มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1525

"ฮึ! แกนี่เก่งเรื่องพูดจาอวดดีอย่างแท้จริง เจอรัลด์! ดูเหมือนว่าแกจะยังไม่เข้าใจว่าช่องว่างระหว่างเรานั้นกว้างแค่ไหน จนกว่าฉันจะแสดงให้แกได้เห็นถึงฝีมืออันร้ายกาจของฉัน!” ลูเธอร์ตอบโต้ก่อนจะหัวเราะอีกครั้ง

“แกเป็นอาจารย์ระดับสองใช่ไหม?” เจอรัลด์ถาม

"โอ้? ช่างน่าประหลาดใจนัก! แกก็พอจะมีความรู้เกี่ยวกับเรื่องการฝึกฝนเพื่อบรรลุการตรัสรู้ทางวิญญาณด้วย!” ลูเธอร์ตอบ ขณะที่เขาจ้องไปที่เจอรัลด์อย่างน่ากลัว

“ฉันแค่สงสัย แล้วฮอยท์ล่ะเป็นอาจารย์ระดับไหน?” เจอรัลด์ถาม

“ฮะ! หัวหน้าของเราถือเป็นอาจารย์ระดับตำนานที่อยู่ในระดับใกล้เคียงกับอาจารย์ระดับห้าแล้ว! ดินแดนที่ไม่มีคนธรรมดาคนไหนสามารถเข้าถึงได้!” ลูเธอร์กล่าว ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความชื่นชมอยู่ชั่วขณะ

"ฉันเข้าใจแล้ว ดูเหมือนว่าจะมีผู้เชี่ยวชาญจำนวนมากในตระกูลคลอฟอร์ดเลยทีเดียว… ไม่คิดเลยว่าจะมีอาจารย์ระดับห้าด้วยซ้ำ!” เจอรัลด์ตอบ ขณะที่เขาเอามือไขว้หลัง

“ฉันสงสัยว่าทำไมแกยังจะถามคำถามเยอะแยะมากมายอีก ไม่เป็นไร! ฉันจะจับตัวแกก่อน แล้วส่งตัวแกให้กับหัวหน้า เพื่อที่เขาจะได้จัดการกับแกด้วยตัวของเขาเอง!”

หลังจากนั้น ลูเธอร์ก็วางมือของเขาลงบนด้ามดาบ และทันทีหลังจากนั้น เปลวไฟก็เริ่มปะทุออกจากร่างของเขา! ด้วยเปลวไฟหลายชั้นที่ล้อมรอบตัวเขา ชายคนนั้นก็พุ่งไปหาเจอรัลด์ด้วยความเร็ว!

จากมุมมองของคนที่กำลังมุงดูอยู่ เจอรัลด์คงจะถูกมอดไหม้ภายในชั่วพริบตา หากมือที่ใหญ่และและร้อนระอุไปด้วยเปลวเพลิงปะทะร่างของเขา

ทุกคนต่างตกตะลึงจนพูดอะไรไม่ออกกับเปลวเพลิงที่รุนแรงและน่ากลัวนั้น

นี่คือเทคนิคเกราะไฟปีศาจ! ใครก็ตามที่ใช้มันจะสามารถเสกเปลวเพลิงที่สามารถเผาไหม้ทุกสิ่งได้ และเปลวเพลิงนั้นก็จะล้อมรอบร่างกายของผู้ที่ใช้มันราวกับเกราะที่คอยป้องกันอันตราย! เมื่อสัมผัสกับเปลวไฟดังกล่าว ไฟที่รุนแรงจะเผาผลาญอวัยวะภายในของเหยื่อทันที!

‘แม้แต่ลูเธอร์ก็ยังน่ากลัวถึงเพียงนี้ แล้วพลังของฮอยท์จะแข็งแกร่งขนาดไหน…?’ ฮิวเบิร์ตคิดกับตัวเอง ในขณะที่เขาตัวสั่นด้วยความกลัว

เมื่อลูเธอร์เข้าใกล้เจอรัลด์มากพอ เจอรัลด์ก็ยังคงล้วงมือทั้งสองข้างของเขาไว้ในกระเป๋ากางเกง ในบรรดาทุกคนที่อยู่ตรงนั้น เขารู้ว่าเปลวเพลิงนั้นไม่มีอะไรที่ต้องตื่นตระหนก

ในขณะเดียวกัน คลอฟอร์ดคนอื่น ๆ ต่างกลืนน้ำลายลงคอและรีบถอยหลังไปสองสามก้าว

ลูเธอร์ต้องตกอยู่ในสภาพเช่นนี้จากการชกเพียงครั้งเดียว…? คนผู้นี้ช่างน่ากลัวเหลือเกิน…!

ฮิวเบิร์ตเองก็อ้าปากค้าง หลังจากได้เห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งหมด โอ้พระเจ้า! เจอรัลด์เป็นคนแบบไหนกันเนี่ย?!

เจอรัลด์ล้วงมือในกระเป๋ากางเกงของเขาอีกครั้ง แล้วเดินเข้าไปหาลูเธอร์ด้วยท่าทีที่เฉยเมย เมื่อเขายืนอยู่ต่อหน้าลูเธอร์ เขาก็เหยียบใบหน้าของลูเธอร์และกดเท้าของเขาลงช้า ๆ ขณะที่เขาพูดว่า “ฉันยังไม่ได้ใช้ความสามารถของฉันอย่างเต็มที่เลยด้วยซ้ำ แกรู้ไหม นี่คือทั้งหมดที่แกมีเพื่อจะใช้จับฉันงั้นเหรอ? ช่างน่าสมเพช!”

"แก…! ดูเถอะ แม้ว่าฉันจะยอมรับว่าฉันประเมินแกต่ำเกินไป แต่รู้ไว้เถอะว่าแกฆ่าฉันไม่ได้หรอก! ฉันก็แค่ทำตามคำสั่ง รู้ไหม ถ้าแกต้องการจะสะสางความแค้นของแก แกก็ควรจะไปจัดการกับฮอยท์ ไม่ใช่ฉัน!” ลูเทอร์ที่กำลังมึนงงตอบ

“แน่นอน ฉันจะต้องสะสางความแค้นกับเขา อย่างไรก็ตาม ฉันหวังว่าแกจะตระหนักได้ว่า การที่ฉันฆ่าแกมันไม่ได้ส่งผลกระทบต่อเรื่องนั้นเลยแม้แต่น้อย! ฉันหวังว่าทุกคนจะรู้ว่าฉัน เจอรัลด์ คลอฟอร์ด เป็นคนที่รักษาคำพูดเสมอ! จากที่กล่าวมา ฉันสัญญาว่าจะฆ่าพวกแกทุกคนในวันนี้ และฉันจะทำให้มันเกิดขึ้นอย่างแน่นอน!”