มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 653

เผชิญกับคำถามของเจ้ายุทธจักรอัคคีหวูชิว เจ้ายุทธจักรหงส์ยังคงมีรอยยิ้มจาง ๆ อยู่บนใบหน้า “ลูกน้องไม่รู้เรื่อง เจ้ายุทธจักรอัคคีไปสนใจนางทำไมกัน?”

เมื่อพูดถึงจุดนี้ เจ้ายุทธจักรหงส์เปลี่ยนเรื่องทันที สีหน้าเย็นชา “ข้าต้องลงมือด้วยตนเองแล้ว”

ก่อนที่คำพูดของเจ้ายุทธจักรหงส์จะจบลง ออร่าร้อนแรงก็พุ่งเข้าหาหลัวซิว

“เจ้ายุทธจักรหงส์ เจ้าจะมากเกินไปแล้ว!”

เจ้ายุทธจักรอัคคีหวูชิวก็ปล่อยออร่าออกมาเพื่อป้องต่อต้านนเจตนาฆ่าของเจ้ายุทธจักรหงส์ ออร่าทั้งสองปะทะกันอยู่ในห้องโถง โซนสั่นสะเทือนอย่างรุนแรงและผลที่ตามมากลายเป็นระลอกคลื่นที่เกิดขึ้น

เป็นเพียงระลอกคลื่น แต่ก็ยังเกินความสามารถของหลัวซิวที่จะต้านทานได้ เขากระอักเลือดแล้วบินออกไปในทันที

สำหรับเหยียนเยว่เอ๋อร์ นางได้รับการปกป้องจากออร่าของเจ้ายุทธจักรหงส์ ไม่ได้รับผลกระทบจากผลที่ตามมา

หลัวซิวกลับไม่ได้โชคดีมากนัก เพราะเจ้ายุทธจักรหงส์โจมตีอย่างกะทันหันเกินไป และเจ้ายุทธจักรอัคคีหวูชิวต่อต้านอย่างรีบเร่ง ปกป้องเขาไม่ทัน

ช่วงเวลาที่เขาถูกโจมตีโดยผลที่ตามมาและบินออกไป ได้ยินเสียงกระดูกหักจากร่างกายของหลัวซิวอย่างต่อเนื่อง ร่างกายของเขากระแทกเข้ากับหน้าตำหนักสำนักหลัวเทียน กระดูกทั้งหมดในร่างกายของเขาแตกหักไปหมด

“หลัวซิว!”

เมื่อเห็นอาการบาดเจ็บของหลัวซิว ผู้ที่กังวลมากที่สุดคือเหยียนเยว่เอ๋อร์

แต่นางกำลังจะเคลื่อนไหว นิ้วของจ้ายุทธจักรหงส์แตะกลางอากาศ เหยียนเยว่เอ๋อร์หน้ามืด ร่างกายของนางอ่อนยวบ กำลังจะล้มลงกับพื้น

หญิงชราจากเผ่าหงส์ก้าวไปข้างหน้าพยุงนางไว้ จากนั้นยืนอยู่ข้างหลังเจ้ายุทธจักรหงส์ด้วยความเคารพ

“ในเมื่อคนที่เจ้าต้องการก็ได้ไปแล้ว งั้นก็ยกโทษให้ข้าไม่ส่งออกไปก็แล้วกัน!” เจ้ายุทธจักรอัคคีหวูชิวสูดจมูกและแสดงท่าทางเชิญแขกกลับไป

“ฮิฮิ ในเมื่อเป็นเช่นนี้ งั้นข้าไม่รบกวนการฝึกตนอย่างสลบของเจ้ายุทธจักรอัคคี” เจ้ายุทธจักรหงส์ค่อย ๆ ลุกขึ้น หันหลังและเดินออกไปนอกห้องโถง

หญิงชราจากเผ่าหงส์พยุงเหยียนเยว่เอ๋อร์ ซึ่งหมดสติไปแล้วและตามอยู่ด้านหลังเจ้ายุทธจักรหงส์ด้วยความเคารพ

เมื่อเดินมาถึงด้านหน้าของห้องโถง เจ้ายุทธจักรหงส์ไม่ได้มองหลัวซิวสักนิดก็เดินตรงออกไป

สำหรับผู้แข็งแกร่งซึ่งตำแหน่งและความแข็งแกร่งสามารถเทียบได้กับผู้แข็งแกร่งระดับมหาจักรพรรดิยุทธ์ ผู้เยาว์ที่เป็นเพียงแค่จักรพรรดิยุทธ์คนหนึ่ง นางยังไม่ได้วางไว้ในสายตา

หญิงชราของเผ่าหงส์ไม่มีจิตใจอย่างเจ้ายุทธจักรหงส์ ดวงตาที่ขุ่นเคืองมีเจตนาฆ่า นางจ้องไปที่หลัวซิวที่กระดูกของเขาแตกเป็นเสี่ยง ๆ และเย้ยหยัน “บทเรียนที่เจ้ายุทธจักรหงส์ได้สั่งสอนเจ้า เจ้าพึงระลึกไว้ในใจซะ ไม่อย่างนั้นก็จงระวังภัยมรณะที่ตัวเจ้าสร้างให้กับตนเอง”