มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 625

ในฐานะที่เป็นเทพธิดาของสำนักดำเหลือง ต้าวหวูซินผู้นี้มีผลการฝึกตนแดนมกุฎยุทธ์ขั้น 8 ความแข็งแกร่งเปรียบได้กับแดนมหายุทธ์ และแข็งแกร่งมากกว่าแดนมหายุทธ์ทั่วไป

และความแข็งแกร่งของหลัวซิวที่แสดงออกมานั้น แข็งแกร่งกว่าซางหลันเพียงเล็กน้อยเท่านั้น

แต่ในไม่ช้า หลัวซิวก็พบว่าต้าวหวูซินไม่ใช่ยอมรับความพ่ายแพ้ในครั้งแรกที่ขึ้นมาบนสนามแข็งขัน แต่จู่ๆ ก็พูดออกมาว่ายอมแพ้ หรือว่านางพบอะไรบางอย่าง?

หลัวซิวขมวดคิ้วและมองไปยังอีกฝ่าย แต่ร่างของเทพธิดาหวูซินนี้ถูกปกคลุมไปด้วยแสงพร่ามัว มองไม่เห็นใบหน้าของนางเลย แน่นอนว่าไม่สามารถเดาความคิดในใจของนางผ่านสีหน้าของนางได้

เจ้ายุทธทั้งสี่ที่อยู่บนกลุ่มเมฆก็ตกตะลึงเช่นกัน ตามตำแหน่งแล้ว เทพธิดาหวูซินอาจกล่าวได้ว่าอยู่ในระดับเดียวกับพวกเขาเจ้ายุทธทั้งสี่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในฐานะเทพธิดา ซึ่งเป็นตัวแทนของแดนศักดิ์สิทธิ์นิรันดร์ของสำนักดำเหลือง ยอมรับความพ่ายแพ้ก่อนการแข่งขัน ซึ่งจะทำให้ใบหน้าของสำนักดำเหลืองเสียหายอย่างไม่ต้องสงสัย

เทพธิดาหวูซินผู้นี้คิดอะไรอยู่?

สีหน้าทุกคนดูงุนงง แต่เทพธิดาหวูซินไม่ได้อธิบายอะไรทั้งนั้น

เดิมทีคิดว่าจะเป็นการต่อสู้ที่เก่งกาจวิเศษ แต่กลับจบลงเหมือนอย่างงงงวยแบบนี้ เจ้ายุทธจักรอัคคีหวูชิวมองเทพธิดาหวูซินและหลัวซิวด้วยสายตาที่งงงวย แต่ก็ไม่เห็นสิ่งที่ซ่อนอยู่ในนั้น

เขาโบกมือ เคลื่อนย้ายทั้งสองออกจากเวทีการแข่งขันกลับไปที่แท่นบัวเพลิงอัคคี

“หวูชิว เจ้ารู้หรือไม่ว่าเกิดอะไรขึ้น?” เทพธดาหานยู่ถามหวูชิวด้วยความสงสัย

เนื่องจากหลัวซิวนี้เป็นอัจฉริยะที่หวูชิวแนะนำให้เข้าร่วมการแข่งขัน ในบรรดาเจ้ายุทธสี่คน มีเพียงหวูชิวเท่านั้นที่รู้จักหลัวซิวมากที่สุด

เจ้ายุทธจักรอัคคีหวูชิวส่ายหัว “ข้าก็ไม่รู้เช่นกันว่าเกิดอะไรขึ้น แต่เทพธิดาดำเหลืองรุ่นนี้ ได้รับการกล่าวขานว่าเกิดมาพร้อมกับความสามารถพิเศษ”

“ข้าเคยบอกว่าข้าสนใจวิชาพลังแห่งความตายที่เจ้าฝึกฝนมาก หากเจ้ายอมมอบวิชาออกมา ข้าสามารถแนะนำให้เจ้าเข้าร่วมนิกายมารศักดิ์สิทธิ์ของพวกข้าได้”

บนเวทีการแข่งขัน เจียงหวูจี้พูดอย่างตรงไปตรงมา

“ข้าไม่สนใจ” หลัวซิวพูดเสียงเรียบ

“แม้ว่าเจ้าจะฝึกฝนพลังแห่งความตายถึงแดนบรรลุผล แต่เจ้าก็แข็งแกร่งกว่าข้าเพียงเล็กน้อยเท่านั้น แต่ผลการฝึกฝนของข้านั้นสูงกว่าเจ้า เจ้าไม่ใช่คู่ต่อสู้ของข้า” เจียงหวูจี้ขมวดคิ้ว “ไม่เคยมีใครกล้าที่จะปฏิเสธข้า เจ้าไม่กลัวตายหรือ?”

“อยากฆ่าข้า?” หลัวซิวหรี่ตาลง “งั้นก็ต้องดูว่าเจ้ามีความสามารถนี้หรือไม่!”

เจียงหวูจี้ได้ยินเช่นนี้ เขาก็เงยหน้าขึ้นและหัวเราะทันที “ในเมื่อเจ้าดื้อรั้นเช่นนี้ ข้าก็จะฆ่าเจ้า แล้วข้าก็จะได้ของของเจ้ามาเอง!”