มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1141

ทั้งท่านเฟนเดอร์สันและโจชัว ได้ถูกส่งตัวกลับไปที่อพาร์ทเม้นหนึ่งชั่วโมงหลังจากนั้น ในตอนนี้ อาการของท่านเฟนเดอร์สันทรุดลงมาก ส่วนอาการของมินดี้เองก็เข้าขั้นโคม่า

เมื่อเห็นเช่นนั้น เจอรัลด์ก็หยุดการพูดคุยทักทายกับโจชัวเอาไว้ก่อน เขาได้สั่งจ่ายยาตัวใหม่เพื่อใช้ในการรักษาอาการป่วยขอแต่ละคนทันที

เมื่อเสร็จเรียบร้อยแล้ว เจอรัลด์ก็เดินออกไปที่ถนน ท้องฟ้าเริ่มมืดแล้ว จึงเห็นสมควรแก่เวลาที่คุณชายผู้นั้นจะกลับถึงบ้าน

ในขณะที่เดินไปเรื่อย ๆ เจอรัลด์ก็เห็นถนนที่ประดับประดาไปด้วยไฟสวยงามดูมีชีวิตชีวา ผู้คนมากมายกำลังคร่ำเคร่งกับการจัดงานด้วยความตื่นเต้น

‘เมื่อได้ยินชื่อพ่อมดศักดิ์สิทธิ์ ผู้คนก็มักจะนึกถึงสิ่งที่เกี่ยวข้องกับความชั่วร้าย…คนกลุ่มนั้นทำอะไรกัน? แล้วทำไมผู้คนมากมายถึงต้องเคารพบูชาพวกเขา?’ เจอรัลด์คิดกับตัวเอง

ไม่นานนัก เขาก็เดินมาถึงหน้าประตูทางเขาคฤหาสน์ของลินัส ยอร์นวิค

เนื่องจากคฤหาสน์ยอร์นวิคเป็นเหมือนแผนกต้อนรับสำหรับการมาเยือนของคุณชายท่านนั้น ประตูของคฤหาสน์ในตอนนี้ จึงเนืองแน่นไปด้วยผู้คนมากมาย จนแทบจะมองไม่เห็นทางเข้า

ลูกน้องหลายคนของตระกูลยอร์นวิคยืนออกันอยู่ที่หน้าประตูทางเข้า ทำหน้าที่เป็นพนักงานต้อนรับแขกคนสำคัญในค่ำคืนนี้

ด้วยเหตุนี้ เจอรัลด์จึงไม่สามารถเดินผ่านประตูเข้าไปด้านในได้

“นี่นาย นายจะเดินเข้าไปข้างในอย่างไม่รู้อิโหน่อิเหน่แบบนั้นไม่ได้นะ! ใครอนุญาตให้นายเข้าไป?”

“โอ้! ลินัสไม่ได้บอกนายหรอกเหรอว่าฉันจะมา?” เจอรัลด์ถาม

“แล้วนายเป็นใครกัน? ทำไมถึงกล้าเรียกชื่อลุงของฉันแบบนั้น! ฉันจะบอกให้นายรู้เอาไว้ว่า แขกที่มาที่นี่ในคืนนี้ แต่ละคนเป็นคนมีอำนาจและมีหน้ามีตาในสังคม หลายคนอายุน่าจะเกินห้าสิบปีกันแล้วทั้งนั้น! นายนี่เก่งนะ แต่ฉันรู้จักพวกฉวยโอกาสอย่างนายดี!” เด็กหนุ่มตะคอกอย่างเย็นชา

“ไม่จำเป็นต้องพูดกับเขาด้วยถ้อยคำแบบนั้นหรอกนะ…มองแค่แป๊บเดียวก็รู้แล้วว่าเขาเป็นคนต่างถิ่น บางทีเขาก็แค่อาจจะอยากเข้าไปดูว่าด้านในมีอะไร เพราะเห็นผู้คนเดินเข้าเดินออกคฤหาสน์กันมากมาย! ภาพลักษณ์ที่ดูฟุ้งเฟ้อของคฤหาสน์แห่งนี้อาจจะดึงดูดความสนใจของเขาก็ได้นะ! เพราะฉะนั้น ไม่มีเหตุผลที่จะต้องปฏิบัติกับเขาอย่างหยาบคายแบบนั้นหรอก!” หญิงสาวที่ดูมีเสน่ห์พูดขณะที่ส่งยิ้มให้เจอรัลด์

ดูจากคำพูดของเธอ แสดงให้เห็นว่าหญิงสาวรู้สึกประทับใจในตัวเจอรัลด์ตั้งแต่แรกเห็น นอกจากร่างกายที่ดูดึงดูดแล้ว เขายังดูเป็นมิตรกับทุกคนอีกด้วย คุณสมบัติทั้งสองนี้ ทำให้เจอรัลด์ดูเป็นผู้ชายที่น่าสนใจในสายตาสาว ๆ ซึ่งก็น่าจะเป็นเหตุที่ทำให้เธอพยายามพูดปกป้องเขา

“... เด็กสาวคนนั้น ช่างดูแตกต่างจากยอร์นวิคคนอื่น ๆ! อย่างน้อยก็กับยอร์นวิคที่ฉันเคยเจอ! ช่างเป็นคนที่ดูกระตือลือล้นเหลือเกิน!” เจอรัลด์พูดกับตัวเอง พร้อมกับยิ้มออกมาอย่างอดไม่ได้ แต่หญิงสาวคนนั้นก็ดูเป็นคนที่น่าสนใจจริง ๆ

เหมือนที่เขาพูด เธออาจจะดูกระตือรือร้นจนเกินไป เขาจึงไม่กล้าบอกกับเธอตามตรงว่า เขามาที่นี่เพื่อที่จะลอบฆ่าใครบางคน คนบางคนก็ยากที่จะยอมรับเรื่องแบบนี้ได้

“หืม? นี่ นายที่ยืนอยู่ตรงนั้นน่ะ! นายคือคนที่ท่านยอร์นวิคเรียกมารับใช้ใช่ไหม? ช่วยมาตรงนี้ และเสิร์ฟเครื่องดื่มให้เราหน่อย!” เด็กหนุ่มตะโกนขึ้นอย่างเป็นกันเอง

เด็กหนุ่มที่ตะโกนเรียกเขากำลังนั่งอยู่บนโต๊ะที่ถูกจัดเรียงไว้ด้านนอกคฤหาสน์ พร้อมกับหนุ่มสาวคนอื่น ๆ อีกหลายคน

เขาคงสังเกตเห็นว่าควีนน่าเป็นคนพาเขาเข้ามา และเขาก็รู้ว่าท่านยอร์วิคได้มอบหมายให้เธอดูแลความเรียบร้อยภายในงาน พวกเขาคงจะคิดว่าเจอรัลด์เป็นลูกน้องของเธอ และมีหน้าที่ไม่ต่างจากเธอนัก

เมื่อคิดได้เช่นนั้น เจอรัลด์ก็รู้ดีว่ามันคงไม่เหมาะสมนัก หากเขาจะแสดงอารมณ์โกรธออกมาในตอนนี้