการณ์มากมาย ชั่วขณะหนึ่งไม่อาจข่มความบุ่มบ่ามเอาไว้ได้ พุ่งตัวออกไปทันที

เผชิญหน้ากับของล้ำค่าที่มีมูลค่าสูง ไม่สามารถทำใจให้เป็นปกติดี นี่คือข้อห้ามใหญ่ของนักล่าอสูร！

ถึงแม้จวงหย้าเฟยจะเอ่ยปากตักเตือนไปแล้ว แต่ว่าปรมาจารย์ยุทธ์ขั้น7คนนั้นได้พุ่งตัวไปแล้ว ตอนที่มือของเขาจะคว้าบัวน้ำใจดำ ก็เกิดการเปลี่ยนแปลงขึ้น

ศีรษะสีดำขนาดใหญ่ทะยานออกมาจากน้ำ ลิ่นหัวงูสามเขาปรากฏตัว น่าหวาดกลัวอย่างมาก

"จงหยาง ถอยกลับมาเร็วเข้า！”

เห็นอสูรกายโผล่มากะทันหัน จวงหย้าเฟยและพวกทำเหมือนว่ากำลังเผชิญหน้ากับศัตรูตัวฉกาจ

คังจงหยางที่พุ่งตัวไปก็เหงื่อแตก เมื่อเทียบกับหัวงูสามเขาสีดำที่น่าหวาดกลัวนั้น ความยาวของฟันหนึ่งซี่ ยังสูงกว่าตัวของเขามาก

ในโลกของอสูรกาย ถึงแม้ว่าขนาดที่ยิ่งใหญ่จะไม่ได้หมายความว่าระดับและความสามารถยิ่งสูง แต่ว่าในสถานการณ์ทั่วไป อสูรกายที่ตัวยิ่งใหญ่ พลังยิ่งแข็งแกร่ง ระดับก็ยิ่งสูง

คังจงหยางพยายามขับเคลื่อนพลังจิตแท้ รอบตัวของเขาฉายแสงทอประกาย ใช้ความเร็วสูงสุดอยากจะบินถอยกลับมา

อสูรกายจำพวกงูที่เผยศีรษะออกมาจากบ่อน้ำ ดวงตาแดงก่ำราวกับโคมไฟ ฉายความล้อเลียนของมนุษย์

"ซี๊ด！……”

ลิ้นงูสีแดงสดแลบออกมาราวกับฟ้าแลบ คล้ายกับแส้สีเลือด เสียงเพี๊ยะดังขึ้น ทุบตีไปยังคังจงหยาง

ร่างของคังจงหยางถูกโจมตีจนร่วงหล่นลงมา ถูกลิ้นของงูฟาดไปที่แผ่นหลัง กลายเป็นสีดำสนิท อีกทั้งแผ่ซ่านไปทั่วทั้งตัวอย่างรวดเร็ว

เห็นชัดว่า การโจมตีของลิ้นงูเปี่ยมไปด้วยพิษร่างกาย

ตามด้วย งูหลามพิษสีดำทั้งตัวพุ่งออกมาจากบ่อน้ำ มีประมาณสิบกว่าตัว ทุกตัวล้วนตัวใหญ่ราวกับถังน้ำ แย่งกันคว้าตัวคังจงหยาง

"ให้ตายสิ ที่นี่คือรังงู รีบหนีเร็ว！”

จวงหย้าเฟยร้องตะโกนเสียงดัง บินหนีไปคนแรก

หลัวซิวเองก็มีสีหน้าตกตะลึง งูหลามพิษสีดำตัวใหญ่ที่ปรากฏตัวขึ้นมาตัวแรก เห็นชัดว่าคืออสูรกายระดับ5 หลังจากนั้นงูที่พุ่งตัวออกมาฆ่าคังจงหยางจนตาย ทุกตัวล้วนเป็นอสูรกายระดับ4

ที่นี่คือรังงูจริงๆ อีกทั้งพิษของงูหลามพิษนี้ร้ยาแรงอย่างมาก แม้กระทั่งผู้แข็งแกร่งระดับราชายุทธ์มาที่นี่ก็อาจจะตายได้

"ฉึบ！ฉึบ！ฉึบ......"

ในเวลานี้เอง ร่างหนึ่งปรากฏตัวขึ้นกะทันหัน ลำแสงสีดำของดำรวดเร็วราวกับฟ้าผ่า ฟันศีรษะงูหลามพิษสามตัวนั้น

แน่นอนว่าเงาดำสีดำที่ปรากฏตัวได้ทันเวลานี้ ก็คือหลัวซิว เขาไม่ได้ใช้พลังจิตแท้ของตนเอง แต่ว่าอาศัยพลังของร่างเนื้อร่างยุทธ์ระดับราชาออกมาต่อสู้ ไม่อย่างนั้นทันทีที่ใช้เพลิงมรณะ ตัวตนของเขาก็จะเปิดเผย

ถึงแม้ไม่ได้ใช้พลังจิตแท้ในการต่อสู้ แต่อาศัยแดนร่างเนื้อของร่างยุทธ์ระดับราชา ฆ่างูหลามพิษระดับ4 ก็เป็นเรื่องที่ง่ายมาก

ยกมือขึ้นกวัดแกว่งกระบี่ ฟันงูหลามพิษที่พันเท้าทั้งสองข้างของสิ้งหรันหรัน หลัวซิวพูดด้วยความรวดเร็ว： “ไปเร็วเข้า！”

สิ้งหรันหันตกใจจนสติไม่อยู่กับเนื้อกับตัว ไม่ทันได้กล่าวขอบคุณ ก็ถูกหลัวซิวพาตัวไป ถอยไปจากบ่อน้ำนี้อย่างรวดเร็ว

ในเวลานี้เอง งูหลามพิษระดับ5ตัวนั้นบินตามมา หลัวซิวหันหน้ากลับไป ใช้ตัวสำนึกของราชายุทธ์ เคล็ดวิชาแหลกวิญญาณวิญญาณโจมตีวิญญาณ

ตัวหยั่งรู้ของงูหลามพิษระดับ5ถูกโจมตี กลิ้งตัวกรีดร้องทันที หลัวซิวและเหยียนเยว่เอ๋อร์รวมถึงสิ้งหรันหรัน อาศัยโอกาสนี้บินไปจากที่นี่อย่างรวดเร็ว

สำหรับคนอื่นๆในทีม หลัวซิวและเหยียนเยว่เอ๋อร์ไม่ได้สนใจ

งูหลามพิษระดับ5ไม่ได้ไล่ตามมา หลัวซิวและอีกสองคนบินหนีไปไกลกว่าร้องเมตร แล้วเลือกที่ที่ปลอดภัยเพื่อหยุดพัก

ตัวของสิ้งหรันหรันเกร็งแน่น หายใจหืดหอบ หน้าผากมีเหงื่อไหลออกมา

"ขอบคุณนายมาก" เธอหันไปบอกกับหลัวซิว เพราะถ้าไม่ใช่คนๆนี้ยื่นมือมาช่วยเธอ เธอต้องตายภายใต้เขี้ยวงูหลามพิษแล้ว