มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1062

เมื่อพูดจบประโยค ลมกรรโชกแรงก็ผัดผ่านร่างของชายชรา ส่งผลให้ชุดขาวเรียบ ๆ ของเขากระพือไปตามสายลม

“ดีมาก รู้ไว้นะ ฉันรู้มานานแล้วว่านายจะออกจากความสันโดษไม่ช้าก็เร็ว ๆ นี้ ฉันเองก็เฝ้ารอการต่อสู้นี้มาเป็นเวลานานแล้ว!” แดริลตอบกลับพร้อมกับหัวเราะเสียงดัง

จากนั้นคนอื่น ๆ ก็เฝ้ามองพวกเขาสองคนค่อย ๆ เริ่มเข้าใกล้กันและกัน…ก่อนจะกระโดดขึ้นไปในอากาศ!

เจอรัลด์ยืนอยู่ด้านข้าง เฝ้ามองพวกเขาทั้งคู่แสดงความแข็งแกร่ง และทักษะที่มีพอ ๆ กันขณะที่พวกเขาแลกเปลี่ยนการโจมตีกัน ดังนั้นนี่คือการต่อสู้ระหว่างปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่สินะ…

ทรงพลังมาก ทรงพลังอย่างแท้จริง…!

อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ทำให้เจอรัลด์ประหลาดใจยิ่งกว่าก็คือความจริงที่ว่าแม้คริสโตเฟอร์มีแขนเพียงข้างเดียวเท่านั้น แต่เขาก็ไม่ได้ดูเหมือนจะเสียเปรียบในการต่อสู้ อันที่จริง แม้หลังจากการแลกเปลี่ยนหมัดมาร้อยกว่าครั้งในชั่วพริบตาเดียว ชายชราทั้งสองคนก็ไม่เคยได้เปรียบต่อกันและกันใด ๆ เลย

“มันดูเหมือนว่านายได้ทนทุกข์เงียบ ๆ มาตลอดสามสิบปีนี้นะ คริสโตเฟอร์ เมื่อคิดว่านายยังคงมีกำลังมากขนาดนี้แม้หลังจากเสียแขนไปหนึ่งข้างก็ตาม!” แดริลกล่าว ด้วยร่องรอยของความตกใจกลัวในน้ำเสียงของเขา

“ตอนนี้นายก็แค่กำลังยกยอฉัน!” คริสโตเฟอร์ตอบกลับด้วยรอยยิ้มขมขื่น

“ยังไงซะ มันก็จะไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับนายที่จะจับเจอรัลด์และพาเขาไปได้!” แดริลกล่าวเสริม

“โอ้ ฉันรู้ดี แดริล นั่นคือเหตุผลที่ทำไมฉันถึงจะแสดงให้นายเห็นถึงการแสดงที่น่าตกตะลึงเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ฉันเตรียมมา ฉันสงสัยจริง ๆ ว่านายจะสามารถต้านมันได้หรือไม่!” คริสโตเฟอร์กล่าวขณะที่เขายิ้ม

“การแสดงที่น่าตกตะลึงงั้นเหรอ?” แดริลถามขณะที่เขาขมวดคิ้ว

ทันทีที่ประโยคของแดริลสิ้นสุดลง เขาก็เบิกตากว้างมองขณะที่ร่างกายของคริสโตเฟอร์เปลี่ยนเป็นค่อนข้างโปร่งแสดง เมื่อตระหนักได้ว่ามันคือภาพที่ยังติดตาอยู่ แดริลจึงเข้าสู่ตำแหน่งป้องกันในทันที ฝขณะที่คริสโตเฟอร์พุ่งเข้าหาเขาด้วยความเร็วอย่างยิ่ง

เนื่องจากแดริลคาดว่าจะมีการโจมตีในทันที เขาจึงล้มเหลวที่จะสังเกตเห็นมันได้ทันเวลาว่าคริสโตเฟอร์มีกระจกอยู่ในมือของเขา ทันทีที่กระจกเผยออกมาให้เห็น แสงสีขาวก็พุ่งออกมาจากมัน โดยพุ่งโดนแดริลตรงหน้าอกขวา!

