มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1423

เมื่อหันกลับมา เจอรัลด์ก็เห็นหญิงสาวรูปร่างสูงสง่า และแต่งตัวดียืนอยู่ตรงหน้าเขา

อย่างไรก็ตาม เด็กสาวที่ยืนอยู่ตรงหน้ากลุ่มคนเหล่านั้นกลับทำให้เจอรัลด์ถึงกับน้ำตาคลอเบ้าในทันที

เธอคือมิล่า!

ขณะที่เขาเริ่มหายใจถี่ขึ้น เจอรัลด์ก็นึกขึ้นได้ว่าเมื่อชั่วโมงที่แล้วเขารู้สึกกังวลและหดหู่ใจอย่างมาก แม้ว่ามันจะเป็นความจริงที่เขาต้องการพบกับมิล่า แต่เขาก็ไม่แน่ใจด้วยซ้ำว่าจะแสดงอารมณ์แบบไหนเมื่อเขามายืนอยู่ต่อหน้าเธอในที่สุด

เนื่องจากเขายังคิดไม่ออกว่าจะจัดการกับอารมณ์ของตัวเองอย่างไร ทันใดนั้นมิล่าก็ปรากฏตัวต่อหน้าเขา และทำให้จิตใจของเขาว่างเปล่าในทันที

แม้ว่าตอนนี้เขาจะจ้องมองเธอด้วยสายตาที่ว่างเปล่า แต่เขาก็ยังจำได้ขึ้นใจว่าเธอช่างงดงาม น่ารัก น่าเอ็นดู และเป็นคนที่มีจิตใจดีงามเพียงใด!

ในขณะที่สายตาและการแสดงออกของเขาเต็มเปี่ยมไปด้วยความรักที่มีต่อเธอ มิล่าเองก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกหวาดกลัวเล็กน้อย เมื่อเห็นว่าเจอรัลด์กำลังจ้องมองมาที่เธอ แม้ว่าความกลัวจะเป็นปฏิกิริยาตอบสนองของเธอในตอนแรก แต่เธอก็อดไม่ได้ที่จะสังเกตเห็นว่ามีอารมณ์บางอย่างที่อธิบายไม่ได้สะท้อนอยู่ในดวงตาของเขา

เด็กผู้หญิงคนอื่นที่ยืนอยู่ใกล้กับเธอก็รู้สึกไม่ต่างกัน และพวกเธอก็ดึงเธอออกมาทันที ก่อนที่เด็กผู้หญิงคนหนึ่งจะกระซิบว่า “เธอคิดว่าเขาเป็นคนบ้าหรือเปล่า มิล่า?”

“ฉันก็คิดเหมือนกันนั่นแหละ! ก็ดูสายตาที่เขาจ้องมองเธอสิ! ความงามของมิล่าอาจทำให้เขาเสียสติไปแล้วหรือเปล่า?” เด็กสาวอีกคนกระซิบ ขณะที่พวกเขาทั้งหมดผลัดกันจ้องมองเจอรัลด์ด้วยความขยะแขยง

หลังจากนั้นไม่นาน เด็กสาวอีกคนก็พูดว่า “…ฉันคิดว่าเราน่าจะรีบไปกันดีกว่า มิล่า!”

หลังจากที่ได้เห็นเจอรัลด์จ้องมองเธออย่างน่าขนลุก เด็กสาวทุกคนก็หมดความสนใจที่จะดื่มชานมอีกต่อไป พวกเธอแค่ต้องการลากมิล่าออกไปให้ไกลจากเจอรัลด์ให้เร็วที่สุด!

เมื่อได้ยินเช่นนั้น มิล่าก็รีบจ่ายค่าเครื่องดื่มให้เจอรัลด์ ก่อนจะหันไปมองเจอรัลด์ที่ยังคงจ้องมองเธอด้วยความงุนงง เธออดไม่ได้ที่จะกัดริมฝีปากล่างที่แดงระเรื่อของเธอ ก่อนที่เพื่อนของมิล่ากำลังจะลากเธอออกไป ทันใดนั้นเอง เจอรัลด์ก็ตะโกนขึ้นมาว่า “เดี๋ยวก่อน มิล่า! อย่าเพิ่งไป!”

เจอรัลด์ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ แต่วินาทีที่เขาเห็นมิล่ากำลังจะจากไป เขาก็คว้าข้อมือเธอไว้ทันที

เมื่อเห็นอย่างนั้น มิล่าก็ตะโกนทันทีว่า “พ พอได้แล้ว! ไปกันเถอะ…!”

มิล่ารู้สึกว่าเด็กคนนี้ไม่ได้มีเจตนาร้ายเลย เมื่อคิดเช่นนั้นแล้ว แทนที่จะรู้สึกขนลุกและขยะแขยง เธอกลับรู้สึกสมเพชและสงสารเขาแทน ด้วยเหตุนี้ เด็กสาวผู้อ่อนโยนจึงรีบดึงเพื่อนร่วมชั้นของเธอออกห่างจากเจอรัลด์ พร้อมกับเกลี้ยกล่อมไม่ให้พวกเธอโทรแจ้งตำรวจ

อีกเหตุผลหนึ่งที่เธอจะออกไปจากตรงนั้นให้เร็วที่สุด ก็เพราะตอนนี้มีคนจำนวนมากกำลังมารวมตัวกัน และชี้มาที่พวกเขาแล้วเริ่มซุบซิบนินทาเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น!

ขณะที่มิล่าและกลุ่มเพื่อนของเธอเริ่มเดินจากไป ในไม่ช้าเจอรัลด์ก็ฟื้นคืนสติได้เช่นกัน เมื่อเห็นมิล่าค่อย ๆ เดินหายไปจากสายตาของเขา

…เขา… ตอนนี้เขาอยู่ในอดีตแล้ว! มิล่าไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาเป็นใครในตอนนี้! เพราะความหุนหันพลันแล่นของเขา เขาทำให้เธอตกใจกลัว!

เขาอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจกับการกระทำของตัวเอง ถึงกระนั้น ตอนนี้เจอรัลด์ก็คิดแผนบางอย่างในใจได้แล้ว...