มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 887

“บูม!”

ภายใต้ความสะเทือนของเจดีย์สีทองได้ทำลายอวกาศกลายเป็นหลุมดำ และพลังของระดับมหาจักรพรรดิสมบัติวิเศษก็เกือบจะทำลายท้องฟ้าโลก

ราชวังสีทองคำดำอยู่ตรงกลางสุญญากาศที่แตกเป็นเสี่ยง ๆ ภายใต้การสะเทือนของเจดีย์ก็ยังไม่เป็นอะไรใดๆ

“เจ้าสามารถต้านทานโจมตีครั้งหนึ่งของหอคอยเทวสว่างได้?”

สีหน้าของผู้แข็งแกร่งจากตำหนักเทวต่างๆ ยังคงไม่เปลี่ยนแปลง ดวงตาของพวกเขาจ้องมองไปที่วังสีดำทองที่ลอยด้วยความไม่แน่นอน

“วันนี้ไม่เล่นกับพวกเจ้าแล้ว เจอกันคราวหน้า!”

เสียงเยาะเย้ยของหลัวซิวดังออกมาจากวัง เขาก็ขับตำหนักเสวียนดำกลายเป็นกระแสแสงทันที ทะลุผ่านอวกาศและหายตัวไป

“ไล่ล่า!”

ผู้แข็งแกร่งหอคอยเทวสว่างตะโกนเสียงดังและขี่หอคอยเทวสว่างไล่ตามไป

ผู้แข็งแกร่งของตำหนักเทวอื่น ๆ ฉีกอวกาศภายใต้การปกคลุมของฝาเปลวเพลิงและไล่ตามพวกเขาไปด้วยกัน

ในอวกาศที่แปลกประหลาด ระดับมหาจักรพรรดิสมบัติวิเศษทรงพลังสามชิ้นผ่านไปอย่างรวดเร็ว

เหตุผลที่หลัวซิวสามารถควบคุมตำหนักเสวียนดำสมบัติวิเศษชั้นสูงได้ก็เพราะแดนกฎของเขาเอง

แต่ผลการฝึกตนของเขาเองเป็นเพียงมหายุทธ์ขั้น 6 เท่านั้น และเป็นการยากที่จะสนับสนุนการบริโภคจำนวนมากนอกเหนือจากสมบัติวิเศษ

ในเวลาครึ่งชั่วโมง เขารู้สึกว่าพลังจิตแท้ในร่างกายของเขาไม่ยั่งยืน

อย่างไรก็ตาม สมบัติวิเศษทั้งสองที่ค่ายสว่างไล่สังหาร ต่างก็ได้รับแรงบันดาลใจจากผู้แข่งแกร่งระดับเจ้ายุทธจักรจำนวนหนึ่ง หากการแข่งขันหมดไป เขาจะเป็นคนแรกที่ไม่สามารถสนับสนุนได้อย่างแน่นอน

เมื่อเขาไม่สามารถทนได้อีกต่อไป หากปราศจากการปกป้องจากตำหนักเสวียนดำ เขาจะไม่สามารถหยุดการปราบปรามขอ

สมบัติวิเศษทั้งสองได้อย่างแน่นอน

สิ่งนี้ทำให้ใจของหลัวซิวตเล็กนึ้งเครียดเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่า หลังจากที่เขาออกจากหอคอยเทวมืดแล้ว ผู้แข็งแกร่งแดนมหาจักรพรรดิยุทธ์ทั้งสองจากหอคอยเทวมืดชั้นสาม ไม่ได้เชื่อใจเขาจริงๆ แต่แอบจับจ้องทุกการเคลื่อนไหวของเขา

ไม่กี่วันต่อมา หลัวซิวทำตามคำแนะนำของเก๋อฟู มาถึงเมืองที่อยู่ภายใต้ค่ายมืด อาณาจักรมืด

เมืองใหญ่ที่คลานไปมาราวกับสัตว์ร้ายสีดำขนาดใหญ่นี้ เป็นเมืองหลักของค่ายมืด ยกเว้นมนุษย์ธรรมดาส่วนใหญ่ ผู้อยู่อาศัยในเมืองล้วนเป็นนักยุทธ์ของค่ายมืด

หลัวซิวมีตราประทับเมืองทวยเทพของตำหนักเทวมืดบนร่างกายของเขา ดังนั้นเขาจึงไม่ถูกขัดขวางในการเข้าไปในเมือง

“ซิวหลัว!”

หลังจากเข้าไปในเมืองแล้ว ชายชราสวมชุดคลุมสีดำก็ปรากฏตัวต่อหน้าเขา

“เจ้าเป็นใคร?” หลัวซิวถาม

“ท่านเก๋อฟูให้ข้าไปรับเจ้าเพื่อไปพบคนคนหนึ่ง” เสียงของชายชราชุดดำแหบแห้ง เดินนำโดยไม่ได้อธิบายอะไรมาก