มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1527

เมื่อตระหนักว่าพวกเขาทั้งหมดได้ยินในเสียงเดียวกัน ทุกคนจึงหันไปมองที่ประตู...

ต่อจากนั้น นักบวชหนุ่มที่ตัวสั่นด้วยความกลัวก็เดินเข้ามาในห้อง...

ฮอยท์มองมาที่เขาแล้วถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา “มีอะไร?”

ก่อนที่คำถามของเขาจะจบลง ร่างของใครคนหนึ่ง ซึ่งซ่อนตัวอยู่ด้านหลังของนักบวชก็ค่อย ๆ เปิดเผยตัวออกมา และแน่นอนว่ามันคือ เจอรัลด์

ฮอยท์หยุดชะงักไปชั่วครู่ แต่ในที่สุด เมื่อเขารู้ว่าเด็กหนุ่มคนนั้นเป็นใคร เขาก็พึมพำออกมาว่า “…แก… แกคือเจอรัลด์จากตระกูลคลอฟอร์ดใช่ไหม?”

“ถูกต้องแล้ว!” เจอรัลด์ตอบด้วยรอยยิ้มเล็กน้อย

“ทะ ท่านอาจารย์คลอฟอร์ด…! ผมก็พาท่านมาที่นี่แล้ว! ท่าน… ท่านให้สัญญาว่าจะไว้ชีวิตผม หากผมทำตามคำสั่งของท่าน ใช่หรือไม่ครับ…?” นักบวชพูดตะกุกตะกักด้วยความหวาดกลัว

อย่างไรก็ตาม ในวินาทีที่ประโยคของเขาจบลง เจอรัลด์เพียงแค่สะบัดหลังฝ่ามือของเขาไปที่กระโหลกของนักบวช… และทันใดนั้น หัวของนักบวชก็ระเบิดกระจุย! ราวกับว่านั่นยังไม่เพียงพอ ร่างของนักบวชยังสลายกลายเป็นหมอกสีเลือดไปอย่างรวดเร็วอีกด้วย!

ช่างตลกเสียจริง… ราวกับว่าเจอรัลด์คิดที่จะไว้ชีวิตเขาจริง ๆ อย่างนั้นแหละ!

ฮอยท์และทุกคนที่อยู่ในห้องถึงกับตกตะลึงจนพูดไม่ออกอยู่ชั่วขณะ เมื่อปรากฏว่าเจอรัลด์มีฝีมือที่ค่อนข้างจะร้ายกาจเลยทีเดียว!

“เจอรัลด์ น้องชาย!” ผู้นำวิญญาณตะโกน เขาอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจด้วยความโล่งอก

“ท่านผู้นำวิญญาณ! ผมขอโทษที่ปล่อยให้ท่านต้องทนทุกข์ทรมานถึงเพียงนี้ ผมมาช่วยท่านช้าไปหน่อย!” เจอรัลด์ตอบ ขณะที่เขาพยักหน้าด้วยความโล่งใจเมื่อเห็นว่าผู้นำวิญญาณยังมีชีวิตอยู่

“รู้อะไรไหม ฉันได้ยินมาจากลูเธอร์ว่าครอบครัวคลอฟอร์ดแห่งนอร์ทเบย์เป็นเพียงเครื่องมือสำหรับครอบครัวของแก นั่นก็หมายความว่าครอบครัวคลอฟอร์ดแห่งนอร์ทเบย์ถูกสร้างขึ้นเพียงเพื่อให้แกสามารถหล่อเลี้ยงวิญญาณบรรพกาลอันทรงพลังในตัวฉันได้เท่านั้นเองเหรอ? เจอรัลด์ถามอย่างไม่อยากจะเชื่อ

"โอ้? ดูเหมือนว่าแกจะฉลาดทีเดียว! สิ่งที่แกพูดเป็นความจริงทุกประการ! และเราจะเก็บเกี่ยววิญญาณบรรพกาลอันทรงพลังก่อนกำหนด เนื่องจากมีการเปลี่ยนแปลงบางอย่างเกิดขึ้น!” ฮอยท์ตอบ

“ฉันเข้าใจแล้ว… แม้ฉันจะแน่ใจว่า แกจะต้องกำจัดสมาชิกในครอบครัวของฉันทั้งหมดไม่ช้าก็เร็ว แต่ฉันนึกไม่ออกเลยว่าทำไมพวกแกถึงใจร้ายขนาดนี้ ถึงเราจะแตกต่างกันแล้วยังไงล่ะ? สุดท้ายเราก็ยังเป็นครอบครัวเดียวกันไม่ใช่เหรอ?” เจอรัลด์ถาม เขารู้สึกว่าการกระทำของคนเหล่านี้ช่างอุกอาจนัก

“เอาล่ะ ฉันคิดว่ามันคงไม่ใช่เรื่องเสียหายอะไรที่จะเล่าเรื่องนี้ให้แกฟัง เพราะยังไงแกก็กำลังจะตายอยู่ดี! ฟังนะ แกโง่พอที่จะเชื่อว่าตระกูลคลอฟอร์ดของแกมาจากสายเลือดเดียวกับเรางั้นเหรอ? ฮ่าฮ่าฮ่า! แกรู้อะไรไหม บรรพบุรุษของตระกูลคลอฟอร์ดของแกเป็นเพียงตัวแทนของบรรพบุรุษของตระกูลคลอฟอร์ดของเราเท่านั้น! ในท้ายที่สุด เราอนุญาตให้เขาสร้างครอบครัวคลอฟอร์ดแห่งนอร์ทเบย์ขึ้นมา ซึ่งครอบครัวนั้นได้กลายเป็นมหาอำนาจระดับโลกที่ครอบครองความมั่งคั่ง และทรัพย์สินมากกว่าครึ่งหนึ่งของโลก เพียงเพื่อประโยชน์ของแผนการบ่มเพราะพลังมหัศจรรย์นี้เท่านั้น! และเกร็ดความรู้เพิ่มเติมก็คือ เพื่อให้แน่ใจว่าครอบครัวคลอฟอร์ดของแกจะไม่ขยับขยายออกไปอีก เราจึงตามกำจัดสมาชิกในครอบครัวของแกให้มากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้!” ฮอยท์เย้ยหยัน

“ฉันเองก็สงสัยมาตั้งนานแล้วว่าทำไมสายเลือดของครอบครัวฉันถึงไม่รุ่งเรือง ทั้ง ๆ ที่ธุรกิจของเราเฟื่องฟูเป็นอย่างมาก… มันเป็นเพราะว่าพวกเขาถูกพวกแกฆ่าตายนี่เอง…!” เจอรัลด์คำราม ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความโกรธ