มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1232

“สวัสดีครับ คุณลุงแชดเวลส์ คุณป้าวาวเทอร์!” เด็กหนุ่มที่มีเสน่ห์เอ่ยทักพร้อมกับเดินเข้ามาหาทุกคน และเขาก็คงจะเป็นใครไปไม่ได้ นอกจากเพรสตัน

เพรสตันรู้สึกตื่นเต้นมาก ตั้งแต่เขาได้รับเชิญให้มาร่วมงานเลี้ยงฉลองวันเกิดของโนแอล

ดังนั้น เขาจึงใส่ใจเรื่องการแต่งตัวเป็นพิเศษ เพื่อแสดงให้ทุกคนรู้ว่าเขาเป็นลูกชายของตระกูลคนร่ำคนรวย

และดูเหมือนว่าความพยายามของเขาจะเป็นผล เพราะตอนนี้ทุกคนในตระกูลแชดเวลส์ต่างพากันสรรเสริญเยินยอเขาไม่หยุด ด้วยเหตุนี้เอง เพรสตันจึงได้ใจ และแสดงท่าทีโอหังออกมา

หลังจากนั้นไม่นาน พวกเขาก็เชิญเพรสตันไปนั่งร่วมบนโต๊ะใหญ่ของงาน

อย่างไรก็ตาม ในตอนนั้นเอง เกรซี่ก็เพิ่งจะรู้ตัวว่าลูกสาวของเธอไม่ได้อยู่แถวนั้นเสียด้วยซ้ำ

เธอหยุดพูดกับเพรสตันสักครู่หนึ่ง แล้วหันไปหาเพื่อนร่วมชั้นของโนแอล ก่อนจะถามว่า “ว่าแต่ว่าโนแอลกับยูลิสาหายไปไหนกันเหรอ? ฉันไม่เห็นพวกเธอสักพักแล้ว!”

“เท่าที่พวกเราได้ยิน เธอสองคนลงไปชั้นล่างเพื่อไปรับใครบางคนอยู่ค่ะ!” เพื่อนร่วมชั้นคนหนึ่งตอบ ในขณะที่คนอื่น ๆ ยังคงจิบน้ำผลไม้ในแก้วต่อ

“พวกเธอทำไมนะ? เพรสตันก็มาถึงที่นี่แล้วไม่ใช่เหรอ? แล้วพวกเธอยังต้องลงไปรับใครมาอีกล่ะ? ไหนบอกหน่อยสิ เพรสตัน เธอสวนทางกับสองคนนั้นตอนที่เดินขึ้นมาที่นี่หรือเปล่า?” เกรซี่ถามด้วยความสับสน

ดูเหมือนว่าเพรสตันจะเป็นตัวเอกคนสำคัญของงานอย่างไม่ต้องสงสัย

“โชคร้ายที่ผมไม่เจอพวกเธอครับ พอดีว่าคุณลุงของผมเป็นเจ้าของโรงแรมนี้ ผมเลยใช้ทางพิเศษเพื่อเข้ามาในโรงแรม หากผมรู้ว่าเธอรออยู่ข้างล่างแล้วล่ะก็ ผมคงจะใช้ทางเข้าปกติไปแล้ว!” เพรสตันตอบด้วยใบหน้าที่เบิกบานและตื่นเต้น

ความจริงแล้ว เพรสตันเคยได้ยินเรื่องวิกฤติทางการเงินของตระกูลแชดเวลส์มาจากพ่อของเขาแล้ว ดังนั้นเขาจึงรู้ดีแก่ใจว่า ทุกคนในตระกูลนี้ปฏิบัติต่อเขาเป็นอย่างดี เพราะเหตุผลเรื่องการเงินนั่นเอง ท้ายที่สุด พวกเขาคงจะรู้ดีอยู่แล้วว่าตระกูลเวคได้รับการสนับสนุนจากบริษัทย่านการค้าเมย์เบอร์รี่

เมื่อเห็นเพรสตันและเกรซี่เดินออกไป เพื่อนร่วมชั้นของโนแอลก็พูดขึ้นว่า “เราไปตามโนแอลและยูลิสาด้วยดีกว่า!”

ในขณะที่กลุ่มคนกลุ่มเล็กกำลังลงไปชั้นล่าง หญิงสาวสองคนก็กำลังยืนอยู่ด้านหน้าของโรงแรมเหมือนกำลังรอใครบางคนอยู่อย่างใจจดใจจ่อ

“เราเลิกรอเขาไม่ดีกว่าเหรอ โนแอล? เขาคงจะกลัวจนหัวหดไปแล้ว ตั้งแต่อ่านข้อความของเธอว่าสถานที่จัดงานคือโรงแรมลองธอร์น อินเตอร์เนชั่นแนล! ฉันเดาว่าพอเขารู้ว่าสถานที่จัดงานคือที่ไหน เขาก็คงรู้ตัวเองแล้วว่าเธอกับเขาแตกต่างกันมากแค่ไหน ดูแล้วเขาคงจะไม่มารวมงานที่จัดในโรงแรมลองธอร์น อินเตอร์เนชั่นแนล หรอกน่า! มันมีความเป็นไปได้ว่าเขาจะรู้สึกกดดัน จนไม่กล้ามาร่วมงานอย่างแน่นอน!” ยูลิสาบ่นพร้อมกับกอดอก

ถึงแม้ว่ายูลิสาจะรู้สึกประทับใจในตัวเจอรัลด์ในตอนแรก แต่หลังจากที่เกิดเหตุการณ์ทั้งหมดขึ้น ความรู้สึกของเธอที่มีต่อเจอรัลด์ก็แทบจะดิ่งลงเหว

หากจะให้พูดตามตรง ถ้าเจอรัลด์ไม่ได้ช่วยชีวิตพวกเธอเอาไว้เมื่อวันก่อน เธอก็คงไม่มีวันมองหน้าเจอรัลด์อีกเด็ดขาด!

แต่ก็นั่นแหละ จะไปกล่าวโทษเธอได้อย่างไรที่เธอเป็นคนตรงไปตรงมา? มันเป็นความผิดของเจอรัลด์ต่างหากที่ทำตัวไม่โดดเด่นตั้งแต่แรก ฮึ่ม!