มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1231

ในวันต่อมา

ถึงแม้ว่าครอบครัวของโนแอลจะกำลังเผชิญกับปัญหาทางด้านการเงิน แต่พวกเขาก็ยังให้ความสำคัญกับการจัดงานฉลองวันเกิดครบยี่สิบปีให้กับเธอ ท้ายที่สุดแล้ว การที่โนแอลได้ฉลองวันเกิดของเธออย่างมีความสุข ก็ถือเป็นเรื่องที่สำคัญที่สุดสำหรับพวกเขา

มันจึงอธิบายได้ว่า เหตุใดงานเลี้ยงฉลองเล็ก ๆ ภายในครอบครัว ถึงได้กลายมาเป็นงานเลี้ยงรวมญาติที่ใหญ่โตไปได้

สถานที่จัดงานคือห้องส่วนตัวขนาดใหญ่ในโรงแรมลองธอร์น อินเตอร์เนชั่นแนล ที่พ่อและแม่ของโนแอลได้จองเอาไว้ มันสามารถรองรับคนได้ถึงสามสิบคน

ในกลุ่มคนสามสิบคนที่ถูกเชิญมา ประกอบไปด้วยสมาชิกในครอบครัวของโนแอล เพื่อนร่วมชั้นของเธอ ลูกพี่ลูกน้อง และญาติอีกหลายคน รวมถึงคุณลุงคนโต และน้าชายของเธอด้วย พวกเขาตั้งใจจะทำให้งานนี้มีบรรยากาศที่รื่นเริงที่สุด เพื่อเป็นการกำจัดโชคร้ายให้ออกไปจากชีวิตของพวกเขา

“พี่สะใภ้และพี่รอง! พวกพี่โชคดีมากที่มีลูกสาวที่น่ารักอย่างโนแอล! เธอเป็นเด็กที่นิสัยดี! พวกพี่และลูกสาวจะต้องมีชีวิตที่มีความสุขในอนาคตอย่างแน่นอน!” น้าสะใภ้ของโนแอลพูดพร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้า

“มีความสุขเหรอ? ยังมีเรื่องอะไรที่จะทำให้พวกเรามีความสุขได้อีกเหรอ? เธอเองก็น่าจะรู้ดีว่าสถานการณ์ทางการเงินของครอบครัวเราเป็นอย่างไร! เรายังคิดหนักอยู่เลยว่าจะใช้ชีวิตที่เหลือให้อยู่รอดได้อย่างไร!” เซเวียนตอบพร้อมกับส่ายหัวด้วยความรู้สึกที่ขมขื่น

เมื่อได้ยินเช่นนั้น ลุงและน้าชายของโนแอลก็ได้แต่ถอนหายใจออกมา

“... พี่อย่าเพิ่งวิตกกังวลมากจนเกินไปเลยนะ… ความจริงแล้ว ธุรกิจของเรามันก็ไม่ได้แย่เหมือนที่คิดเอาไว้หรอก ตราบใดที่เราสามารถหาคนมาลงทุนในธุรกิจของเราเพิ่มได้ เราก็น่าจะฝ่าฟันวิกฤตินี้ไปได้! ฉันได้ยินมาว่าเพรสตัน ลูกชายคนโตของตระกูลเวค กำลังตามจีบโนแอลอยู่ พวกพี่รู้อะไรเกี่ยวกับที่มาที่ไปและสถานะของตระกูลเวคหรือเปล่า?”

ทันที่ที่น้าสะใภ้ของโนแอลเปลี่ยนหัวข้อสนทนา ทุกคนก็เบี่ยงเบนความสนใจไปหาโนแอลทันที

ความจริงแล้ว ลุงและน้าชายของโนแอลเป็นคนประเภทชอบที่เห็นแก่ผลประโยชน์ของตัวเองเป็นหลัก หากไม่ได้เป็นเช่นนั้น พวกเขาคงไม่คิดที่จะพาคนในครอบครัวมางานเลี้ยงฉลองวันเกิดเล็ก ๆ ของเด็กสาวอย่างโนแอลเพื่ออะไรกัน?

หากจะให้พูตามตรง มันก็เป็นเพราะว่าพวกเขารู้ดีว่าโนแอลสามารถสร้างผลประโยชน์ให้พวกเขาได้

“เข้าใจแล้ว! หากใครไม่รู้ ก็คงคิดว่าเธอคอยติดตามข่าวคราวเกี่ยวกับเพรสตันอย่างใกล้ชิดเป็นแน่! น่าเสียดายนะ ถึงเฟย์จะเป็นผู้หญิงที่ดีเลิศ แต่ก็โชคร้ายที่ไม่ค่อยจะมีโอกาสได้เจอกับผู้ชายแบบเพรสตัน ฉันคิดว่าเธอคงจะต้องพยายามให้มากกว่านี้ เพื่อที่จะดึงดูดความสนใจจากผู้ชายแบบเพรสตันให้ได้ ป้าพูดถูกไหมจ๊ะเฟย์?” เกรซี่พูด ก่อนจะหันไปไปมองลูกของน้าคนที่สาม ที่มีอายุรุ่นราวคราวเดียวกับโนแอล

เกรซี่อดไม่ได้ที่จะรู้สึกอิจฉาเล็กน้อย ที่น้าสะใภ้ของโนแอลคนนี้ ดูเหมือนจะรู้เรื่องราวของเพรสตันดีกว่าเธอ ทั้ง ๆ ที่เพิ่งจะได้ยินเรื่องของเขา ในเวลาเดียวกัน เธอก็ห่วงว่าน้าสะใภ้จะแนะนำลูกสาวของเธอ เฟย์ ให้เพรสตันได้รู้จัก นี่เธอกำลังพยายามจะแย่งลูกเขยในอนาคตของเธอไป หรืออย่างไร? หากเป็นเช่นนั้นจริง เกรซี่ก็คงพูดได้แค่คำเดียวเลยว่า ‘ฝันไปเถอะ’

หลังจากที่คิดเรื่องนั้นอยู่สักพัก เกรซี่ก็พูดต่อว่า “ว่าไปแล้ว น้องสาว เธออาจจะยังไม่รู้เรื่องนี้ก็ได้นะ เมื่อวานนี้ เพรสตันได้สารภาพรักกับโนแอล ก่อนที่จะเกิดเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันขึ้น! เขาคุกเข่าต่อหน้าเธอด้วยนะ รู้ไหม? ฉันได้ยินมาว่ามีคนมุงดูพวกเขาทั้งสองคนเต็มไปหมด! มันช่างน่าเสียดายนักที่เด็กดื้ออย่างโนแอล ปฏิเสธที่จะเป็นแฟนเขาเสียอย่างนั้น!”

“... อย่างนั้นหรอกเหรอ? โนแอลช่างเป็นคนที่น่าเหลือเชื่อซะจริง!” น้าสาวตอบ หน้าของเธอแดงก่ำด้วยความรู้สึกอับอาย ใขขณะที่เธอพยายามพูดเยินยอโนแอลเพื่อเป็นการกลบเกลื่อน

ทันใดนั้นเอง เด็กเสิร์ฟคนหนึ่งก็เปิดประตูห้อง พร้อมกับพูดว่า “เชิญเข้ามาเลยครับ! คุณเวค!”

หลังจากนั้น ชายหนุ่มรูปงามที่กำลังสวมชุดสูทสีขาวก็เดินเข้ามาในห้อง พร้อมกับถือช่อดอกไม้ไว้ในมือ