“ได้โปรดไว้ชีวิตผมด้วย คุณคลอฟอร์ด…!” ชายคนนั้นอ้อนวอน ในขณะที่เขาคลานถอยหลังกลับมา ก่อนจะหันกลับและคุกเข่าต่อหน้าเจอรัลด์ เขาตัวสั่นด้วยความกลัวอย่างถึงที่สุด
เขาไม่คิดเลยว่าเจอรัลด์จะแตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง หลังจากพบกันครั้งล่าสุดเมื่อสามวันที่แล้วเพียงเท่านั้น! เขาแข็งแกร่งจนเกินไป!
ชายผู้นี้ฉลาดพอ และรู้ดีว่าเขาไม่ควรฝืนที่จะต่อสู้ต่อไป เมื่อโชคชะตาไม่เข้าข้างเขา การหลบหนีคือทางเลือกเดียวสำหรับเขาในตอนนี้ หากเขาต้องการจะเอาชีวิตรอด!
“ถ ถ้าคุณไว้ชีวิตผม ผมจะเปิดเผยความลับที่ยิ่งใหญ่บางอย่างกับคุณ คุณคลอฟอร์ด!” ชายผู้นั้นพูดอย่างไม่ค่อยมั่นใจนัก พร้อมกับหายใจเข้าลึก
อย่างไรก็ตาม เจอรัลด์ก็ยกเท้าขึ้น และเหยียบลงบนศีรษะของชายคนนั้น
ชายคนนั้นกลืนน้ำลายแล้วพูดต่อว่า “ผม ผมจะบอกทุกอย่างที่ผมรู้ ตราบใดที่คุณสัญญาว่าจะไว้ชีวิตผม…!”
ในขณะที่ชายคนนั้นกำลังพยายามจะดึงอาวุธที่ซ่อนอยู่ออกมาจากแขนเสื้อของเขา เจอรัลด์ตอบกลับเพียงว่า "ขอโทษนะ แต่ฉันไม่สนใจ"
ทันใดนั้น เขาก็เพิ่มแรงกดลงไปที่เท้าของเขาจนทำให้เกิดเสียงดัง 'เผละ' ที่ฟังดูน่าขยะแขยง ในขณะที่ศีรษะของชายคนนั้นแตกกระจายออกเป็นชิ้น ๆ!
เจอรัลด์หันไปมองเทียร่า
แขนขาของเธอตอนนี้หักจนหมดแล้ว หญิงชราทำได้เพียงจ้องมองเขาด้วยความหวาดกลัว ขณะที่เธอพยายามจะคลานหนี!
“ขอผมจัดการกับเธอเองเถอะครับ คุณคลอฟอร์ด!” เชสเตอร์พูด ขณะที่เขาเดินไปหาเจอรัลด์
ขณะที่เจอรัลด์พยักหน้าเห็นด้วย ดวงตาของเทียร่าก็แดงก่ำขึ้นมา ก่อนที่เธอจะคำราม “ไอ้เด็กเนรคุณ! แกกล้าฆ่าฉันหรือไง? แกไม่กลัวเวรกรรมจะตามทันเหรอ!”
“โอ้ เธอคิดผิดแล้ว เทียร่า ไม่ว่าเธอจะใจร้ายใจดำกับฉันแค่ไหน ฉันก็ไม่มีวันกลายเป็นคนที่ไร้มนุษยธรรมอย่างที่เธอเป็นได้หรอกนะ แม้ว่าฉันจะไม่ได้อยากฆ่าเธอด้วยตัวเอง แต่ที่ฉันบอกคุณคลอฟอร์ดว่าปล่อยให้ฉันจัดการเธอ เพราะฉันมีคำถามจะถามเธอ ก่อนที่เธอจะตาย และมันเป็นคำถามที่วนเวียนอยู่ในใจฉันมาหลายปี บอกฉันทีสิเทียร่า เธอเคยมีความรักให้กับคนในครอบครัว หรือเห็นคนที่เป็นเครือญาติอยู่ในสายตาของเธอบ้างหรือไม่” เชสเตอร์ถามอย่างเย็นชาขณะที่เขายืนอยู่ต่อหน้าเทียร่า
“ความรักให้คนในครอบครัว? เครือญาติ? ฮะ! ไม่เลยสักนิด! ใครก็ตามที่กล้าขวางทางฉัน ไม่ว่าพวกเขาจะเป็นใครก็ต้องตายทั้งนั้น!” เทียร่าคำรามด้วยความโกรธ
“ถูกต้องที่สุด นอกจากนี้แล้ว นายควรจะพักรักษาอาการบาดเจ็บของตัวเองให้เต็มที่ ในอีกไม่กี่วันข้างหน้านี้นะ!” เจอรัลด์พูด ในขณะที่เขาหายใจเข้าลึก อีกไม่กี่วินาทีต่อมา ผมของเขาก็กลับมาเป็นสีปกติ และหมอกสีม่วงรอบ ๆ ตัวเขาก็เริ่มจางหายไปเช่นกัน ความสามารถในการควบคุมพลังทั้งหมดนี้เป็นข้อพิสูจน์ว่า กำลังภายในของเจอรัลด์ได้รับการปรับพื้นฐานหลังจากผ่านพิธีศีลจุ่มจากสวรรค์เรียบร้อยแล้ว!
ในวันรุ่งขึ้น ท่านอาจารย์นาโคลกำลังบรรยายเกี่ยวกับการบริจาคเพื่อการกุศลในหอประชุมขนาดใหญ่ภายในเมืองเมย์เบอร์รี่ เนื่องจากอาจารย์นาโคลเป็นบุคคลที่มีชื่อเสียงอย่างมากในเวสตัน ทุกคนจึงรู้สึกตื่นเต้นเป็นอย่างมากกับการปรากฏตัวของเขา
คนหนุ่มสาวหลายคนก็อยู่ในกลุ่มคนเหล่านั้นเช่นกัน เนื่องจากพวกเขาเติบโตขึ้นมาได้ตามคำแนะนำ และแนวทางที่อาจารย์นาโคลได้ชี้แนะพวกเขา
ก่อนหน้านั้น เจซได้วางแผนเอาไว้ว่าจะให้อาจารย์นาโคลมาพบเจอรัลด์เป็นการส่วนตัว แต่เจอรัลด์กลับปฏิเสธข้อเสนอของเขา เนื่องจากเขาไม่ต้องการให้อาจารย์นาโคลต้องเปลี่ยนตารางงานเพราะเขา ยิ่งไปกว่านั้น ผู้คนจำนวนมากได้เตรียมตัวเป็นอย่างดี เพื่อมาร่วมการบริจาคในครั้งนี้ ด้วยเหตุนี้ เจอรัลด์จึงจะใช้อิทธิพลของเขาบีบบังคับอาจารย์นาโคลให้ล้มเลิกการบรรยาย เพียงเพราะเขาไม่ได้เป็นอันขาด การรอหนึ่งหรือสองชั่วโมงนั้นไม่ใช่เรื่องยากลำบากสำหรับเจอรัลด์เลย
ด้วยเหตุนั้น เจอรัลด์จึงตั้งใจที่จะนั่งรอในหอประชุม เพื่อรอให้อาจารย์นาโคลบรรยายเสร็จ
ขณะที่เขากำลังเดินเข้าไปในอาคาร เขาก็รู้สึกว่ามีใครบางคนแตะไหล่ของเขา ก่อนที่จะได้ยินเสียงคนคนนั้นพูดว่า “เจอรัลด์?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน
แต่งนิยายยังไงให้ดูโง่ได้ขนาดนี้...