ไม่ว่าจะกรณีใดก็ตาม เชสเตอร์ก็ไม่สนใจอีกต่อไปแล้ว เขาใช้ลมหายใจเฮือกสุดท้ายเพื่อยกแขนขึ้นมาป้องกันการโจมตีอันรุนแรงของเทียร่า!
“นายประเมินความสามารถของตัวเองสูงเกินไป ไอ้หนู!” เทียร่าเย้ยหยัน ในขณะที่เธอเริ่มเพิ่มพลังการโจมตีของเธอเป็นสองเท่าทันที! เธอตั้งใจแน่วแน่ที่จะตัดเส้นลมปราณในร่างกายของเชสเตอร์ให้หมดสิ้น!
เมื่อฝ่ามือทั้งสองปะทะกัน เสียงระเบิดก็ดังขึ้น!
แม้ว่าร่างของเชสเตอร์จะขยับจากแรงปะทะเพียงเล็กน้อย แต่สิ่งที่เกิดขึ้นกับเทียร่ากลับตรงกันข้าม
หญิงชราพบว่าตัวเองกระเด็นถอยหลังในทันที ร่างของเธอลอยไปชนเข้ากับลำต้นของต้นไม้ใหญ่หลายต้น จนพวกมันหักออกเป็นท่อน ๆ! เธอรู้สึกราวกับว่า เธอเพิ่งถูกพายุทอร์นาโดพัดถล่ม และผลจากการกระแทกกับต้นไม่อย่างรุนแรงนั้น ก็ทำให้ร่างกายของเธอรู้สึกเหมือนกำลังจะแตกสลาย! หลังจากทิ้งรอยเลือดที่เธอกระอักออกมาจากแรงกระแทกไว้บนพื้น ในที่สุดเธอร่างของเธอก็หยุดไถล หลังจากที่ชนต้นไม่ไปหลายต้นแล้ว!
เมื่อถึงจุดนั้น แขนขาทั้งสี่ของเธอก็เปรอะเปื้อนไปด้วยเลือด และเธอก็รู้สึกว่าอวัยวะภายในส่วนใหญ่ของเธอได้รับความเสียหายอย่างหนัก เธอค่อย ๆ เงยหน้าขึ้นมองเชสเตอร์ด้วยความรู้สึกตกใจ และไม่อยากจะเชื่อ จากนั้นเธอก็พึมพำออกมาว่า “…ป เป็น… เป็นไปได้อย่างไร…?!”
ในขณะที่เทียร่ากระอักเลือดออกมาอีกจำนวนหนึ่ง ชายทั้งแปดคนซึ่งเฝ้าดูอย่างตื่นเต้น และกอดอกตลอดเวลา ก็เบิกตากว้างด้วยความตกใจกับสิ่งที่พวกเขาเพิ่งเห็น
เชสเตอร์เองก็ไม่คาดคิดว่า ตัวเองจะมีพลังมากมายมหาศาลจากการจู่โจมเพียงครั้งเดียวของเขา
‘…ไม่ ฉันไม่ได้เป็นคนทำ! นั่นไม่ใช่พลังของฉัน!'
หลังจากได้รับบาดเจ็บสาหัสหลายจุด เชสเตอร์ก็ค่อยๆ หันกลับไปมองข้างหลังเขา...
และเขาก็เห็นเจอรัลด์ยืนอยู่ตรงนั้น เชสเตอร์ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเจอรัลด์มายืนอยู่ข้างหลังเขาตอนไหน แต่เขารู้ว่าตอนนี้เจอรัลด์ดูแปลกไปมาก...
อย่างแรก ผิวของเจอรัลด์ตอนนี้เปลี่ยนเป็นสีขาวราวกับไข่มุก และที่แปลกไปกว่านั้นคือ ผมของเจอรัลด์เปลี่ยนเป็นสีม่วงดำ! ราวกับว่านั่นยังแปลกไม่พอ รอบตัวเขายังถูกปกคลุมไปด้วยหมอกสีม่วงจาง ๆ อีกด้วย!
จากที่เชสเตอร์เข้าใจ ดูเหมือนจะมีแรงลึกลับที่มองไม่เห็นกำลังกดดันให้หมอกสีม่วงนั้นปกคลุมร่างของเจอรัลด์อยู่ และในขณะเดียวกัน มันก็ป้องกันไม่ให้หมอกกระจายออกไป...
เชสเตอร์รู้สึกสั่นสะท้าน ราวกับว่าเขาได้ยกของหนักออกจากบ่า ขณะที่เขาพูดตะกุกตะกัก “ค คุณคลอฟอร์ด…!”
เมื่อได้ยินเช่นนั้น ชายคนหนึ่งก็โบกมือทันที เพื่อเป็นการส่งสัญญาณให้คนที่เหลือทั้งหมดในกลุ่มของเขาพุ่งเข้าหาเจอรัลด์ราวกับฝูงหมาบ้า!
อย่างไรก็ตาม ตอนนี้เจอรัลด์มีความคล่องแคล่วขึ้นกว่าเดิมมาก เขาใช้พลังหยินของเขาหักคอชายเจ็ดในแปดคนจดหมดในชั่วพริบตา!
“…อะ อะไรน่ะ…?!” ชายที่เหลือคนสุดท้ายยืนพูดอย่างตะกุกตะกัก ขณะที่เขามองดูสหายที่ถูกฆ่าตายของเขา ไม่มีใครเตือนเขาว่าเหตุการณ์เช่นนี้จะเกิดขึ้น!
เขาหายใจไม่ออกอยู่ชั่วขณะ ชายที่กำลังตกใจรีบรวบรวมสติก่อนจะคิดในใจว่า ‘ฉัน… ฉันสู้เขาไม่ได้แน่ ๆ ไม่อย่างนั้นฉันก็ต้องตาย!’
ขณะที่เขากำลังจะกลับตัวเพื่อวิ่งหนี เขาก็รู้สึกได้ถึงแรงดูดมหาศาลที่ดึงเขาขึ้นไปในอากาศ! เขาไม่สามารถต้านทานได้เลย ชายคนนั้นรู้สึกว่าเส้นลมปราณทั้งหมดในร่างกายของเขาถูกกลืนหายไปด้วยพลังบางอย่างที่น่ากลัว!
ไม่นานหลังจากนั้น เขาก็ถูกทิ้งลงมาจากที่สูง ร่างของเขากระแทกพื้นอย่างแรงจนเกิดเสียงดัง 'ตุ๊บ!’
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน
แต่งนิยายยังไงให้ดูโง่ได้ขนาดนี้...