นี่คืออาณาจักรที่กำเนิดจากกฎความตาย มีพลังพิเศษของกฎ กลืนกินพลังชีวิต!
“อายุชีวิตของเขา!”
ทุกคนรู้สึกถึงความชราอย่างรวดเร็วของร่างกาย ดังนั้นพวกเขาจึงถอยกลับอย่างรวดเร็วด้วยความหวาดกลัว ต้องการออกจากขอบเขตที่ปกคลุมอยู่ในอาณาจักร
แต่พื้นที่ที่ปกคลุมอยู่ในอาณาจักรมรณะเต็มไปด้วยออร่าความกดดันของหลัวซิว ทำให้คนเหล่านี้ไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ พวกเขารู้สึกได้เพียงพลังชีวิตที่หายไปอย่างต่อเนื่องด้วยความสยดสยอง
พลังชีวิตเชื่อมโยงกับอายุ ยิ่งเด็ก ยิ่งมีอายุขัยมาก ลมหายใจชีวิตยิ่งมีพลัง เมื่ออายุหายไป หากต้องการเพิ่มอายุขัยกลับคืนมาต้องใช้ขุมทรัพย์ฟ้าดิน
สำหรับจอมยุทธ์ทั่วไป สมบัติฟ้าดินที่สามารถเสริมเพิ่มเติมอายุขัยได้นั้นมีค่ามากจนไม่สามารถนับได้
มีผู้เฒ่าบางคนที่อายุขัยเหลือไม่มาก ที่ยังไม่สามารถหนีออกจากพื้นที่ที่อาณาจักรปกคลุม ลมหายใจแห่งชีวิตของพวกเขาได้หายไป กลายเป็นกระดูกที่ตายแล้วล้มลง แล้วแตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย
ยังมีบางคนที่หลบหนีรอดพ้นจากอาณาจักร แต่พวกเขาก็แก่มากเกินไป และหวาดกลัวจนไม่กล้าเข้าใกล้ รีบถอยหลังอย่างรวดเร็ว
“เจ้าทำความเข้าใจกฎความตายสำเร็จหรือ?”
เฟิ่งซื่อหยางรู้สึกว่าอาณาจักรของหลัวซิวนั้นไม่ธรรมดา มีออร่าที่ผันผวนของพลังแห่งกฎ ซึ่งทำให้เขาตกตะลึงอย่างมาก
กฎความตายเป็นกฎความตายชั้นสูงสุด ตั้งแต่อดีตจนปัจจุบันมีเพียงอัจฉริยะที่ไม่มีใครเทียบได้เท่านั้นที่สามารถเข้าถึงขอบเขตของแดนอาณาจักรกฎได้
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเป็นอัจฉริยะที่มีแดนแค่มกุฎยุทธ์ก็เข้าใจกฎความตายชั้นสูงสุด ยิ่งน้อยมาก
“เจ้าพูดมากเกินไปแล้ว”
หลัวซิวเยาะเย้ยและก้าวไปข้างหน้า ออร่ารอบกายเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง ตบมือออกไป เพลิงอัคคีสีทองก็พุ่งออกมา เผาผลาญความว่างเปล่า
“เพลิงอัคคีสีทอง นี่มันพลังอะไรกัน?” สีหน้าของเฟิ่งซื่อหยางเปลี่ยนไปอีกครั้ง จากเพลิงอัคคีสีทองนั้น เขารู้สึกมีความรู้สึกที่ไม่อาจต้านทานได้
เฟิ่งซื่อหยางพยายามอย่างเต็มที่ที่จะต่อต้านด้วยพลังจิตแท้ แต่เขาไม่สามารถหนีออกมาได้เลย แต่ไม่ว่าอย่างไรเขาก็เป็นผู้แข็งแกร่งระดับเจ้ายุทธจักร ดังนั้นเขาจึงไม่ถูกไฟคลอกตายไปอย่างกะทันหัน
หลัวซิวเองก็ไม่รีบ เขาปิดกั้นสถานที่นี้ด้วยค่ายกล เฟิ่งซื่อหยางไม่มีทางที่จะหลบหนีไปได้ เมื่อพลังจิตแท้ของเขาเกือบหมดไปแล้ว ก็จะไม่สามารถต้านทานพลังของมกุฎอัคคีนภาเหลืองได้ เขาถูกลิขิตให้ถูกเผาจนกลายความว่างเปล่า
ในเวลาเดียวกัน หลัวซิวเริ่มเคลียร์พื้นที่ นอกจาก เฟิ่งซื่อหยางแล้วยังมีมหายุทธ์จากเผ่าหงส์หลายคน
แม้แต่เจ้ายุทธจักรจากเผ่าหงส์ก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของหลัวซิว มหายุทธ์เหล่านี้ยิ่งไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา
หลัวซิวปล่อยหมัดกระบี่ออกไป ทำลายสุญญากาศทุกที่ที่ผ่านไป มหายุทธ์ผู้หนึ่งถอยหลังอย่างรวดเร็วด้วยความตื่นตระหนก แต่ก็ไม่ได้ช่วยอะไรได้เลย ร่างกายถูกต่อยจนชุ่มเลือด เลือดหายไปในอากาศ
“ข้าเคยให้โอกาสพวกเจ้าแล้ว แต่พวกเจ้าไม่หวงแหนมันเอง แม้ตายก็ไม่สามารถต่อว่าข้าได้”
นัยน์ตาของหลัวซิวเย็นชา สำหรับผู้คนที่ไม่ใช่คนจากเผ่าหงส์ เขาก็ฆ่าหมดเหมือนกัน สำนึกกลายเป็นกระบี่ ทำลายหยั่งรู้ไปมากกว่า 20 คนและเสียชีวิตไปทันที
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหายุทธ์ สะท้านภพ
นี้ก็หายไปเป็นปีเลย แอแ...
รออ่านยุ...
มาต่อๆ...
มีต่อไหมครับรออยู่นะครับ...
มึงๆ กูๆ เชี้ยไรเยอะแยะวะ นิยายจีนนะโว้ย อ่านเจอแล้วสดุดเสียรมตลอด...
แปลต่อทีค่า รออ่านอยู่นะคะ🥺🥺...
มีต่อไหมครับ...
รออยู่นะครับ...
เรื่องเก่าอัพเดตบ้าง ไม่ใช่ลงแต่เรื่องใหม่...
เมื่อไรจะลงซักที...