มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1115

“ด เดี๋ยวผมจะไปเอามาให้ครับ” นายท่านอาวุโสเสียงออกมา เขาดูโศกเศร้าอย่างเห็นได้ชัด แต่เขาก็ไม่สามารถทำอะไรได้เลย นอกจากทำตามคำสั่งเพียงเท่านั้น

“...พวกนาย! รีบไปหาแผนที่มาให้เขาเดี๋ยวนี้!” นายท่านอาวุโสออกคำสั่ง พร้อมกับส่งสัญญาณมือให้ลูกน้องของเขาปฏิบัติตาม

เพียงเวลาไม่นาน พวกเขาก็กลับมา พร้อมกับนำแผนที่มายื่นให้เจอรัลด์

“นอกจากนั้นแล้ว ฉันอยากจะเอาสมุนไพรที่ให้ไปก่อนหน้านี้คืนด้วย” เจอรัลด์พูดเสริม

“ด ได้เลยครับ…!” นายท่านอาวุโสตอบด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูขมขื่นเป็นที่สุด

สิ่งที่พวกเขาได้ทำลงไป ก็เแค่หลอกเอาเงินสามร้อยล้านดอลล่าร์ และสมุนไพรมาจากเขาเพียงเท่านั้น… แต่เขากลับตอบโต้ด้วยการแย่งชิงทุกอย่างที่เป็นของตระกูลมินแชลไปเป็นของเขา

ในขณะที่สมาชิกคนอื่น กำลังรู้สึกโมโหและขุ่นเคืองใจเป็นอย่างมากกับการกระทำของเขา แต่ก็ไม่มีใครกล้าที่จะเอ่ยอะไรออก พวกเขาเลือกที่จะเก็บความรู้สึกไม่พอใจเหล่านั้นไว้กับตัวเอง

เมื่อเขาได้สมุนไพรแล้ว เจอรัลด์ก็หันหลังเดินจากไป

อย่างไรก็ตาม ยังไม่ทันที่เขาจะไปได้ไกล สมาชิกวัยกระเตาะของตระกูลมินแชลคนหนึ่งก็กระโจนออกมา พร้อมกับตะโกนเสียงดัง “คนชั่ว! แกคิดว่าตัวเองไปใคร?! ไปลงนรกซะ!”

พอพูดจบ เขาก็ยกปืนในมือขึ้น แล้วเล็งไปที่หลังของเจอรัลด์!

เขาเหนี่ยวไกในทันที จากนั้นเสียงยิงปืนก็ดังขึ้น…

แต่ถึงกระนั้น เจอรัลด์ก็ยังคงยืนนิ่ง ทุกคนต่างพากันตกตะลึง เมื่อได้เห็นภาพที่เขาใช้เพียงสองนิ้วคีบกระสุนเอาไว้ โดยที่ยังไม่ได้หันหลังกลับมามองเลยด้วยซ้ำ

“...อะไรกันเนี่ย?”

ในขณะที่สมาชิกคนนั้นกำลังยืนตาค้าง เพราะไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่เขาเห็น เขายังคงจ้องมองเจอรัลด์ดีดนิ้วของเขาเบา ๆ … และนั่น ก็กลายเป็นภาพสุดท้ายในชีวิตของเขา

หัวของสมาชิกวัยกระเตาะระเบิดกระจุยในทันที ก่อให้เกิดเสียงดัง ‘เผละ’ ที่ฟังดูน่าสะอิดสะเอียน ในขณะที่เลือดสด ๆ สาดกระเซ็นไปทั่วทิศทาง!

สมาชิกคนอื่น ๆ ของตระกูลมินแชลที่เหลือรู้สึกสั่นสะท้านไปทั้งตัว ทุกคนกำลังตกอยู่ในอาการหวาดผวาอย่างสุดขีด ขณะที่สายตาจ้องมองไปที่เจอรัลด์ที่กำลังเดินต่อไปโดยไม่พูดอะไรเลยสักคำ

ในขณะที่เขากำลังเดินผ่านกลุ่มของผู้นำที่ยังยกมือทั้งสองข้างค้างไว้ ไม่กล้าขยับเขยื้อนไปไหน เจอรัลด์ก็หยุดตรงหน้าของคนคนหนึ่ง

เขาสำรวจฝ่ามือของชายวัยกลางคนนั้น และกำลังครุ่นคิดว่า ก่อนหน้านี้เขามีแผนที่จะใช้ฝ่ามือนี้ทุบที่ข้างหัวของเจอรัลด์หรือเปล่า

ในขณะนั้นเอง เจอรัลด์ก็กำลังเดินมุ่งหน้าไปที่คฤหาสน์ของตระกูลยาร์น

ตอนนี้แผนที่ที่จะนำทางไปสู่ราชาแห่งพระราชวังมหาสมุทรได้ตกมาอยู่ในมือของเขาแล้ว เขาพร้อมจากออกเดินทางทันทีที่ครอบครัวของเขาส่งทีมมาช่วยเขาอีกสองสามทีม

เขายังคงเชื่อว่าการเดินทางไปที่นั่น จะทำให้เขาสามารถไขความลับของผู้หญิงชุดขาว สุสานโบราณ และเรื่องราวของท่านนายพลผู้ทรงเกียรติได้

เจอรัลด์ยังต้องเดินทางไปพบเจ้าแห่งวิญญาณ ผู้เป็นตำนาน ที่ใครต่อใครต่างก็กล่าวขานถึงความสามารถพิเศษของเขาอีกด้วย เมื่อรู้ว่าแวกเนอร์ได้นัดให้เขาไปเจอกับเจ้าแห่งวิญญาณในวันพรุ่งนี้ เจอรัลด์ก็อดรู้สึกตื่นเต้นไม่ได้ ที่จะได้เห็นว่าเขาเป็นบุคคลที่มีความสามารถเหมือนที่ใคร ๆ กล่าวเอาไว้จริงหรือไม่

ในขณะที่เขายังเดินต่อไป ความคิดในหัวของเขาก็ถูกรบกวนโดยเสียงที่แผ่วเบาของผู้หญิงคนหนึ่ง ซึ่งดังออกมาจากพุ่มไม้ที่อยู่ข้างถนน

“...หืม?” เจอรัลด์พูดพึมพำพร้อมกับขมวดคิ้ว ขณะที่เขาเดินเข้าไปสำรวจหาที่มาของเสียงนั้น

พอเขาเข้าไปถึง เขาก็มั่นใจว่าเสียงนั้นเป็นเสียงของผู้หญิง เธอสวมชุดสีดำทั้งตัว และที่หน้าท้องของเธอก็มีเลือดไหลออกมาไม่หยุด จากสิ่งที่เจอรัลด์เห็น เขาบอกได้ทันทีว่า อาการบาดเจ็บของผู้หญิงคนนี้อยู่ในขั้นที่รุนแรงมาก

สิ่งที่ทำให้เจอรัลด์ยิ่งรู้สึกประหลาดใจก็คือ ใบหน้าที่งดงามและมีเสน่ห์ของหญิงสาว ถึงแม้ว่าเธอจะได้รับบาดเจ็บรุนแรง แต่ดวงตาของเธอที่ปิดอยู่ก็บ่งบอกให้รู้ว่า หญิงสาวที่มีใบหน้างดงามผู้นี้เป็นคนที่ใจเย็น