มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 506

หลังจากสงครามเทียนเหอ เวลาผ่านไปหลายเดือน นับว่ายังมีความสงบอยู่

แต่หลัวซิวกลับรู้ดีว่า วันที่เงียบสงบเช่นนี้เกรงว่าจะห่างไกลกับหัวหน้าแก๊งนัก ความหายนะบางอย่าง ไม่ช้าก็เร็วก็จำเป็นต้องเผชิญหน้าและแก้ไขมัน

ข่างการรับตำแหน่งประธานแก๊งนักกลั่นยาของเขา ถูกกระจายไปทั่วประเทศเทียนหวูอย่างรวดเร็ว สำนักฉางเหอและสำนักไท่เสวียนนับเป็นพันธมิตรต่อกัน เป็นเรื่องปกติที่จะมีการส่งของขวัญมายินดี

ที่ตำหนักวัฏสงสาร หลัวซิวก็ได้พบอาจารย์สำนักฉางเหอ

“เจ้าสำนักหลัว ยินดีด้วย!” หลี่ฉางเหอพูดพร้อมรอยยิ้ม

หลัวซิวยิ้มอ่อน ๆ “ระหว่างท่านอาจารย์สำนักฉางเหอกับข้า เป็นครั้งแรกที่ได้พบปะกัน ข้าว่าอาจารย์สำนักฉางเหอตงจะไม่ได้มาเพื่อยินดีกับข้าเพียงอย่างเดียวใช่หรือไม่?”

ถึงแม้อีกฝ่ายจะเป็นถึงผู้แข็งแกร่งแดนมกุฎยุทธ์ แต่หลัวซิวในวันนี้ก็สามารถเผชิญหน้าได้อย่างใจเย็น

หลังจากได้คำแนะนำของเกาเหลียนหงเมื่อครั้งก่อน ความคิดของเขาก็ค่อย ๆ เปลี่ยนไป ยิ่งนานวันไปก็ยิ่งเหมาะสมกับตำแหน่งเจ้าสำนักไท่เสวียน

“เหอ ๆ เจ้าสำนักหลัวช่วงเป็นคนตรงไปตรงมาเสียจริง” อาจารย์สำนักฉางเหอยิ้มบาง ๆ “ครั้งก่อนสงครามเทียนเหอ ต้องขอบใจเจ้าสำนักหลัวอย่างมากที่ช่วยออกแรง มิฉะนั้นด้วยความสามารถของชายชราอย่างข้า เกรงว่าคงเป็นไปไม่ได้ที่จะไว้ชีวิตอีกฝ่ายทั้งสองคน”

“ที่ข้ามาในวันนี้ หนึ่งคือมาแสดงความยินดี สองมาเพื่อขอบคุณ ส่วนสามนั้นก็คือต้องการปรึกษาท่านเจ้าสำนักหลัวว่าจะต่อกรอย่างไรกับสำนักเสวียนหยางดี”

พูดถึงตรงนี้ อาจารย์สำนักฉางเหอก็ฉีกยิ้ม “ในตอนแรก เจ้าสำนักหลัวได้รับการสืบทอดจากผู้แข็งแกร่งสมัยโบราณ หลี่เสวียนหยางกับตาเฒ่าประหลาดถาว ต้องการจับคนสนิทของเจ้าเป็นตัวประกันเพื่อขู่เจ้า มีเพียงข้าคนเดียวที่ต่อต้าน ผลสุดท้ายกลับถูกทั้งสองร่วมมือกันโจมตีเสียจนบาดเจ็บหนัก แต่วันนี้ตาเฒ่าประหลาดถาวได้ตายไปแล้ว ส่วนเจ้าหลี่เสวียนหยาง ข้าคิดว่าเจ้าสำนักหลัวคงจะไม่ยอมปล่อยไปง่าย ๆ แน่นอน?”

หลัวซิวรู้อยู่แล้วว่า อาจารย์สำนักฉางเหอต้องมีแผนการเช่นนี้ แต่เขาก็ไม่ได้ตอบรับในทันที แต่กล่าวออกไปว่า “มกุฎยุทธ์ผู้แข็งแกร่งแห่งองค์กรนักล่ายุทธ์ ไม่ได้เชิญกันง่าย ๆ เช่นนั้น คราก่อนที่ข้าเชิญทั้งสองมาได้ ก็ต้องใช้ยาระดับเจ็ดเป็นค่าตอบแทน เพราะอย่างไรมกุฎยุทธ์ผู้แข็งแกร่งแห่งองค์กรนักล่ายุทธ์ ต่างก็มีพลังที่แข็งแกร่งมากทีเดียว สมบัติทั่วไปไม่สามารถดึงดูดอะไรได้”

เมื่อพูดถึงตรงนี้ หลัวซิวก็ชะงักไปเล็กน้อย “ที่สำนักไท่เสวียนของข้ามีปรมาจารย์กลั่นยาที่ปลีกวิเวกอยู่ ถึงจะสามารถลงมือกลั่นยาระดับเจ็ดให้ได้ แต่ถึงแม้ข้าจะเป็นถึงเจ้าสำนัก แต่หากไม่มีเงื่อนไขใดที่จะทำให้เขาประทับใจได้ เกรงว่าเขาจะไม่เคลื่อนไหว”

เมื่อฟังถึงตรงนี้ อาจารย์สำนักฉางเหอขมวดคิ้วเล็กน้อย เขาก็เคยได้ยินมาว่าเบื้องหลังของหลัวซิวมีอาจารย์ลึกลับอยู่ท่านหนึ่ง และเป็นปรมาจารย์กลั่นยาเสียด้วย

ศิษย์ให้อาจารย์กลั่นยา แล้วยังจำเป็นต้องมีข้อเสนอด้วย?

อาจารย์สำนักฉางเหอใช้หัวแม่โป้งเท้าคิดก็ยังสามารถคาดเดาได้ว่า เจ้าหนูหลัวซิวคนนี้ต้องการให้ตนเสียสละอะไรบางอย่างถึงจะเต็มใจร่วมมือด้วย