“ถ้าเจ้าสำนักหลัวเป็นห่วง สามารถพาแม่นางเหยียนไปด้วยได้” ฉีฝ่าเทียนแนะนำ
“ก็ดีเหมือนกัน” หลัวซิวพยักหน้า
เหตุผลที่เขากังวลก็เพราะเขากลัวว่าหลังจากที่เขาจากไป คนจากเผ่าหงส์จะกลับมาอีก มีเพียงเกาเหลียนหงคนเดียวเฝ้าอยู่ในไท่เสวียน กลัวว่าเขาจะไม่สามารถต้านทานได้
สำหรับเรื่องที่พาเหยียนเยว่เอ๋อร์ไปกับเขาด้วย คนจากเผ่าหงส์จะได้มาหาเขาโดยตรงและจะไม่ไปสร้างปัญหาที่สำนักเขาไท่เสวียน
หลังจากที่เขากลับมาได้ไม่นาน หลัวซิวก็จากไปอีกครั้ง แต่คราวนี้เขาพาเหยียนเยว่เอ๋อร์ไปด้วย ซึ่งทำให้นางตื่นเต้นมาก
“วันๆเอาแต่ปิดขังฝึกตน จะทำให้ข้าเบื่อจะตายแล้ว”
หลังจากความแค้นของท่านพ่อท่านแม่ได้รับการล้างแค้น นิสัยของเหยียนเยว่เอ๋อร์ก็สดใสขึ้น ไม่เหมือนเมื่อก่อนอีกต่อไป ที่เหมือนกับภูเขาน้ำแข็งที่ไม่สามารถละลายได้
แต่นางจะแสดงนิสัยอารมณ์ที่แท้จริงของนางต่อหน้าหลัวซิวเท่านั้น ต่อหน้าคนนอกนางยังเย็นชาเหมือนเมื่อก่อน
ฉีฝ่าเทียนนำเรือรบออกมา ทั้งสามก็เริ่มออกเดินทางไปยังเมืองหลัวเทียน
“นอกจากสิทธิ์เข้าไปฝึกฝนในแดนศักดิ์สิทธิ์แล้ว การแข่งขันระหว่างนักพรสวรรค์นี้ยังมีรางวัลให้อีกด้วย”
บนดาดฟ้าของเรือรบ หลัวซิวและฉีฝ่าเทียนนั่งตรงข้ามกัน ดื่มเหล้าและพูดคุยกันด้วยรอยยิ้มเกี่ยวกับการเปิดแดนศักดิ์สิทธิ์ในครั้งนี้
“หือ? รางวัลอะไร?” หลัวซิวถามด้วยความสนใจ
“หากเหมือนอย่างเคย ได้รับอันดับหนึ่งในการแข่งขัน สามารถรับยายากลายร่างมังกร! เจ้าสำนักหลัวก็เป็นนักกลั่นยา คาดว่าต้องเคยได้ยินชื่อยากลายร่างมังกรนี้มาก่อนแล้วนะ?”
“เป็นยากลายร่างมังกร?”
หลัวซิวแปลกใจเล็กน้อย แน่นอนว่าเขารู้จักยากลายร่างมังกร และเขาก็รู้ว่ายากลายร่างมังกรเป็นยาพิเศษที่ไม่มีระดับ
“นอกจากยากลายร่างมังกรแล้ว ยังสามารถได้รับสมบัติชั้นสูงอีกด้วย”
เมื่อหลัวซิวได้ยินสมบัติชั้นสูง ใจของเขากระตุก เพราะเขารู้ดีถึงพลังอาวุธสมบัติเป็นอย่างดี เมื่อเปรียบเทียบอาวุธแล้ว ไม่สามารถเปรียบเทียบได้เลย
สำนักไท่เสวียนในขณะนี้ มีสมบัติชั้นกลางชิ้นหนึ่ง ซึ่งก็คือตราขลังมังกรเขียว มีอาวุธวิเศษนี้อยู่ในมือ เกาเหลียนหงเพิ่งฝึกตนไปถึงแดนมกุฎ และพลังการต่อสู้ของเขาสามารถระงับมกุฎยุทธ์ช่วงกลางได้ จะเห็นช่องว่างการต่อสู้ได้ว่ามีสมบัติและไม่มีสมบัติเป็นยังไง
และระดับสมบัติชั้นสูงนั้นสูงกว่าตราขลังมังกรเขียว พลังของมันก็แข็งแกร่งกว่าด้วย
ปัจจุบัน มีเพียงไม่กี่คนที่รู้วิชากลั่นสมบัติ และยังเป็นการสืบทอดไม่สมบูรณ์ที่หลงเหลือมาจากสมัยโบราณ ดังนั้นผู้แข็งแกร่งระดับมหายุทธ์จำนวนมากอาจไม่สามารถได้หาสมบัติชั้นสูงชิ้นหนึ่งได้
“ผู้อาวุโสในแก๊ง ค่อนข้างใจกว้างอยู่นะ” หลัวซิวหัวเราะ
“ฮ่าฮ่า แน่นอน! ในโลกแสงดาวนี้ นอกจากแดนศักดิ์สิทธิ์โบราณสองสามแห่งแล้ว กองกำลังไม่กี่แห่งก็ไม่สามารถเทียบกับเมืองศักดิ์สิทธิ์ได้”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหายุทธ์ สะท้านภพ
นี้ก็หายไปเป็นปีเลย แอแ...
รออ่านยุ...
มาต่อๆ...
มีต่อไหมครับรออยู่นะครับ...
มึงๆ กูๆ เชี้ยไรเยอะแยะวะ นิยายจีนนะโว้ย อ่านเจอแล้วสดุดเสียรมตลอด...
แปลต่อทีค่า รออ่านอยู่นะคะ🥺🥺...
มีต่อไหมครับ...
รออยู่นะครับ...
เรื่องเก่าอัพเดตบ้าง ไม่ใช่ลงแต่เรื่องใหม่...
เมื่อไรจะลงซักที...