มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 754

“ภูตอัคคีเสือพิฆาตจิ่วหยินตนนี้ไม่รู้ถูกผนึกกักขังมาเป็นเวลานานเพียงใด ไม่นึกเลยว่าจะมีพลังที่ทัดเทียมได้กับเจ้ายุทธจักร”

หลัวซิวกัดฟันขับเคลื่อนวรยุทธ์ มือก็ได้สร้างตราภูตอัคคีร้อยแปรขึ้นมา จากการกระแทกในแต่ละครั้งของเสือพิฆาตจิ่วหยิน เขารู้สึกเหมือนว่าร่างกายของตนเองแทบจะถูกฉีกขาดอยู่แล้ว ใบหน้าเริ่มซีดขาวลง

“ข้าได้บอกตั้งแต่แรกแล้วว่าเจ้าทำไม่ได้ วางมือเสียเถอะ มนุษย์เจ้าลูกมด” งูดำยักษ์กล่าวอย่างเย็นชา

หลัวซิวไม่ได้กล่าวใด ๆ ดวงตาคู่นั้นได้เปลี่ยนเป็นสีดำดั่งหมึกทันที ราวกับดวงดาวสีดำสนิทสองดวง

เปลวเพลิงสีดำได้ลุกโชนขึ้นมาบนร่างของเขาอีกครั้ง แผงเอาไว้ด้วยกระแสพลังแห่งกฎความตาย

“หือ? กฎความตายรึ?”

ดวงตาสีแดงคู่นั้นของงูดำยักษ์เป็นประกายขึ้นมายิ่งกว่าเดิม “มนุษย์เจ้าลูกมดที่อ่อนแอผู้นี้สามารถตระหนักรู้ถึงกฎได้ นับว่าเป็นยอดอัจฉริยะในโลกแสงดาวแล้ว แต่ในพิภพกลางนับว่าพอใช้ได้เท่านั้น”

“เอ๊ะ? ไม่ใช่สิ เหมือนว่าเขาจะไม่ได้แค่ตระหนักรู้กฎ ซ้ำยังได้บรรลุถึงแดนเข้าใจกฎเบื้องต้นอีกด้วย!”

งูดำยักษ์ได้หวั่นไหวเป็นครั้งแรก แดนมกุฎยุทธ์สามารถฝึกฝนกฎระดับสุดยอดถึงแดนเข้าใจกฎเบื้องต้นได้ ในพิภพกลาง แม้จะไม่เข้าขั้นระดับสุดยอด แต่ก็นับว่าอยู่ในระดับที่สูงแล้ว

“มิน่าเล่าเจ้านายถึงได้ให้ความสำคัญ คิดไม่ถึงว่าโลกเล็ก ๆ ในพิภพต่ำ จะมีอัจฉริยะเช่นนี้อยู่ด้วย”

สัมผัสได้ถึงความเคลื่อนไหวของกระแสพลังแห่งกฎบนร่างกายของหลัวซิว งูดำยักษ์คิดว่าตนเองนั้นคงตาถั่วเกินไปเสียแล้ว ไม่แน่ว่ามนุษย์เจ้าลูกมดผู้นี้อาจจะสามารถสยบเสือพิฆาตจิ่วหยินจริง ๆ ก็เป็นได้

“พลังแปรเสวียนเทียน!”

หลัวซิวตวาดเสียงต่ำ พลังแห่งกฎบนร่างกายแข็งแกร่งขึ้นมายี่สิบสี่เท่าในทันที!

“เคล็ดวิชาเพิ่มพลังแห่งกฎ?” งูดำยักษ์กล่าวขึ้นมาด้วยความตะลึงงัน

ไม่ว่าเสือพิฆาตจิ่วหยินที่อยู่ในดวงไฟจะกระแทกโจมตีเช่นไร ดวงไฟก็มั่นคงเป็นพิเศษ ไม่มีร่องรอยว่าจะแตกร้าวเลยสักนิด

จากนั้นไม่นานนัก เสือพิฆาตจิ่วหยินก็ได้ค่อย ๆ สงบลง รู้ว่าตนไม่อาจหลบหนี จึงได้แต่ยอมรับชะตากรรม

ความปีติยินดีปรากฏขึ้นมาบนใบหน้าของหลัวซิว ยื่นมือออกมาเช็ดเม็ดเหงื่อที่อยู่บนหน้าผาก ใช้พลังแปรเสวียนเทียนเพิ่มพลังแห่งกฎนั้นแข็งแกร่งก็จริง แต่ก็ทำให้สูญเสียพลังของตนเองไปมากเช่นเดียวกัน

“เจ้าหนุ่ม เจ้าช่างทำให้ข้าทึ่งจริง ๆ”

งูดำยักษ์กล่าวขึ้นมาอย่างช้า ๆ แม้น้ำเสียงจะเย็นชาเหมือนเดิม แต่สรรพนามที่ใช้เรียกหลัวซิวนั้นได้เปลี่ยนไปแล้ว

อัจฉริยะที่มีพรสวรรค์อันร้ายกาจ แม้ว่าในสายตาของเขาจะยังมีฝีมือเหมือนดั่งมดตัวเล็ก ๆ แต่ก็มีคุณสมบัติพอที่จะให้เขามองตรง ๆ