มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1096

คำถามนั้นมาจากกีย่า

“…เรื่องมันยาว ยังไงซะ แค่พักผ่อนให้สบายและมุ่งเน้นไปที่การรักษาก่อนในตอนนี้…ฉันจะบอกเธอเพิ่มเติมเกี่ยวกับเรื่องนี้ในอนาคต…”

ตอนนี้ที่เขาค้นหาโลงศพนิรันดร์พบแล้ว มันจึงสมเหตุสมผลที่เจอรัลด์จะกลับไปหาครอบครัวของเขาทันทีที่เขาสามารถทำได้ อย่าลืมว่ายังคงมีเรื่องลึกลับมากมายที่ยังไม่ได้รับการไขปริศนา

มันคือเหตุผลที่สองที่ทำไมเขาถึงเรียกเฮลิคอปเตอร์มา แน่นอน เหตุผลหลักเป็นเพราะเขากังวลอย่างมากเกี่ยวกับอาการของกีย่า

“พวกเราใกล้จะถึงเกาะแล้วครับตอนนี้ คุณคลอฟอร์ด แต่ดูเหมือนว่ามีบางอย่างกำลังเกิดขึ้นตรงปากทางเข้าเกาะนะครับ ในเวลานี้มีผู้คนค่อนข้างมากลงมาที่นั่นกัน…” หนึ่งในบอดี้การ์ดของคลอฟอร์ดที่อยู่ในเฮลิคอปเตอร์กล่าว

“…หืมม?” เจอรัลด์กล่าว ขณะที่เขาลุกขึ้นยืนทันทีและมองออกไปนอกหน้าต่างของเฮลิคอปเตอร์

ก็เหมือนกับที่บอดี้การ์ดพูด ปู่ของเขาและคนอื่นมากมายสามารถเห็นได้ว่ากำลังยืนอยู่ตรงปากทางของเกาะ อย่างไรก็ดี พวกเขาดูเหมือนกำลังคุยเรื่องบางอย่างกับผู้หญิงคนหนึ่งที่เขาจำไม่ค่อยได้แล้ว อย่างน้อยก็จากส่วนสูงปัจจุบันของเขา เป็นผลให้ เขามั่นใจว่าพวกเขาไม่ได้ยืนอยู่ที่นั่นเพื่อต้องรับการกลับมาของเขาแน่นอน

“ดูแลคุณควาร์ริงตันด้วย ผมจะมุ่งหน้าลงไปที่นั่นเพื่อดูหน่อย!” เจอรัลด์สั่ง ขณะที่เขาเลื่อนประตูเฮลิคอปเตอร์เปิดออกก่อนจะกระโดดออกไป!

“เจอรัลด์?!”

“คุณคลอฟอร์ด!”

‘พระเจ้า! ตอนนี้พวกเราอยู่เหนือพื้นดินกว่าสองพันฟุตเชียวนะ!’ พวกเขาสองคนคิด โดยรู้สึกประหลาดใจโดยสิ้นเชิง ขณะที่เหงื่อไหลอาบลงหน้าผากของพวกเขา

อย่างไรก็ตาม เห็นได้ชัดว่าพวกเขาลืมไปว่าตอนนี้เจอรัลด์ไม่ใช่คนธรรมดาอีกต่อไปแล้ว ด้วยเหตุนั้นเขาจึงร่อนลงไปตรงหน้าฝูงชนได้อย่างง่ายดาย ทำให้บอดี้การ์ดปัจจุบันของครอบครัวของเขาหลายคนรู้สึกตกใจอย่างมาก

“…อ อะไรกัน…ค คุณคลอฟอร์ดกลับมาแล้ว!” การ์ดหลาย ๆ คนตะโกนขึ้นด้วยทั้งความเคารพและหวาดกลัว

คุณคลอฟอร์ดลงมาจากท้องฟ้าอย่างปลอดภัยแบบนั้นได้ยังไงกันเนี่ย?!

แม้แต่แดริลและดีแลนที่ยืนอยู่ด้านข้าง ก็พบว่าตัวเองรู้สึกช็อกไปเล็กน้อย

เมื่อหายจากความประหลาดใจ ดวงตาของแดริลก็เป็นประกายด้วยความตื่นเต้นขณะที่เขากล่าวขึ้นอย่างปิติยืนดี “เจอรัลด์! เธอกลับมาแล้ว!”

“แน่นอนครับ คุณปู่ คุณเป็นกังวลเกี่ยวกับผมใช่ไหม?” เจอรัลด์กล่าว ขณะที่เขาเดินเข้าไปใกล้กลุ่มมากขึ้น

ขณะนั้นเองเจอรัลด์ก็เฝ้ามองในขณะที่ผู้หญิงจากก่อนหน้านี้เบียดตัวออกมาจากฝูงชน โดยมีเด็กทารกอยู่ในอ้อมแขนของเธอ ทันทีที่สายตาของเธอสบกับเจอรัลด์ เธอก็มองไปที่ลูกของเธอทันทีก่อนจะพูดขึ้น “ฮ่าฮ่า! มาเบล ดูสิ! พ่อของหนูกลับบ้านแล้ว!”

แม้กระนั้น เจสสิก้าก็เพียงไปมองทางอื่น ขณะที่เธอเกาหลังหัวของเธอ

เมื่อเห็นแบบนั้น อลิซจึงหันไปมองยูเลียก่อนจะพูดเสริม “แม่คะ! แค่ดูวิธีที่เขาปฏิบัติกับฉันและลูกสาวของฉันสิคะ!”

ยูเลียยิ้มแข็งทื่อ จากนั้นก็ตอบกลับ “ฉันอยากให้เธออย่าเพิ่งเรียกฉันว่าแม่เลย ยังไงซะ สิ่งสำคัญที่สุดตอนนี้คือให้พวกเราได้รู้เรื่องทั้งหมดนี้กันอย่างกระจ่างก่อน อย่าลืมว่า เจอรัลด์ก็ไม่เคยเล่าให้พวกเราฟังเกี่ยวกับเหตุการณ์นั้นมาก่อน…”

“…คุณพูดถูก! เนื่องจากเด็กคนนี้คือคลอฟอร์ดจริง ๆ ก็เชิญทำการตรวจพิสูจน์ดีเอ็นเอได้มากเท่าที่คุณต้องการได้เลยค่ะ!” อลิซกล่าว ขณะที่เธอหันไปมองเจอรัลด์

เมื่อมองไปที่ดีแลนต่อไป จากนั้นเธอก็ตะโกนขึ้น “พ่อคะ!”

“…เออ เอาล่ะ ไม่ว่าจะเป็นกรณีใดก็ตาม อย่ากระวนกระวายมากเกินไปก่อนเลย เด็กน้อย…ข้างนอกนี้ลมแรงไปหน่อยดังนั้นพาลูกของเธอเข้าไปในบ้านก่อนเถอะ…ฉันได้จัดเตรียมหมอสองสามคนเพื่อทำการทดสอบที่จำเป็นแล้ว…” ดีแลนตอบกลับ ขณะที่เขาส่ายหัวของเขา โดยรู้สึกว่าจะปวดหัวอีกแล้ว

เจอรัลด์เองยังไม่หายจากความมึนงงของเขา

“…ตอนนี้ฉันกลายมาเป็นพ่อคนแล้วจริง ๆ เหรอ…?”