“แม้กระนั้น ฉันไม่ได้คาดหวังเลยว่านายจะโหดร้ายพอที่จะหักแขนขวาของนายเพียงเพื่อจะได้ควบคุมพลังอำนาจของกระจกลึกลับ!” แดนิลกล่าวเสริม ขณะที่ความตกใจกลัวในน้ำเสียงของเขายังคงเพิ่มขึ้น

“ช่างมีสายตาแหลมคม! ไม่แปลกที่นายเป็นถึงลอร์ดของพระราชวังจิตวิญญาณ! อย่างที่นายอาจจะรู้อยู่แล้ว มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นในบรรดาบรรพบุรุษของตระกูลโมลเดลที่จะสามารถควบคุมอำนาจของกระจกลึกลับได้! ตามปกติแล้ว ฉันก็รวมอยู่ในกลุ่มนั้น! แต่ก็นะ คริสโตเฟอร์ที่นายเอาชนะเมื่อสามสิบปีก่อนยังคงอายุน้อยและไร้ประสบการณ์อยู่ หลังจากพ่ายแพ้ในครั้งนั้น ฉันจึงรู้สึกละอายใจอย่างยิ่ง เป็นผลให้ ฉันพยายามให้ดีที่สุดเพื่อจะพัฒนาความแข็งแกร่งของฉันในทุก ๆ วัน จนถึงจุดหนึ่ง ฉันพยายามที่จะเข้าใจกระจกลึกลับให้ได้ โดยหวังว่าจะควบคุมอำนาจของมันได้ โชคไม่ดี ไม่นานฉันก็สรุปได้ว่าฉันไม่สามารถควบคุมอำนาจของกระจกได้อย่างเต็มที่เมื่อรู้ว่าการเสียสละแขนขวาของฉันจะช่วยให้ฉันได้ควบคุมมันอย่างเต็มที่ได้ ฉันจึงทำแบบนั้นเพื่อเป็นทางเลือกสุดท้าย อย่างที่นายเห็น ทางเลือกสุดท้ายนั้นได้ผล!” คริสโตเฟอร์ตอบกลับ

ในขณะที่รูปวาดดวงอาทิตย์คือสิ่งประดิษฐ์วิเศษของตระกูลคลอฟอร์ด กระจกลึกลับก็เป็นอีกหนึ่งเวอร์ชั่นของสิ่งนั้นที่ตระกูลโมลเดลเป็นเจ้าของ

“อย่างไรซะ ฉันต้องพูดว่าในเวลานี้ฉันไม่ได้มีความสนใจที่จะเอาชนะนายมากนักหรอก แดริล ถ้าจะพูดให้ถูก ฉันรู้สึกทึ่งกับหลานชายของนายมากกว่า หลังจากศึกษาความลับของเขาแล้ว ใครจะไปรู้ ฉันอาจจะใช้พวกมันกับตัวเอง เพื่อที่ฉันจะได้ก้าวไปอีกขึ้นในช่วงวันเวลาที่เหลือของฉัน” คริสโตเฟอร์กล่าวเสริม ขณะที่เขาส่ายหัวของเขา

และในขณะที่เขากำลังจะพาเจอรัลด์ไป แดริลที่กราดเกรี้ยวก็ตะโกนขึ้น “ข้ามศพฉันไปก่อนเถอะ! ฉันหวังว่านายจะรู้ว่าพรมังกรของตระกูลคลอฟอร์ดก็ไม่ใช่อะไรที่ธรรมดาทั่วไปเหมือนกัน!”

ทันทีทันใดหลังจากที่พูดไปแบบนั้น ร่างของแดริลก็เริ่มเปล่งแสง เมื่อชั้นแสงหลากหลายสีโอบล้อมแดริล พละกำลังของเขาก็ดูเหมือนจะพุ่งขึ้นสูงสุด ขณะที่เขาพุ่งเข้าหาคริสโตเฟอร์!