มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 907

“เทพบุตรสุริยายังไม่ออกมา หากพื้นที่ภายในพังลงมา เขาจะถูกขังอยู่ข้างในนะสิ?”

“ในเมืองเทพมีภูตมรณะเทพมารที่น่าสะพรึงกลัว แม้ว่าจะมีไฟเทวสว่างอยู่ในมือ เทพบุตรก็กลัวว่าโชคร้ายมากกว่าโชคดี”

ในขณะนี้ บาเค่อก็มองไปที่ทางเข้าของหลุมดำที่กำลังหดตัวอย่างรู้สึกประหม่าเล็กน้อย เพราะไม่เพียงแต่มีเทพบุตรสว่างเท่านั้น ซิวหลัวคนนั้นยังไม่ปรากฏตัว และกระบี่เทวมืดก็อยู่ในมือของเขาด้วย

หากกระบี่เทวมืดหายไปจากมือของเขา ถ้าเขาต้องการที่จะเป็นเทพบุตรมืด เขาจะถูกกล่าวโทษโดยเหล่าผู้อาวุโสของตำหนักเทวมืดอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

“ซิวหลัว เจ้ารีบออกมาเร็ว ๆ!” บาเค่อเริ่มวิตกกังวล

“ออกมาแล้ว!”

มีคนอุทานออกมาอีกครั้ง เห็นเพียงร่างหนึ่งพุ่งออกมาจากหลุมดำที่กำลังหดตัว ความกดดันจากเทพมารที่กดดันลึกลับแผ่กระจาย ทำให้ทุกคนอดไม่ได้ที่จะสั่นสะท้าน

“ไม่ใช่เทพบุตร!”

“เป็นคนๆนั้นจากค่ายมืด”

ผู้แข็งแกร่งหลายคนจากค่ายสว่างมองอย่างจดจ้องและพบว่าคนที่ปรากฏตัวไม่ใช่เอริค แต่เป็นหลัวซิว

ในมือของเขาถือกระบี่เทวมืด ความกดดันของเทพมารแผ่ออกมา ทำให้ใจของผู้คนสะท้าน

ในวินาทีที่เขาปรากฏตัวขึ้น ทางเข้าสู่หลุมดำก็หดเล็กลงจนมองไม่เห็น ทันใดนั้นก็หายไปอย่างสมบูรณ์ ทุกอย่างก็กลับสู่ความสงบ

“ทางเข้าหายไปแล้ว!”

“เทพบุตรยังไม่ปรากฏตัว หรือเกิดอะไรขึ้นหรือเปล่า?”

เทพบุตรผู้นี้ ได้ชื่อว่าเป็นอัจฉริยะที่เก่งกาจที่สุดในรอบหมื่นปี ถูกกำหนดให้เป็นผู้แข็งแกร่งเทพมารในอนาคต แต่เขากลับเสียชีวิตตอนแดนเจ้ายุทธจักรขั้น 7 ซึ่งทำให้ผู้คนเสียดายและปลงใจ

ในเวลาที่นานที่ไม่รู้จบ มีอัจฉริยะมากมายนับไม่ถ้วน แต่มีสักกี่คนที่สามารถเติบโตได้อย่างแท้จริง?

ชายชราหลายคนจากตำหนักเทวสว่างออกมาตามหาหลัวซิวและถามถึงรายละเอียดของการเสียชีวิตของเทพบุตรสุริยา

หลัวซิวไม่ได้ปิดบังอะไร และเล่าเรื่องที่เอริคถูกภูตมรณะเทพมารทั้งเก้าองค์ฉีกเป็นชิ้นๆออกมา

แต่เขาไม่ได้พูดถึงเรื่องที่ไฟเทวสว่างตกอยู่ในมือของเขา ผู้คนจากเชิ่งถิงสว่างคงจะคิดว่าไฟเทวถูกทิ้งไว้ในพื้นที่ลับซึ่งเป็นที่ตั้งของเมืองเทพ

แต่หลัวซิวสามารถหนีรอดออกมาได้ ซึ่งทำให้คนมองมาที่เขาอย่างสนใจเช่นกัน นี่คือคนที่แข็งแกร่งอย่างยิ่ง เพราะแม้แต่เทพบุตรสุริยาก็ตายแล้ว แต่เขากลับรอดชีวิตมาได้