มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 732

หลังจากที่ผู้แข็งแกร่งของเผ่าหงส์ในเมืองตี้หยาง ได้รับข่าว พวกเขาก็รีบไปทันที

ไม่นานนัก นักรบจากเมืองตี้หยาง หลายคนได้ข่าวแล้วตามมา ด้านหนึ่งเพราะความอยากรู้ อีกด้านมาเพื่อมองดูผู้แข็งแกร่งของเผ่าหงส์ โดยหวังว่าจะหาโอกาสผูกมิตรกับพวกเขา

กลุ่มคนขิองเผ่าหงส์มาถึงอย่างรวดเร็ว นำโดยเจ้ายุทธจักรที่สวมชุดเกราะสีแดงเพลิง เมื่อกลุ่มคนมาถึง ฝูงชนที่รวมตัวกันในบริเวณใกล้เคียงก็โกลาหลทันที

“นี่คือผู้แข็งแกร่งของเผ่าหงส์หรือ? แม้ว่าจะไม่แสดงออร่าออกมา แต่ก็ยังรู้สึกถึงการกดดันถึงใจจนใจสั่นได้”

“การสืบทอดของเผ่าหงส์นั้นเก่าแก่พอ ๆ กับแดนศักดิ์สิทธิ์ มีการสืบทอดมากว่าหลายหมื่นปี ไม่ว่าผู้ใดที่ออกมาก็จะเป็นเจ้ายุทธจักร”

มีการพูดคุยกันมากมาย และผู้คนรวมตัวกันรอบๆ กลุ่มคนเผ่าหงส์ราวกับดวงดาวที่ถือดวงจันทร์อยู่ในมือ

หลัวซิวก็อยู่ท่ามกลางฝูงชนเช่นกัน พวกเผ่าหงส์คาดไม่ถึงมาก่อนว่าคนที่พวกเขาพยายามไล่ตามอย่างหนักนั้นอยู่ใต้หนังตาของพวกเขา

“แย่แล้ว นี่คือกับดัก!”

ทันใดนั้น ชายที่นำโดยผู้แข็งแกร่งเจ้ายุทธจักรที่ของเผ่าหงส์ ตัวสำนึกของเขาก็สัมผัสได้ถึงสิ่งผิดปกติของสถานที่นี้ สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปกระทันหัน

“อะไรนะ กับดัก?” ฝูงชนที่อยู่ใกล้ๆ ก็ส่งเสียงดัง สีหน้าทุกคนต่างประหลาดใจ

“ในเมื่อกล้าสร้างกับดักอยู่ที่นี่ เหตึใดถึงไม่กล้าออกมา?” ดวงตาของเผ่าหงส์เจ้ายุทธจักรกวาดมองไปรอบๆ สายตาของเขามีเจตนาฆ่า

คนนี้ชื่อ เฟิ่งซื่อหยางเป็นระดับผู้อาวุโสของเผ่าหงส์ ออร่าของผู้แข็งแกร่งระดับเจ้ายุทธจักรแผ่กระจายออกมา รัศมีของพลังแก่งกฎกลายเป็นอาณาจักร ซึ่งทำให้ทุกคนที่อยู่บริเวณใกล้เคียงรู้สึกถึงแรงกดดันที่น่ากลัวในทันที

“ร้อนมาก!”

“ข้าทนไม่ไหวแล้ว!”

แม้ว่าผู้บัญชาการของเรือรบเทพหงส์จะเสียชีวิตในไท่เสวียน แต่เผ่าหงส์ไม่คิดว่าหลัวซิวมีกำลังที่จะฆ่าเจ้ายุทธจักรได้ และสงสัยว่ามีคนช่วย หลัวซิวต่อต้านกับเผ่าหงส์

ดังนั้น เผ่าหงส์จึงทำเรื่องใหญ่ขึ้น จุดประสงค์หลักคือการตามหาบุคคลที่อยู่เบื้องหลังหลัวซิว

ตั้งแต่ต้นจนจบ ไม่ว่าจะเป็นหลัวซิวหรือไท่เสวียน สำหรับเผ่าหงส์เป็นเพียงมดที่สามารถฆ่าได้ทุกเวลา

แววตาดูถูกของหลัวซิวปรากฏออกมา ผู้คนในเผ่าหงส์หยิ่งผยองมากเกินไป กลับให้มหายุทธ์เพียงคนเดียวต่อสู้กับเขา

เห็นเพียงหลัวซิวยืนนิ่งและไม่ขยับ จนกว่าการโจมตีของคู่ต่อสู้เข้ามาใกล้ จากนั้นเขาก็ค่อยๆ ยกมือขึ้น ใช้สองนิ้วชิดกันราวกับกระบี่ แล้วชี้ออกไป

อัก!

ฝ่ามือของเผ่าหงส์มหายุทธ์ถูกแทงทะลุด้วยกระบี่นิ้วของหลัวซิวในทันที เลือดสดพุ่งกระฉูดกระเซ็นออกไป สีหน้าของเผ่าหงส์มหายุทธ์ซีดเผือด ร่างของเขาถอยกลับอย่างรวดเร็ว แต่ฝ่ามือที่บาดเจ็บถูกล้อมรอบด้วยปราณสีดำ ทำลายบาดแผลอย่างต่อเนื่อง พังทลาย แผลกว้าง ฟื้นตัวยาก